Μνήμες:
Μέρες που η Ευρώπη υποκλίνονταν..
Θα περάσει ο καιρός..
Θα το ξανακάνουμε εκεί που πρέπει!
Μέρες που η Ευρώπη υποκλίνονταν..
Θα περάσει ο καιρός..
Θα το ξανακάνουμε εκεί που πρέπει!
Βαρεθήκαμε τις κροκοδείλιες κλάψες και τη τρομοκρατία σε όλο το κόσμο.
Βαρεθήκαμε τους Αυτιάδες, τους αδιάφορους (τζουλιο)ματάκηδες, κτλ κτλ. Μύτες μόνο έμειναν να ανοίξουν και φυσικά τα στόματα να μην κλείσουν.
Ο μέσος Έλληνας καλείται να βάλει βαθιά το χέρι στη τσέπη.
Καλείται να ορθώσει ψηλά το ανάστημα του και να αντισταθεί. Χωρίς να χάσει ούτε στο ακέραιο το ηθικό του.
Αντί να τον λυγίσουν τα αρπακτικά, ας τα τσακίσει αυτός; Πώς;
Να τους κόψει ο ίδιος την-όποια έχει απομείνει- κάνουλα με τα χρήματα. Να τους στεγνώσει την αγορά.
Να μην ξαναγοράσει προιόντα από χώρες η από εκείνους που τον λοιδορούν και αντιτίθονται.
Να μένουν εκεί, στα ράφια απούλητα, και να τους ρίξει αυτός στο πηγάδι της χρεοκωπίας.-Έτσι μπαίναν και στο κραχ του 32 τα λουκέτα-
Να μην χάσει την αισιοδοξία του-πώς;
Να οριοθετήσει ο ίδιος τις ανάγκες τους. Να τις χωρίσει σε πλαστές, μη απαραίτητες και πραγματικές. Να διώξει από το νου του τις δύο πρώτες, Έτσι κι αλλιώς άλλοι εισέπραταν από αυτές: Επιτίδειοι τραπεζίτες με τόκους , εταιρίες κινητών, αυτοκίνητα πολυτελείας, ιδιοκτήτες μπαρ-καφέ με 9 ευρώ το ποτό, πανάκριβες μάρκες ενδυμασίας, έμποροι παιχνιδιών, playstation κτλ κτλ.
Και θα ρωτήσετε: Ποιες είναι οι πλαστές και ποιές όχι. Αυτό ας το κρίνει ο καθένας με βάση αυτό που τον ευχαριστεί και όχι με βάση αυτό που απλά συνηθίζει να το κάνει. Δεν μπορεί, από τις 14 θα υπάρχουν έστω 2 που τις κάνει από συνήθεια, έτσι δεν είναι; τόσοι άλλωστε είναι και οι μισθοί που κόβονται.
Από κει που τα παιρναν οι μικροί βάζοντας το “καπέλο” τους , τώρα τα παίρνει το ΔΝΤ.
Ας βγεί ξανά στη πλατεία.Ωραίο καιρό θα έχει άλλωστε, καλοκαίρι έρχεται. Όσα ευρώ κόψουν τα αρπακτικά, τόσες καλημέρες να λέει στους γύρω τους. Στον δίπλα μας ας είμαστε κύριοι.
Και ας κρατήσουμε τη μύτη μας ψηλά Που όμως; Εκεί που βάζουν καπέλο στα τρόφιμα Α ανάγκης. Εκεί που βάζουν καπέλο στις διακοπές. Εκεί που σου βάζει καπέλο με τη χαιρετούρα του ο συνδικαλιστής η ο πολιτικός που σε διέψευσε. Εκεί..
Φτιάξτε έτσι τον κοινωνικό ιστό εξ αρχής. Εγώ, εσύ, αυτός, εμείς..
Έτσι θα σε σέβεται ο ένας δίπλα σου, ο ένας θα γίνει δύο, οι δύο θα γίνουν τέσσερις, δεκατέσσερις και αργά η γρήγορα φτιάχνονται νέες-και οργανωμένες- φωνές δράσης.
Μιζέρια είναι όλα τα υπόλοιπα.
Και όπως βλέπετε παραπάνω..μην ξεχνάτε: Πριν 6 χρόνια η Ευρώπη μας προσκύναγε.
Χαχα..στο ποδόσφαιρο θα πείτε. Ναι, εκεί. Αυτή όμως είναι μια μικρογραφία, όταν ο Έλληνας δουλεύει με την καλή έννοια του εγωισμού.
Αν και λόγω Ρεχάγκελ( Γερμανός γαρ) ας προτιμήσουμε την Εθνική Μπάσκετ του 2005, που γονάτισε την υπερδύναμη και κει ΗΠΑ.
Αυτά είναι ενδεικτικά παραδείγματα. Βουλώνουν όμως στόματα εκείνων που μας λένε άχρηστους.
Από ψηλά τοτε, πέσαμε στα χαμηλά σήμερα.
Δεν αργούμε όμως να κάνουμε την αντίστροφη διαδρομή.
Ένας είναι ο δρόμος.
Ψηλά το κεφάλι!
..Και όλα θα γίνουν, Έστω και αν περάσει καιρός, Αλλά θα γίνουν
Βαρεθήκαμε τους Αυτιάδες, τους αδιάφορους (τζουλιο)ματάκηδες, κτλ κτλ. Μύτες μόνο έμειναν να ανοίξουν και φυσικά τα στόματα να μην κλείσουν.
Ο μέσος Έλληνας καλείται να βάλει βαθιά το χέρι στη τσέπη.
Καλείται να ορθώσει ψηλά το ανάστημα του και να αντισταθεί. Χωρίς να χάσει ούτε στο ακέραιο το ηθικό του.
Αντί να τον λυγίσουν τα αρπακτικά, ας τα τσακίσει αυτός; Πώς;
Να τους κόψει ο ίδιος την-όποια έχει απομείνει- κάνουλα με τα χρήματα. Να τους στεγνώσει την αγορά.
Να μην ξαναγοράσει προιόντα από χώρες η από εκείνους που τον λοιδορούν και αντιτίθονται.
Να μένουν εκεί, στα ράφια απούλητα, και να τους ρίξει αυτός στο πηγάδι της χρεοκωπίας.-Έτσι μπαίναν και στο κραχ του 32 τα λουκέτα-
Να μην χάσει την αισιοδοξία του-πώς;
Να οριοθετήσει ο ίδιος τις ανάγκες τους. Να τις χωρίσει σε πλαστές, μη απαραίτητες και πραγματικές. Να διώξει από το νου του τις δύο πρώτες, Έτσι κι αλλιώς άλλοι εισέπραταν από αυτές: Επιτίδειοι τραπεζίτες με τόκους , εταιρίες κινητών, αυτοκίνητα πολυτελείας, ιδιοκτήτες μπαρ-καφέ με 9 ευρώ το ποτό, πανάκριβες μάρκες ενδυμασίας, έμποροι παιχνιδιών, playstation κτλ κτλ.
Και θα ρωτήσετε: Ποιες είναι οι πλαστές και ποιές όχι. Αυτό ας το κρίνει ο καθένας με βάση αυτό που τον ευχαριστεί και όχι με βάση αυτό που απλά συνηθίζει να το κάνει. Δεν μπορεί, από τις 14 θα υπάρχουν έστω 2 που τις κάνει από συνήθεια, έτσι δεν είναι; τόσοι άλλωστε είναι και οι μισθοί που κόβονται.
Από κει που τα παιρναν οι μικροί βάζοντας το “καπέλο” τους , τώρα τα παίρνει το ΔΝΤ.
Ας βγεί ξανά στη πλατεία.Ωραίο καιρό θα έχει άλλωστε, καλοκαίρι έρχεται. Όσα ευρώ κόψουν τα αρπακτικά, τόσες καλημέρες να λέει στους γύρω τους. Στον δίπλα μας ας είμαστε κύριοι.
Και ας κρατήσουμε τη μύτη μας ψηλά Που όμως; Εκεί που βάζουν καπέλο στα τρόφιμα Α ανάγκης. Εκεί που βάζουν καπέλο στις διακοπές. Εκεί που σου βάζει καπέλο με τη χαιρετούρα του ο συνδικαλιστής η ο πολιτικός που σε διέψευσε. Εκεί..
Φτιάξτε έτσι τον κοινωνικό ιστό εξ αρχής. Εγώ, εσύ, αυτός, εμείς..
Έτσι θα σε σέβεται ο ένας δίπλα σου, ο ένας θα γίνει δύο, οι δύο θα γίνουν τέσσερις, δεκατέσσερις και αργά η γρήγορα φτιάχνονται νέες-και οργανωμένες- φωνές δράσης.
Μιζέρια είναι όλα τα υπόλοιπα.
Και όπως βλέπετε παραπάνω..μην ξεχνάτε: Πριν 6 χρόνια η Ευρώπη μας προσκύναγε.
Χαχα..στο ποδόσφαιρο θα πείτε. Ναι, εκεί. Αυτή όμως είναι μια μικρογραφία, όταν ο Έλληνας δουλεύει με την καλή έννοια του εγωισμού.
Αν και λόγω Ρεχάγκελ( Γερμανός γαρ) ας προτιμήσουμε την Εθνική Μπάσκετ του 2005, που γονάτισε την υπερδύναμη και κει ΗΠΑ.
Αυτά είναι ενδεικτικά παραδείγματα. Βουλώνουν όμως στόματα εκείνων που μας λένε άχρηστους.
Από ψηλά τοτε, πέσαμε στα χαμηλά σήμερα.
Δεν αργούμε όμως να κάνουμε την αντίστροφη διαδρομή.
Ένας είναι ο δρόμος.
Ψηλά το κεφάλι!
..Και όλα θα γίνουν, Έστω και αν περάσει καιρός, Αλλά θα γίνουν
Αναγνώστης σας..
Αγρίνιο 30/4/2010
Αγρίνιο 30/4/2010
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ VIDEO