Ειλικρινείς ευχαριστίες εκφράζουν με επιστολή τους οι γονείς του μικρού Ταξιάρχη Μιχαήλ, ο οποίος φοιτεί στο 5ο νηπιαγωγείο Αγρινίου.
Κάνουν ιδιαίτερη μνεία στην νηπιαγωγό και την παιδαγωγό που στάθηκαν στο πλευρό του μικρούλη και σύμφωνα με τους ίδιους «κατάφεραν αυτό που φαίνονταν αδύνατον για εμάς τους γονείς στην αρχή της σχολικής χρονιάς».
Ο Ταξιάρχης Μιχαήλ μπόρεσε να αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με τις δασκάλες του, να μεταμορφωθεί σε ένα παιδί που δείχνει τις ικανότητες του και να γεμίσει τους γονείς του κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουν να πιστεύουν στις δυνατότητές του.
Αν μη τι άλλο μόνο χαρά μπορεί να προξενήσει στον οποιονδήποτε η ανάγνωση των παρακάτω προτάσεων. Τόσο για τα αισθήματα των γονιών, όσο και για το έργο που επιτελούν τέτοιοι εκπαιδευτικοί.
Η επιστολή των γονέων αυτούσια:
«Στο άκουσμα του κουδουνιού του διαλείμματος στο παιδικό, ο Ταξιάρχης Μιχαήλ συνήθως έτρεχε να παίξει με τα χαλίκια στο προαύλιο του σχολείου του.
Δυσκολευόταν να αναπτύξει κοινωνικές σχέσεις (ως παιδί με κώφωση που φέρει κοχλιακά εμφυτεύματα, χωρίς ωστόσο να έχει αναπτύξει λόγο η ακόμα να ερμηνεύσει απλές λέξεις) και προτιμούσε να μένει μόνος του. Ίσως ένα παιδί δυστυχισμένο, αν αναλογιστούμε ότι ο πρωτεύοντας ρόλος του κάθε παιδιού σε αυτή την ηλικία είναι να μάθει να ενταχθεί αρχικά, στην μικρή κοινωνία του σχολείου του.
Ο Ταξιάρχης Μιχαήλ είναι ένα από τα δεκάδες παιδιά που έχουν ανάγκη εξατομικευμένης σχολικής υποστήριξης, επειδή έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, όπως δηλαδή περιγράφει η σχετική νομοθεσία. Σύμφωνα με το νόμο, μπορούν να φοιτούν σε σχολική τάξη της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με παράλληλη στήριξη- συνεκπαίδευση, από εκπαιδευτικούς με κατάρτιση στην Ειδική αγωγή.
Η νέα χρονιά βρήκε τον Ταξιάρχη Μιχαήλ να φοιτά στο 5ο νηπιαγωγείο Αγρινίου και εκεί είναι που σταδιακά παρατηρούμε μία μεταμόρφωση της συμπεριφοράς του προς το καλύτερο φυσικά σε σημείο να αναρωτιόμαστε και εμείς οι ίδιοι οι γονείς, μέχρι που μπορεί να φτάσει και ποιες οι δυνατότητες που κρύβει αυτό το παιδί μέσα του.
Σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Ο Ταξιάρχης Μιχαήλ έχει την τύχη να βρίσκεται σε ένα τμήμα που διδάσκει μια πραγματική υπέροχη νηπιαγωγός, η κ. Στυλιανή Καραγιάννη. Ο Ταξιάρχης Μιχαήλ έχει την τύχη να έχει καθημερινά δίπλα του μια καταπληκτική παιδαγωγός της ειδικής στήριξης την κ. Μαρία Κοσσένα. Άριστοι γνώστες της ειδικότητάς τους. Αρκεί αυτό από μόνο του για να δούμε σε σύντομο χρονικό διάστημα έναν Ταξιάρχη Μιχαήλ να αγαπήσει το σχολείο; Αρκεί αυτό από μόνο του ο Ταξιάρχης Μιχαήλ να αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με τις δασκάλες του, να μεταμορφωθεί σε ένα παιδί που δείχνει τις ικανότητες του; Αρκεί αυτό από μόνο του να μας γεμίσει εμάς τους ίδιους τους γονείς κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουμε να πιστεύουμε στις δυνατότητές του; Όχι. Χρειάζεται επιπλέον αγάπη για αυτό που κάνεις, χρειάζεται όρεξη, χρειάζεται υπέρβαση αυτού που η ίδια η υπηρεσία σου ζητά να κάνεις. Μα χρειάζεται και η κατάλληλη χημεία μεταξύ νηπιαγωγού και της δασκάλας της ειδικής εκπαίδευσης. Κατάφεραν αυτό που φαίνονταν αδύνατον για εμάς τους γονείς στην αρχή της σχολικής χρονιάς.
Σας ευχαριστούμε για όλα. Σας ευχόμαστε καλή Ανάσταση. Με την ευχή Του Θεού να πορεύεστε…
Με εκτίμηση,
Κωνσταντίνος και Αλίκη Στυλιαρά»
1 Σχόλιο
Συγχαρητήρια. Υπάρχουν και αυτοί οι νηπιαγωγοί. Που ενδιαφέρονται πραγματικά.