Τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου το βράδυ στον παλαιό Ιερό Ναό Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου τελέστηκε ιερά αγρυπνία προς τιμήν του οσίου και θεοφόρου πατρός ημών Εφραίμ του Κατουνακιώτου (+ 27 Φεβρουαρίου 1998) μέσα σε κλίμα κατάνυξης.
Αναφέρει η σχετική ενημέρωση:
«Ήταν μια ευκαιρία τιμής και μνήμης ενός συγχρόνου οσίου της Αγίας μας Εκκλησίας, του οσίου Εφραίμ, ο οποίος ανέπαυσε και έσωσε χιλιάδες ψυχές μέσω του λόγου του και της ιερατικής του προσφοράς στο Ιερό Θυσιαστήριο.
Ο άγιος Εφραίμ γεννήθηκε στο Αμπελοχώρι Θηβών το 1912. Ονομάζονταν Ευάγγελος Παπανικήτας. Η μητέρα του Βικτωρία αξιώθηκε να λάβει πληροφορία από τον Όσιο Εφραίμ τον Σύρο ότι το θέλημα του υιού της να γίνει μοναχός ήταν και θέλημα Θεού και πώς ο Ευάγγελος θα τιμούσε την μοναχική ζωή. Την 14η Σεπτεμβρίου 1933 ο Ευάγγελος άφησε τον κόσμο ήλθε στην έρημο του Αγίου Όρους στα Κατουνάκια, στο ησυχαστήριο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου και έβαλε μετάνοια στην συνοδεία των Γεροντάδων Εφραίμ και Νικηφόρου. Μετά την δοκιμασία του εκάρη μικρόσχημος μοναχός με το όνομα Λογγίνος.
Το 1935 έγινε μεγαλόσχημος μοναχός από τον Γέροντά του Νικηφόρο και έλαβε το όνομα Εφραίμ. Τον επόμενο χρόνο χειροτονήθηκε Ιερέας. Ο Όσιος Εφραίμ αξιώθηκε να γνωρίσει και να συνδεθεί πνευματικά με τον άγιο Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή. Το 1973 εκοιμήθη ο Ιερομόναχος Νικηφόρος, ο Γέροντάς του και κατόπιν ο παπα-Εφραίμ συγκρότησε συνοδεία. Ήταν κοσμημένος με το διορατικό και προορατικό χάρισμα, κάτι που μαρτυρούν τόσο οι συμμοναστές του, όσο και οι αναρίθμητοι προσκυνητές που τον επισκέπτονταν στο ταπεινό κελί του.
Το 1996 ο Όσιος Εφραίμ έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο και έπεσε σε ακινησία. Δεν γόγγυσε καθόλου, αλλά δοξολογούσε τον Θεό. Στις 27 Φεβρουαρίου 1998 παρέδωσε την αγιασμένη ψυχή του στα χέρια του Δημιουργού του, που υπηρέτησε από την νεότητά του.
Είθε να έχουμε την ευχή του στον καθημερινό μας αγώνα, όταν οι προκλήσεις αυξάνονται και οι πειρασμοί κυκλώνουν τη ζωή μας».