Το 2021 στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 200 χρόνια της παλιγγενεσίας, ο συντοπίτης καλλιτέχνης Αντώνης Ναστούλης φιλοτέχνησε πορτραίτα ηρώων οι οποίοι συμμετείχαν στην απελευθέρωση του Αγρινίου.
Τα πορτραίτα αυτά ο κ. Αντώνης Ναστούλης τα δώρισε «εις μνήμην αιώνια» όπως ο ίδιος δήλωσε στην ομιλία του στα εγκαίνια της έκθεσης των πορτραίτων αυτών.
Η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κ.Μαρία Παπαγεωργίου με επιστολή προς τον καλλιτέχνη δήλωσε:
«Αγαπητέ Αντώνη, τόσο το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Αγρινίου, όσο και εγώ προσωπικά, εκφράζουμε τις θερμές ευχαριστίες μας για την από μέρους σας δωρεά προς το Δήμο, πορτραίτων των Ηρώων του 1821 τα οποία εσείς φιλοτεχνήσατε, τιμώντας τα διακόσια χρόνια από την απελευθέρωση της χώρας από τον τουρκικό ζυγό.
Αγαπητέ Αντώνη, σας συγχαίρουμε για την αξιόλογη προσφορά σας και την έμπρακτη αγάπη σας προς την ιδιαίτερη πατρίδα, το Αγρίνιο. Η παρούσα επιστολή αποτελεί ελάχιστη ένδειξη εκτιμήσεως έναντι της ευγενικής πράξης σας και ευχόμαστε ολόψυχα υγεία και ευημερία σε εσάς και την οικογένειά σας».
Στην παράδοση της επιστολής παραβρέθηκε και ο κ. Κων/νος Κατσαρής Αντιπρόεδρος της Κ.Ε.Δ.Α
1 Σχόλιο
Είναι τουλάχιστον αξιέπαινη η προσφορά του Αντώνη του καλλιτέχνη προς την γενέτειρά του πόλη μιας σειράς έργων αγωνιστών της επανάστασης, που συνδέθηκαν με την ιστορία της πόλης. Αυτή η προσφορά του τιμά όλους τους πολίτες της πόλης. Όμως, όπως διαφαίνεται στο παρόν άρθρο του “agrinio news”, που προφανώς μεταφέρει το ρεπορτάζ, ο καλλιτέχνης πολύ ορθά και στον κατάλληλο χρόνο φιλοτέχνησε και έκανε τη δωρεά εντός του 2021 (βλ. 1821-2021) και η ευχαριστήρια επιστολή του αποδίδεται ένα με ενάμιση χρόνο μετά; Γιατί; Οι φωτογραφίες του άρθρου είναι τουλάχιστον ατυχείς και άκομψες, διότι τα πρόσωπα που υποτίθεται τιμούν τον καλλιτέχνη για την δωρεά του στέκονται μπροστά και με την πλάτη στους πίνακες στερώντας στον αναγνώστη του άρθρου την χαρά να απολαύσει τους πίνακες με τα πρόσωπα των ηρώων, που αντί αυτών βλέπει τα πρόσωπα των ετεροχρονισθέντως τιμησάντων τον καλλιτέχνη. Έλεος! Ο ελάχιστος σεβασμός στην τέχνη δεν βλάπτει…