Ανδρέας Μακρυπίδης για Αμβρακια – Άκτιο: Έργο πνοής για την περιοχή μας!

Ο πρώην Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Ανδρέας Δ. Μακρυπίδης χαρακτηρίζει έργο πνοής για την περιοχή μας τον αυτοκινητόδρομο Άκτιο-Αμβρακία με αφορμή την παράδοση του ενώ κάνει και μια αναδρομή σε πρόσωπα που διαδραμάτισαν ρόλο στο παρελθόν.

Ο αυτοκινητόδρομος Αμβρακια – Άκτιο, δκατέσσερα (14) χρόνια από τη δημοπράτησή του και επτά (7) χρόνια από την ολοκληρωση της Ιόνιας οδού δηλ. του Δυτικού Οδικού Άξονα, του οποίου και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα, είναι σήμερα μια όμορφη πραγματικότητα στη διάθεση των πολιτών της Αιτωλ/νιας και όχι μόνο.

Ένας σύγχρονος αυτοκινητόδρομος που θα συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάπτυξη της Δυτικής Ελλάδας, βελτιώνοντας την προσβασιμότητα σε χώρους με ιδιαίτερο τουριστικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον, διευκολύνοντας την ανάπτυξη του εμπορίου, του πρωτογενή τομέα, των υπηρεσιών και του πολιτισμού, αναβαθμίζοντας σημαντικά τα αστικά και αγροτικά κέντρα της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής, μειώνοντας συγχρόνως αισθητά την διάρκεια του ταξιδιού και αυξάνοντας την ασφάλεια των ταξιδιωτών.

Το οδικό αυτό έργο βγάζει την περιοχή από την απομόνωση και αναβαθμίζει καθοριστικά το αεροδρόμιο του Ακτίου, το τέταρτο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας, φέρνοντας πιο κοντά τους δεκάδες χιλιάδες κάτοικους της Αιτωλοακαρνανίας στα όμορφα παράλια της Βόνιτσας, της Παλαιρου, της Λευκάδας και της Πρέβεζας.

Αισθάνομαι σήμερα ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση με την παράδοση σε κυκλοφορία αυτού του οδικού δικτύου και δικαίωση των προσπαθειών όλων των βουλευτών και των φορέων του νομού μας που ανέδειξαν την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητά του.

Δεν θα ξεχάσω όμως τις επίμονες πρωτοβουλίες και τις συντονισμένες προσπάθειές μου, σε συνεργασία με τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Παπαχρήστο ( βουλευτή Πρέβεζας) και Άντζελα Γκερεκου ( βουλευτή Κέρκυρας) (από το 2007 έως το 2009 επι υπουργίας Γεωργίου Σουφλιά) που με αλλεπάλληλες επίκαιρες ερωτήσεις, αναφορές και επερωτήσεις στη Βουλή, αναδεικνύαμε τη σπουδαιότητα του έργου και το διατηρούσαμε στην επικαιρότητα.

Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω την προθυμία και τα ευήκοα ωτα της πολικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ Δημήτρη Ρεππα ( υπουργού) και Γιάννη Μαγκριωτη (υφυπουργού) αλλά και τη συμβολή όλων των παραγόντων της περιοχής μας (Δημάρχων, Αντιπεριφερειάρχη, Φορέων) ώστε επιτέλους το 2010 να προχωρήσει η δημοπράτηση του έργου.

Δεν θα παραβλέψω όμως και τη συμβολή, στη συνέχεια, όλων των βουλευτών της Αιτωλ/νιας, Λευκάδας, Πρέβεζας αλλά και φορέων και παραγόντων της περιοχής, στην ολοκλήρωσή του.

Με καθυστερήσεις; ΝΑΙ. Με δυσκολίες; ΝΑΙ. Αλλά σήμερα είναι μια όμορφη πραγματικότητα, προσφορά στους κατοίκους και τη νέα γενιά του τόπου μας, για να μπορούν να ατενίζουν το μελλον τους, με περισσότερη ελπίδα και μεγαλύτερη αισιοδοξία, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά τη ρήση «ότι έργο που δεν έγινε, είναι αυτό που ποτέ δεν ξεκίνησε».