Υπάρχουν πολλοί τρόποι να προσεγγίσεις αυτό που έγινε χθες στο κέντρο του Αγρινίου-και εν μέρει εξακολουθεί να γίνεται και σήμερα, σε μικρότερο βαθμό-από το άνοιγμα ενός και μόνο πολυκαταστήματος. Όπως και να το προσεγγίσεις, πρέπει να παραδεχτείς ότι πρόκειται για κοινωνικό φαινόμενο. Καλό ή κακό, πάντως κοινωνικό φαινόμενο που θα κάνεις λάθος να το δεις απαξιωτικά και ελιτίστικα, διότι δεν μαζεύεται έτσι εύκολα τόσος κόσμος σε κανένα γεγονός της πόλης σήμερα. Κατ’ αρχήν, όμως πρέπει να ξέρεις τι ακριβώς έγινε.
Η πόλη γέμισε ίσως και περισσότερο από τις γιορτές ενώ έξω από το εν λόγω πολυκατάστημα νόμιζες ότι είχε έρθει για να τραγουδήσει τουλάχιστον ο Ντύλαν ή, για να το ελαφρύνουμε λίγο, ο Χατζηγιάννης.
Η φιλοξενούμενη στην πόλη Λάουρα Νάργες δεν θα πίστευε ποτέ στην ζωή της πως θα γινόταν αντικείμενο τέτοιας λατρείας μόνο και μόνο γιατί σε ένα ριάλιτι αδυνατούσε να τερματίσει σε όποιο στίβο «μάχης» κι αν έπαιρνε μέρος! Μάθαμε ότι τρόμαξε σε πολλές στιγμές της βραδιάς από το στριμωξίδι και την λατρεία, τόσο ώστε επέλεξε να βγαίνει για λίγο μόνο στον κόσμο! Τόσο λίγο ώστε αστραπιαία διακινήθηκε κάποια στιγμή ότι δεν είχε έρθει στην πόλη! Κλασική ενημέρωση μέσω facebook τελικά επρόκειτο απλά για στιγμιαία, μη διασταυρωμένα «νέα»…
Επίσης, όπως μαθαίνουμε σήμερα, δεν ήταν καθόλου λίγες οι φορές που μανάδες έχασαν τα τέκνα τους μέσα στον χαμό και τα μεγάφωνα φώναζαν «η μαμά του ψάχνει τον μικρό Πετράκη, αν ακούει να έρθει στο ταμείο». Κοινώς έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί την έβρισκε, ευτυχώς τίποτε ανεπανόρθωτο.
Όπως είπαμε και πιο πάνω, μπορείς να προσεγγίσεις το θέμα με απογοήτευση γι’ αυτό τον τόπο και τον λαό και για τα χάλια του, να πεις «απαξιώ» και να πας παρακάτω. Όμως , από την άλλη, μπορείς και να δεις ότι ο κόσμος ψάχνει για ένα γεγονός (ναι αβασάνιστα και χωρίς προβληματισμούς) ένα «σκηνικό» για να τον πάει να βρει ρούχα φτηνά ή και να μην βρει καθόλου. Εκεί πια θα εναπόκειται στο γούστο του για το εμπόρευμα και θα πράξει αναλόγως. Η συζήτηση για τις εργασιακές σχέσεις, για το ποια μαγαζιά θα κλείσουν, για το τι είναι το εμπόριο και ποιος πλήττεται από ένα τέτοιο μαγαζί δεν είναι της παρούσης. Προς το παρόν έγινε κάτι σπάνιο, ήρθε κόσμος από άλλους δήμους και πάρκαρε στα τρένα για να δει ένα κατάστημα!
Για να καταθέτουμε και προσωπικές εμπειρίες δυο μέλη της οικογένειάς μου πήγαν στην χθεσινή πρεμιέρα και δεν βρήκαν κάτι, δεν τους άρεσε κάποιο ρούχο, πήγαν παρακάτω και αγόρασαν από αλλού, δεν ήταν υποχρεωτική η αγορά, έτσι δεν είναι;
Βγήκαν όμως! Ναι, μας έφυγε ένα 40ρι ευρώ σε άλλο μαγαζί για παιδικές φόρμες που ίσως να μην τα δίναμε. Αλλά τα δώσαμε! Και πήραν και κάτι παγωτά, που πήγαν σε μαγαζί της πόλης, α, και κάτι σουβλάκια μετά. Άλλος ήπιε ένα ποτό, ένα καφέ, δεν θα λύσουμε τώρα το αν μπορούν να υπάρχουν μαγαζιά στα πρότυπα της δεκαετίας του ’80 στην εποχή των ιντερνετικών πωλήσεων.
Όπως παρατήρησαν όσοι ξέρουν το Αγρίνιο η συγκυρία έφερε μια πόλη-η οποία θέλει να είναι μεγάλη αλλά δεν είναι- να υποδέχεται ένα «πολυκατάστημα» με την φήμη του οικονομικού ρούχου, μαζί με μια γνωστή τηλεπερσόνα και ένα καλό μάρκετινγκ για ξεκίνημα. Αυτό θα φθίνει το επόμενο διάστημα αλλά θα αφήσει ένα νέο στοιχείο στην πόλη.
Δεν καταλαβαίνω προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός…
Γ.Σ.
2 Σχόλια
Αρα σε τελικη αναλυση ο απολογισμος ειναι θετικος για την πολη και η κινηση σε ολη την αγορα μου θυμισε παλιοτερες εποχες.
Μπράβο στους τοπικιστες μπράβο στους Αγρινιώτες ποτέ μπροστά ,100 χρόνια πίσω πάντα,γι αυτό η πόλη Δεν εξελίσσεται…η μοναδική πόλη που αντί να πηγαίνει μπροστά πάει πίσω.