Πάνε δέκα χρόνια από τότε που η εφημερίδα «Πολιτεία»-δεν αντέξαμε και δεν εκδίδεται πια- είχε αποφασίσει να κάνει μια μεγάλη δημοσκόπηση στην περιοχή μας, για πρώτη φορά στα χρονικά από μια πιστοποιημένη εταιρία και σε ένα πολύ μεγάλο δείγμα πολιτών.
Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης ήταν εντυπωσιακά σχεδόν σε κάθε ερώτημα στο οποίο απαντούσαν οι πολίτες. Εκεί προσωπικά κατάλαβα για πρώτη φορά ότι είναι άλλες οι προτεραιότητες που έχουν οι πολιτικοί και οι επικοινωνιακές τους ομάδες κι άλλα εκείνα που απασχολούν τους πολίτες. Δεν θα ξεχάσω, για παράδειγμα, πόσο χαμηλά ήταν στην ατζέντα των μεγάλων ζητημάτων της περιοχής το θέμα της εκτροπής του Αχελώου, σε αντίθεση με το πόσο ψηλά έπαιζε στα τοπικά ΜΜΕ. Κι αυτό συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια.
Φυσικά όλοι είχαν πιαστεί απροετοίμαστοι από εκείνη την δημοσκόπηση, ήταν κάτι που μπορούσε να γίνει μόνο από την τρέλα κάποιου και τότε την τρέλα την είχε ο γιατρός που έδωσε μια ευκαιρία σε όλους εμάς, ο Μπάμπης Σιάμος. Ήταν τρομερά δύσκολο να διαχειριστείς ακόμη και τα αποτελέσματα για το ποιος θα κέρδιζε τις εκλογές για την τότε νομαρχία. Μην ξεχνάμε ότι τα πρώτα στοιχεία έδειχναν να προηγείται σχεδόν με πέντε μονάδες ο Δημήτρης Σταμάτης αλλά την εκλογή πήρε με ένα αντίστοιχο ποσοστό ο Θύμος Σώκος. Κάπου εκεί εξαντλήθηκαν και τα πιο πολλά σχόλια, άλλωστε ήταν άλλες εποχές, παχέων αγελάδων, που άφηναν περιθώριο για ανέξοδη πολιτικολογία χωρίς κόστος.
Κι όμως, τώρα, μετά από τόσα χρόνια, κοιτάς τα ερωτήματα της δημοσκόπησης και σχεδόν κανένα δεν έχει δικαιωθεί, κανένα δεν έχει απαντηθεί στην ουσία του. Από ποιον πίνακα να αρχίσεις; Από εκείνον που λέει ποια πόλη θα έχει τους μεγαλύτερους ρυθμούς… ανάπτυξης; Από εκείνον που λέει ότι πρέπει να… ενισχυθεί ο αγροτικός τομέας; Ή από εκείνον που λέει για τον τουρισμό, τις βιολογικές καλλιέργειες και τις νέες καλλιέργειες που θα άλλαζαν την περιοχή.
Ίσως ο μόνος πίνακας που δικαιώνεται σήμερα είναι εκείνος με τα έργα, υπό την έννοια ότι το νοσοκομείο έγινε και η Ιόνια γίνεται, αντίθετα από το Πλατυγιάλι ή τα αρδευτικά έργα που υπάρχουν αλλά στέκουν παροπλισμένα από την κρατική αδιαφορία. Όμως και στις δύο αυτές περιπτώσεις ποιος μπορεί να πει ότι το νοσοκομείο έχει σταθεί στα πόδια του ή ότι η Ιόνια θα αποφέρει στο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Αιτωλοακαρνανίας αυτά που θα έπρεπε να αποφέρει;
Μοιάζει σαν να μην ξέραμε τι πρέπει να κάνουμε(ακόμα και τα ερωτήματα μοιάζουν παράταιρα πια) και τελικά να κάναμε τα λιγότερα! Τι φαίνεται ξεκάθαρα; Ότι κανείς δεν μπορούσε τότε να περιμένει πως κάποτε μπορεί να ερχόταν μια μεγάλη κρίση. Και δεν ήμασταν έτοιμοι για τίποτε…
Γ.Συμψηρής
2 Σχόλια
Στη δημοσκόπηση βλέπω ότι ο κόσμος ήθελε επενδύσεις και ανάπτυξη στον αγροτικό τομέα… Και καλά ΧΑΧΑ… Για να δούμε ποια είναι η πραγματικότητα:
1. Η πλειοψηφία είναι ενάντια στη δημιουργία εργοστασίων βιομάζας, ένας τομέας που θα μπορούσε να στηρίξει πολλές θέσεις εργασίας λόγω των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του νομού. Γιατί λένε επηρεάζει το κλίμα και άλλα τέτοια ψεκασμένα (πιθανότατα ο Καρανίκας θα ασχοληθεί με το θέμα αφού ξεμπερδέψει με τον καρκίνο και την ακτινοβολία από τις κεραίες… χαχα)
2. Η πλειοψηφία είναι ενάντια ακόμα και στις ανεμογεννήτριες. Την ίδια ώρα στην Πορτογαλία παράγουν ενέργεια από ανεμογεννήτριες και καλύπτουν μεγάλες ανάγκες της χώρας.
3. Δεν θέλουμε ιχθυοκαλλιέργειες, λιμάνια και εργοτάξια κοντά στη θάλασσα γιατί τρομάζουν τα ψάρια…
4. Η πλειοψηφία θέλει να κάθεται και να εισπράττει ενοίκια από φοιτητές ή να πουλάει καφέδες και όχι να ασχολείται με τη γη και τα ζώα (ΠΑΝΕ-6 και λοιποί).
5. Η Ναύπακτος μας ξεπέρασε σε ανάπτυξη, γιατί είναι τουριστικός προορισμός και το εκμεταλλεύεται. Εμείς θέλουμε να γίνουμε Πάτρ, Ναύπακτος, Λας Βέγκας και New York μαζί. Για αυτό πάμε άπατοι…
Περαστικά μας!
Μπορεί να κατάγομαι από το Αγρίνιο, αλλά γνωρίζω καλά την Αιτωλοακαρνανία. Διαβάζω σχόλια από πολλούς εδώ μέσα και μου φαίνεται πως κάποιοι έχουν άγνοια των πλεονεκτημάτων που έχει αυτός ο νομός και κυρίως η μεγάλη πεδιάδα του Αγρινίου. Έχει δίκιο ο antikeimenikos με αυτά που γράφε στο σχόλιό του! Η περιοχή είναι ότι πρέπει για τον λεγόμενο πρωτογενή τομέα. Κι εγώ πριν σπουδάσω και φύγω για Αθήνα στα χωράφια δούλευα, στα καπνοχώραφα και θυμάμαι τι κούραση είχαμε. Τώρα γιατί δε δουλεύουν οι κάτοικοι στα χωράφια ή με την κτηνοτροφία στα χωριά; Η οκνηρία ή τεμπελιά όπως λέγεται, φοβάμαι πως είναι η αιτία όλων! Γνωρίζω στη δουλειά μου πολλούς από χωριά που έφυγαν κάποτε και τώρα δε θέλουν να γυρίσουν, γιατί ντρέπονται λένε! Προτιμούν να είναι άνεργοι εδώ στην τερατούπολη παρά να πάνε στα χωριά να καλλιεργήσουν τα χέρσα χωράφια τους. Αυτό όμως είναι ένα είδος ψυχικής διαταραχής! Καλύτερα χωριάτης σήμερα παρά πρωτευουσιάνος…