Του Λίνου Υφαντή,
Η αντίσταση κατά την περίοδο της δικτατορίας 1967 – 1973 είναι ένα ζήτημα που διερευνά η ιστορία. Αναμφίβιλα “οδικός χάρτης” που καταγράφει όλες τις πράξεις αντίστασης είναι άρθρο της Ελευθεροτυπίας, που δημοσιεύτηκε στις 22/4/1967 με τίτλο “Η Γνωστή-άγνωστη αντίσταση στη Χούντα”.
Πρόκειται για χρονολόγιο όπου σύμφωνα με τους συντάκτες του στην εισαγωγή του “καταγράφηκαν συγκεκριμένες μορφές του κινήματος της αντίστασης στο εσωτερικό της χώρας – παράνομες (πανό, μαγνητόφωνα, προκηρύξεις, τρικ, βόμβες) και μαζικές (συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, καταλήψεις)- καθώς και με το ιστορικό της συγκρότησης κι εξάρθρωσης των αντιστασιακών οργανώσεων (συλλήψεις, δίκες, καταδίκες)”. Οι συντάκτες του τονίζουν ότι “περιλαμβάνουν τις -ούτως ή άλλως- λιγοστές απεργίες και λαϊκές κινητοποιήσεις της περιόδου, ακόμα κι όταν αυτές δεν έχουν άμεσα αντιδικτατορικό χαρακτήρα, λόγω της σημασίας τους στο σπάσιμο των απαγορεύσεων του κράτους έκτακτης ανάγκης”.
Στην περίπτωση λοιπόν του Αγρινίου υπάρχει η περίπτωση της παραπομπής σε δίκη τον Αύγουστο του 1967, στο έκτακτο στρατοδικείο Τρίπολης, 40 Αγρινιωτων, για την συμμετοχή κ δράση τους στο νεοϊδρυμενο Πανελληνιο Αντιστασιακό Μέτωπο (ΠΑΜ).
Στο συγκεκριμένο άρθρο βέβαια αναφέρεται ως μόνη δημόσια αντιστασιακή πράξη η διαδήλωση που έγινε κατά της ανάμιξης της αστυνομίας στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων την 16η Απριλίου του 1973. Το γεγονός αυτό στο Αγρίνιο συμβαίνει αρκετά κοντά χρονικά με αντίστοιχες φοιτητικές διαδηλώσεις στην Πάτρα. Είχε προηγηθεί ένα μήνα πριν φοιτητικές διαδηλώσεις στην Πάτρα με συλλήψεις φοιτητών, κατάληψη της πανεπιστημιακής Λέσχης στην Πάτρα από 500 φοιτητές, και εισβολή της αστυνομίας και δεκάδες συλλήψεις (15&16/3/1973) καθώς και νέες διαδηλώσεις (13/4/1973 & 10/08/1973 για το ίδιο ζήτημα).
Οι παραπάνω αναφορές είναι οι μοναδικές στο παρόν χρονολόγιο για δημόσιες μαζικές αντιστασιακές δράσεις στη Δυτική Ελλάδα. Μπορεί στο Αγρίνιο να είναι μοναδική που καταγράφεται ως δημόσια, όμως έχει τη σημασία της αν μελετηθεί από τη σκοπιά ότι συνέβη όταν άρχισαν οι αντίστοιχες ογκώδεις και δυναμικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στην Πάτρα μόλις ένα μήνα πριν. Μην ξεχνάμε ότι έχει σημασία το γεγονός ότι το Αγρίνιο καταγράφεται ως η μόνη πόλη της Δυτικής Ελλάδας με δημόσια εκδήλωση κατά της δικτατορίας. Μην ξεχνάμε ότι οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερα δύσκολες , για αυτό και η συντριπτική πλειοψηφία των αντιστασιακών πράξεων καταγράφεται στην Αθήνα. Άλλωστε ψάχνοντας κανείς την περίοδο εκείνη για το Αγρίνιο βρίσκει βίντεο για εγκαίνια φραγμάτων, κυβερνητικές επιθεωρήσεις έργων κτλ κτλ. Ας θυμόμαστε λοιπόν και την άλλη πλευρά για να μη δημιουργείται “μαγική εικόνα”
Πηγή: http://www.iospress.gr/extra/antistasi.htm
4 Σχόλια
Όταν εκφράζονται κάποιοι, ποτέ ποιά φασισμός, φασίστες ακροδεξιοί, ναζιστές, χουντικοί, κ τ λ, ποιοί είναι αυτή και για ποιούς τα λένε; τα λένε για τούς γερμανούς τα λένε για τους ιταλούς; Τα λένε γιά τους ιθαγενείς έθνηκιστας; Ποιοί είναι αυτή που εκφράζονται έτσι εναντίον του εθνικισμού; Ένας ιθαγενείς λαός πως θα γίνει προδότης του πολιτισμουτου απο ιθαγενείς εθνικιστής να εκφράζεται υπέρ της δημοκρατίας του καπιταλισμού και της αριστεράς; Για συμφέροντα άλλον πολιτισμόν και λαόν; εγώ ο γνήσιος Έλλην Αιτωλός Σαρακατσάνος που ξέρω το ππλιτισμομου τα σύμβολα μου την ιστορία μου,με τη θα εκφραστω με πολιτισμό αγνώστων λαόν κσι συμφέροντα άλλον πολιτισμόν η με τσ δικά μου τα ιθαγενή; απορω τη φλάμπουρο σημαία θα σέβομαι, τη γλώσσα θα όμιλό, τη φορεσιά θα βάλλω, τη χορό τραγούδι θα έχω; σέ όλα αυτά πρέπει να γήινο προδότης; Για να μη με λένε εθνηκοφρον ιθαγενή; Άντε ρε
Η ιστορία και τα γεγονότα απο το 1940 έως σήμερα παρουσιάζονται και προβάλονται όπως έγιναν και διαδραματίστηκαν, η παραποιήθηκαν και από κρύφτηκαν από κάποιους; Η ιστορία δε γράφεται παραποιημένη, διότι δεν αφήνουν τα ίδια τα γεγονότα να παραποιηθεί, (όπως με τη δημοκρατία ψωμί παιδία ελευθερία) νά όμως που ο ιστορικός ερευνητής του μέλλοντος θα παρουσίαση άλλα, τα γεγονότα καί τής καταστάσεις όπως διαδραματίστηκαν, τη έγινε ακριβώς από το 1940 μέχρι καί σήμερα,
Κάποιοι ιστορική ερευνητές λαογράφοι σήμερα έχουν καταγράψει απο αρχαία χρόνια ος της μερεσμας γεγονότα ιστορία , αλλά δε παρουσιάζονται και δε προβάλονται γιά κάποιους λόγους, αυτές η καταστάσεις πολιτικές κομματικές δεν θα είναι διαχρονικές, διότι τα συμφέροντα των καταστάσεων δεν θα μπορούν να εξυπηρετηθούν σε πολλούς τομείς, τότε θα έρθουν πολιτικές καταστάσεις πού θα πρέπει να εφαρμόσουν τη πραγματικότητα αναδρομικά των καταστάσεων, καί ο ιστορικός ερευνητής θα παρουσίαση τα γεγονότα και της καταστσεις όπως διαδραματίστηκαν καί παρουσιαστηκαν, (φανταστείτε τη τη θα παρουσιαζεται σε έντυπο σε προφορικό σε οπτιακουστηκο) ήδη βλέπουμε σήμερα διάφορα,που λίγα χρόνια πρίν ήταν άγνωστα η τα αποκρύπταν
Αντίσταση στη Χούντα, ο Μουστακλής και ο Παναγούλης έκαναν, οι οποίοι μόνο αριστεροί δεν ήταν! Ειδικά ο Μουστακλής, υπήρξε μέγας αντικομμουνιστής και ως στρατιωτικός ήταν αυτός που καταδίωξε τον καπετάν Γιώτη (Φλωράκη) στον Βάλτο. Βασανίστηκε απίστευτα σκληρά, την ώρα που κάποιοι από το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ έπιναν τον καφέ τους στο Quartier Latin, στον ύπνο του έβλεπαν ότι έβαζαν βόμβες και στη συνέχεια ήρθαν στην Ελλάδα να το παίξουν αντιστασιακοί και επαναστάτες. Όπως και οι περισσότεροι βολεψάκηδες Έλληνες, που το βράδυ χόρευαν τσάμικα με τους Απριλιανούς στα χωριά τους και το πρωί που μετρήθηκαν τους έλειπε η μισή Κύπρος. Αντίσταση με βαρύτατες συνέπειες για το σύνολο του Πολεμικού Ναυτικού έκανε το ηρωικό πλήρωμα του ΑΤ Βέλος του Νίκου Παππά. Πράξεις αντίστασης ήταν οι φοιτητικές καταλήψεις της Νομικής και του “καπελωμένου” Πολυτεχνείου (είχε καταδικαστεί από το ΚΚΕ), προς το τέλος του καθεστώτος, χωρίς όμως να καταφέρουν να το ρίξουν. Όλες αυτές οι καλά και σώνει “αντιστασιακές” καταγραφές, λες και αναφέρονται πίσω στην εποχή του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, μόνο τη συντήρηση του προσωπικού “αντιστασιακού” μύθου ορισμένων εξυπηρετoύν. Οι 70ρηδες και 80ρηδες που έζησαν την εποχή, ακόμα βρίσκονται εν ζωή και θυμούνται ποιος “αντιχουντικός” κομμουνιστής βασανίστηκε, ποιος πήγε στα ξερονήσια και ποιος έφτιαξε κομπόδεμα κάνοντας δουλειές με τη χούντα, σε μια εποχή που αν ήσουν αριστερός δεν έβγαζες ούτε άδεια για ποδήλατο.