Η retro επαναφορά του με μια νέα ενδοσκόπηση
Όταν δεν υπάρχει επικαιρότητα, ένα υπολογίσιμο κομμάτι του διαδικτύου ασχολείται με την μνήμη στον τόπο που μεγάλωσε. Η retro διαδικτυακή επιστροφή έχει γίνει για τα καλά και στο παλιό Αγρίνιο.
Πολλοί είναι εκείνοι που το νοσταλγούν, ακόμα περισσότεροι εκείνοι που το ερευνούν ή το ανακαλύπτουν. Υπάρχουν και εκείνοι που εκουσίως το ξεχνούν.
Βλέποντας ένας νέος σε ηλικία την υπέροχη δουλειά που γίνεται χρόνια τώρα από το Αγρίνιο-Γλυκές Μνήμες και τις αντίστοιχες ιστοσελίδες, νομίζει ότι τότε ήταν ιδανικά, πολύ καλύτερα από το μίζερο τώρα. Ήταν όμως;
Και ναι και όχι μπορεί να είναι η απάντηση.
Στα χνάρια του Όχι ας θυμηθούμε κάποια πράγματα.
Η μυρωδιά από τα ρέματα που δεν έκλεισαν ή δεν τα καθάριζαν. Οι χωμάτινοι δρόμοι που πέρναγε ο καταβρεχτήρας και τους έβρεχε για να μην σηκώνει χώμα. Οι χωμάτινοι δρόμοι που γίνονταν λάσπες το χειμώνα.
Υπήρχαν και άλλα κακώς κείμενα. Η κοινωνία ήταν ιδιαίτερα κλειστή τον 20ο αιώνα που μας πέρασε. Αν άνοιξε, άνοιξε κάπως τον 21ο αιώνα. Γυναίκες και άνδρες μόνο στην εκκλησία μπορούσαν να ανταμωθούν στο ίδιο μέρος ή στο καμαράκι του προξενιού. Στα ζαχαροπλαστεία, στις καφετέριες ή αλλού με τίποτα. Θα πείτε , έτσι ήταν και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Όχι, εδώ ήταν παραπάνω. Ήταν άλλωστε και ο λόγος που πολλοί έφευγαν, όχι μόνο για μια καλύτερη οικονομικά ζωή, αλλά για να ζήσουν και πιο ελεύθεροι.
Το παλιό Αγρίνιο ήταν άνισο. Λίγη μπουρζουαζία και πολύ φτώχεια. Ελάχιστη μεσαία τάξη.
Το Αγρίνιο ήταν η πόλη που νέκρωνε το καλοκαίρι. Αφόρητη ζέστη, πουθενά όαση δροσιάς. Το ότι νέκρωνε μπορεί να ήταν και καλό, υπήρχε και δουλειά στον αγροτικό τομέα.
Αν αναζητήσουμε και άλλα καλά υπήρχε και ένα Πάρκο.
Το Ελιά, Καπνός, Παναιτωλικός αποτελεί πλέον αστικός μύθος ( σ.σ. Έχει μείνει μόνο το Panetolikos, μπορεί και καλώς βέβαια, ως πλήρωμα του χρόνου).
Υπήρχαν περισσότεροι νέοι άνθρωποι από ότι υπάρχουν τώρα.
Υπήρχαν σπίτια με αυλές και όχι μια πολυκατοικία.
Βασικά υπήρχε μια καλημέρα που τώρα δεν υπάρχει εύκολα για όλους.. Αυτό ήταν το καλύτερο από το παλιό Αγρίνιο. Και αυτό ίσως αναπολούν!
Λ.Υ.
Υ.Γ. Ήταν μια αιρετική άποψη για το παλιό Αγρίνιο
1 Σχόλιο
ΤΟ ΕΛΙΑ ΚΑΠΝΟΣ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 2000, ΕΝΤΑΞΕΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ. ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΧΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΔΕΚΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΟΛΥ. Η ΠΟΛΗ ΥΠΟΛΕΙΠΕΤΑΙ ΣΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΛΥ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ. ΟΥΤΕ ΑΕΙ, ΟΥΤΕ ΔΡΟΜΟΙ,ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟ ΤΙ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ. ΠΑΝΤΩΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 80. ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ ΕΠΑΡΧΙΑΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΕΦΥΣΓΧΑΣΜΟΥ. ΣΤΟ ΜΟΝΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΕΛΕΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΝ Η ΠΟΛΗ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΗ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΔΕΝ.