O επικεφαλής του συνδυασμού της Αντιπολίτευσης του Δήμου Θέρμου Θόδωρος Κασόλας εξέδωσε ανακοίνωση αναφορικά με τη μήνυση που του υπέβαλλε ο δήμαρχος Σπύρος Κωνσταντάρας και την αναβολή της Δίκης. Η ανακοίνωση:
Η ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΡΜΟΥ
Μετά από την εύλογη και απολύτως δικαιολογημένη αναβολή που αποφάσισε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αγρινίου στη μήνυση που μου υπέβαλε ο κ. Κωνσταντάρας, ο τελευταίος έβγαλε μια ανακοίνωση περί ανδρείας κ.λπ. και σχολίασε στο Facebook, «πρόγγηξαν». Ανάξια οποιασδήποτε απαντήσεως. Ωστόσο η αποκατάσταση της πραγματικότητας μου επιβάλλει να τονίσω τα εξής:
- Στη ζωή η τιμή και η υπόληψη είναι αναγκαία συστατικά της ύπαρξης του ανθρώπου. Την αρχή αυτή ακολουθώ τόσο στην πολιτική όσο και στην προσωπική μου διαδρομή. Έτσι όπως δεν επιτρέπω σε κανέναν να επιβουλεύεται το καλό του τόπου μας, ομοίως δεν επιτρέπω σε κανέναν να διαταράσσει την οικογενειακή μου γαλήνη.
- Σίγουρα δεν συνιστά πράξη ανδρείας, τουλάχιστον πολιτικής σαν κι αυτή που επικαλείται ο δήμαρχος της μειοψηφίας στην ανακοίνωσή του, να «δραπετεύει» από τον πολιτικό στίβο και να μεταφέρει την εύλογη πολιτική κριτική στις αίθουσες των δικαστηρίων. Ακόμη κι εκεί όμως, δε ξέρω αν αποτελεί ανδρεία σαν κι αυτή που αναφέρει, το να επιστρατεύει ή έστω να αποδέχεται τις υπηρεσίες άλλου δικηγόρου για να υποστηρίξει τις σε βάρος μου κατηγορίες, όντας ο ίδιος δικηγόρος.
- Σε κάθε περίπτωση όμως θα αντιμετωπίσω με τον τρόπο που αρμόζει τον δήμαρχο της μειοψηφίας στο πεδίο που εκείνος επέλεξε. Η δέουσα απάντηση λοιπόν για τον κ. Κωνσταντάρα στις 7/3/2019, οπότε και θα λάμψει η αλήθεια ακόμη και της τελείας που υπάρχει στο επίμαχο δελτίο τύπου. Έως τότε όμως χρήσιμο θα ήταν να πούμε, ότι με την υπ’ αριθμ. 46 πράξη του το τμήμα VII του Ελεγκτικού Συνεδρίου στη συνεδρίασή του στις 17/23-10-18 αποφάνθηκε, ότι το χρηματικό ένταλμα που αφορά την προκαταβολή για το έργο «Διαμόρφωση προαυλίου χώρου Γυμνασίου Δήμου Θέρμου» θα πρέπει να θεωρηθεί λόγω συγγνωστής πλάνης, χωρίς να αίρεται ο μη σύννομος χαρακτήρας των πράξεων.
Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς Δημοτικούς Συμβούλους και απλούς πολίτες για την αυθόρμητη προσέλευσή τους στο δικαστικό μέγαρο, προκειμένου να μου παρέξουν με τον τρόπο αυτό την ηθική τους στήριξη δηλώνοντας ταυτόχρονα και τη διαμαρτυρία τους στην άδικη περιπέτεια στην οποία υποβάλλομαι και να είναι σίγουροι, όλες και όλοι, ότι ο αγώνας μας για ένα δήμο δημοκρατικό και προοδευτικό, συνεχίζεται.
Θόδωρος Κασόλας
Διπλ/χος Πολιτικός Μηχανικός
Επικεφαλής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Δήμου Θέρμου
3 Σχόλια
Κ ο Κωνσταντάρας συγγνωστης πλάνης;
Κ ο Παπαναστασίου με το πάρκο τα ίδια…
Πολύ πλανευονται οι δήμαρχοι μας τελευταία
Χμ…….. συγγνωστή πλάνη είναι η άγνοια του αξιοποίνου της πράξεως από εκείνον που την τελεί. Και καλά οι δικηγόροι δεν γνωρίζουν το αξιόποινο της πράξεως; Κύριε ελέησον……..
Απαλλαγή λόγω συγγνωστής πλάσης στο χωριό μου λέμε όταν κάποιος απαλλάσσεται λόγω βλακείας.
Ενδεικτική νομολογία του Αρείου Πάγου
Σχετικά με τη νομική πλάνη ο Άρειος Πάγος, το ανώτατο ποινικό δικαστήριο της χώρας, έχει νομολογήσει τα ακόλουθα : ” 1. Από τη διάταξη του άρθρου 31 παρ. 2 ΠΚ, προκύπτει ότι, για να μη καταλογιστεί η πράξη στον δράστη, λόγω συγγνωστής νομικής πλάνης, απαιτείται να συντρέχει πεπλανημένη πίστη αυτού για το δικαίωμά του να εκτελέσει την πράξη και άγνοια του αδίκου χαρακτήρα της, τον οποίο δεν μπορούσε να γνωρίζει, οποιαδήποτε και να κατέβαλλε επιμέλεια και προσπάθεια, ενόψει των πνευματικών και επαγγελματικών δυνατοτήτων του. Στην περίπτωση της συγγνωστής νομικής πλάνης, σε αντίθεση με την περίπτωση της πραγματικής πλάνης, η πράξη δεν μπορεί να αποδοθεί στον δράστη ούτε εξ αμελείας. Περίπτωση νομικής πλάνης για τον άδικο χαρακτήρα της πράξεως συντρέχει και όταν ο δράστης κατά πλάνη με τα γνωστά σε αυτόν περιστατικά της συγκεκριμένης περιπτώσεως σχηματίζει αντίληψη που περιέχει πλάνη αναφορικά με τον άδικο χαρακτήρα της πράξεως και με πίστη στην αντίληψή του αυτή ενεργεί. Η πλάνη του αυτή είναι συγγνωστή, όχι μόνον όταν αγνοεί, αλλά και όταν με τις πνευματικές και επαγγελματικές ικανότητές του και την προσπάθεια που έπρεπε να καταβάλλει για να πληροφορηθεί το επιτρεπτό της πράξεως, δεν μπορούσε να γνωρίζει τον άδικο χαρακτήρα της. Το τελευταίο συμβαίνει όταν ο δράστης ευλόγως πίστεψε ότι μπορούσε να προβεί στην πράξη του από σφαλερή ερμηνεία ή αντίληψη διατάξεων άλλων εκτός του ποινικού δικαίου από τις οποίες παρασύρθηκε”.