Με δεδομένο το φλέγον ζήτημα της επικαιρότητας για την Ελλάδα, το οποίο σχετίζεται, φυσικά, με την τρέχουσα αξιολόγηση που βρίσκεται σε εκκρεμότητα και κατ΄επέκταση με την οικονομική κρίση που συνεχίζει να ταλανίζει τη χώρα για αδικαιολόγητα μεγάλο χρονικό διάστημα, θεώρησα σκόπιμο να αναφερθώ στο ζήτημα που περιγράφεται στον τίτλο και αναφέρεται στον ρόλο που καλείται να παίξει κυρίως η Γερμανία στο ζήτημα αυτό λόγω του ρόλου της ως οικονομικής καρδιάς της ενωμένης Ευρώπης.
Η Γερμανία, λοιπόν, αναδείχθηκε σε οικονομικό γίγαντα κι αυτό οφείλεται, όπως είναι αδιαμφισβήτητα αποδεκτό από όσους έχουν στοιχειώδη γνώση των σχετικών στοιχείων, κατά κύριο λόγο στη γενναία συνδρομή – οικονομική, τεχνολογική, πολιτική – των νικητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (ενδέχεται για λόγους άσχετους με τη μεγαλοψυχία, αλλά αυτό που ενδιαφέρει είναι το αποτέλεσμα) στη νικημένη Γερμανία. Μια χώρα, μάλιστα, η οποία, αποτέλεσε τον βασικό υπαίτιο για το ξέσπασμα αυτού του καταστροφικού πολέμου. Ενός πολέμου, όπου η Γερμανία (και ας μην τα αποδίδουν όλα στο ναζιστικό καθεστώς για να βγουν καθαροί, το καθεστώς αυτό εκπροσωπούσε την ίδια χώρα) έδωσε τα ρέστα της σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, η έκταση των οποίων δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που έλαβαν χώρα κατά την ιστορική εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Από την άλλη, όμως, η Γερμανία συμπεριφέρεται ως πολιτικός νάνος θεωρώντας ότι θα μπορεί να κυριαρχεί για πάντα με μόνη την οικονομική της ισχύ στον ζωτικό της χώρο, την Ευρώπη, την οποία εκμεταλλεύεται ποικιλοτρόπως. Επέβαλλε έναν τέτοιο μηχανισμό στην Ένωση, ειδικά με όργανο το ενιαίο νόμισμα, μέσω του οποίου συσσωρεύεται πλούτος στο κέντρο, στους ήδη έχοντες, δηλαδή στη Γερμανία και στα κράτη – δορυφόρους της, λόγω του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος που διαθέτουν τα κράτη αυτά, χωρίς να ανακατανέμει τις ευκαιρίες ανάπτυξης στα πλέον αδύναμα μέλη της Ένωσης αναδιανέμοντας το πλεόνασμα για παραγωγικές επενδύσεις σ’ αυτά, όπως θα έπρεπε κανονικά στο πλαίσιο μιας πολιτικής ανοικτών οριζόντων.
Εάν συνεχιστεί αυτή η μυωπική και στενώς εννοούμενη ωφελιμιστική πολιτική της Γερμανίας και των δορυφόρων της, το αποτέλεσμα θα είναι να οδηγηθεί σε αποτυχία το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης που τόσο έχει ανάγκη η ίδια η Γερμανία αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη και ο κόσμος. Πρέπει το πολιτικό σύστημα της Γερμανίας να καταλάβει ότι δεν μπορεί κανείς να εξουσιάζει για πολύ αν συνεχίσει να θεωρεί τους λαούς της περιφέρειας δεύτερης κατηγορίας πολίτες σε σχέση με τους λαούς του ευνοημένου κέντρου. Πρέπει όλοι να μπορούν να είναι ομοτράπεζοι σε μία ένωση. Αν όχι ισότιμα, τουλάχιστο να συμμετέχουν αξιοπρεπώς στο μερίδιο του πλούτου που παράγεται στην ένωση αυτή. Και όχι μόνο τα κράτη αλλά και σε επίπεδο κοινωνικών εταίρων πρέπει να ισχύει το ίδιο.
Και για να έρθουμε στο ζήτημα που καίει πιο πολύ εμάς, την Ελλάδα, μία λύση υπάρχει. Βρισκόμαστε για 8 χρόνια πλέον σε παρατεταμένη οικονομική κρίση και άκρη δεν φαίνεται στο σκοτεινό τούνελ που διερχόμαστε.
Πρέπει, λοιπόν, να το πάρει απόφαση η Γερμανία. Τώρα, που οι γεωπολιτικές εξελίξεις εξελίσσονται ραγδαία, αν θέλει να λειτουργήσει αντίστοιχα με την οικονομική της ισχύ, να λειτουργήσει, έστω και για μία φορά, ως πολιτικός γίγαντας στο ζήτημα του ελληνικού προβλήματος. Θα ωφεληθεί και η ίδια πολλαπλά στο μέλλον. Είναι μια ευκαιρία να δοκιμάσει να λύσει άμεσα με μία μόνο κίνηση το ελληνικό πρόβλημα. Εξάλλου, θα της στοιχίσει ελάχιστα οικονομικά σε σχέση με πολλά άλλα που επιβάλλεται να κάνει για τη διατήρηση της οικονομικής της ισχύος και στο μέλλον, ώστε αυτό μπορεί να λειτουργήσει και ως δοκιμαστικό τεστ.
Να επιβάλει άμεσα κούρεμα του ελληνικού χρέους σε ποσοστό 62,6%, κατ’ αντιστοιχία του κουρέματος του χρέους της Γερμανίας από τους συμμάχους 8 χρόνια μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (το 1953) έστω κι αν δεν το πιστεύει. Είναι υποχρεωμένη να το κάνει για λόγους ανταπόδοσης και της απαιτούμενης αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να συνυπολογιστεί και το χρέος της λόγω των οφειλόμενων πολεμικών αποζημιώσεων, αλλά και για το δικό της μακροπρόθεσμο όφελος. Να το κάνει, απαιτώντας συγχρόνως από το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας ταυτόχρονη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που κρίνονται αναγκαίες για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας.
Εννοείται, βέβαια, ότι θα πρέπει να υπάρξουν στη συνέχεια βαθιές τομές από το πολιτικό σύστημα της χώρας μας σε όλα εκείνα που εμποδίζουν το ξεπέρασμα της κρίσης. Αν δεν ληφθεί μέριμνα για αντίστοιχη τακτοποίηση και του ιδιωτικού χρέους, με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια βέβαια, αν δεν ανακουφιστούν οι πολίτες από τα υπέρογκα φορολογικά βάρη, αν δεν πάψουν να πληρώνουν πανάκριβα αυτονόητες υπηρεσίες όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, τη θέρμανση και την υγεία, αν πληρώνει κάποιος ΕΝΦΙΑ για το σπίτι που αποπληρώνεται με δάνειο με επιτόκια δραχμής τη στιγμή που οι Τράπεζες δανείζονται με επιτόκια ευρώ, αν…, αν…, και πόσα άλλα αυτονόητα “αν”, δεν υπάρχει λύση.
Τα παραπάνω, μάλιστα, θα μπορούσε να απαιτηθεί να εφαρμοστούν εν ανάγκη και από μία υπηρεσιακή κυβέρνηση ευρείας πλειοψηφίας στην Ελλάδα με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και με ρητή δέσμευση να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές στη συνέχεια.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα, κυρία Μέρκελ και κύριε Σόιμπλε! Μπορείτε; Έχετε την απαιτούμενη πολιτική διορατικότητα και το αντίστοιχο πολιτικό σθένος να το κάνετε; Αν όχι, θα είστε υπεύθυνοι για την απώλεια και της οικονομικής πρωτοκαθεδρίας της χώρας σας σε βάθος χρόνου.
Αν νομίζετε πως συγκεντρώνοντας στον πλούσιο ευρωπαϊκό βορρά ό,τι χρυσό απέμεινε ακόμη στη δύσμοιρη Ελλάδα μέσω των ενεχυροδανειστηρίων και απομυζώντας συγχρόνως όποιους άλλους πόρους διαθέτει η χώρα (ανθρώπινους, ενεργειακούς, παραγωγικούς και άλλα) μέσω των διαφόρων τύπων αφαίρεσης κάθε ικμάδας από τη χώρα, είστε μακριά νυχτωμένοι. Θα έρθει η ώρα που θα σας γυρίσει μπούμερανγκ. Αν θεωρείτε κύριοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι η Ελλάδα ολόκληρη θα πρέπει να μετατραπεί σε Ειδική Οικονομική Ζώνη, με εργατικά δικαιώματα τριτοκοσμικού τύπου, εννοείται, γιατί έτσι σας βολεύει, καλύτερα να το ξεχάσετε.
Αποδείξτε, κυρία Μέρκελ και κύριε Σόιμπλε και γενικά το πολιτικό σύστημα της Γερμανίας, πως μπορείτε να ωριμάσετε πολιτικά, να συμπεριφερθείτε ως πολιτικοί γίγαντες έστω και για μια φορά σε ένα ζήτημα που σας κοστίζει λίγο, αλλά που θα ωφελήσει τα μέγιστα την Ελλάδα και βεβαίως και την προοπτική της χώρας σας μακροπρόθεσμα ακόμη περισσότερο. Αποδείξτε έστω και για μια φορά πως μπορείτε να γίνετε παγκόσμια ηγέτιδα δύναμη. Το δικαιούστε, αλλά αποδείξτε πως ξέρετε το πώς, πράγμα που ουδέποτε έχετε κάνει ως τώρα. Είστε υποχρεωμένοι να προσαρμόσετε τον πολιτικό σας ρόλο στην οικονομική ισχύ της χώρας σας. Το έχει ανάγκη πιο πολύ η ίδια η χώρα σας.
Έχετε καταλάβει την ευθύνη σας έναντι της ιστορίας; Τι περιμένετε;
*Εκπαιδευτικός – Δημοτικός Σύμβουλος Θέρμου