Γράφει ο Χρήστος Γερ. Σιάσος
Για το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας, ταξίδεψε προχθές, ο αγαπητός μας συμπολίτης – φίλος, Αναπληρωτής Καθηγητής και Προϊστάμενος της Γραμματείας του Πανεπιστημίου Αθηνών επί σειρά ετών, Παναγιώτης Κοντός. Διακρίθηκε για την πλούσια και πολυδιάστατη συνολική προσφορά του, τόσο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όσο και στα πολιτιστικά δρώμενα της Πατρίδας του και γενικότερα του τόπου μας.
Ο Παναγιώτης συνδύαζε την ευγένεια του χαρακτήρα του με την μεγάλη πνευματική του καλλιέργεια, πρόκειται για έναν σπουδαίο δάσκαλο που είχε συμβάλει στη δημιουργία της ιστορίας του τόπου μας και θα αποτελεί για πάντα το αποτύπωμα ενός Ευπατρίδη, στο διάβα του χρόνου.
Ως καλός πατριώτης θα δικαιώνεται με τους πολυχρόνιους ανιδιοτελείς αγώνες του, αγώνες προσφοράς στο γενικό κοινωνικό σύνολο ικανοποιώντας τα συλλογικά αισθήματα του ηθικού χρέους, διαχρονικά προς τους συμπολίτες του.
Ο προσωπικός του εσωτερικός κόσμος ικανοποιούταν από την αποδεδειγμένη μεγαλοψυχία του και την αρχοντιά του, χτίζοντας πάντοτε με τις πράξεις του, μια σωστή εικόνα Ανθρώπου!!! Είχε έντονη κοινωνική δράση, ήταν αγαπητός, χαρισματικός, διορατικός και πάνω από όλα, δημιουργικός. Πρωτεργάτης και «θεμελιωτής», ως Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος με έδρα το Αγρίνιο. Το 1999 πέτυχε να αποσπάσει ομόφωνη απόφαση από την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών για ίδρυση Πανεπιστημιακών τμημάτων στο Μεσολόγγι. Με δική του προτροπή πραγματοποιήθηκε το Α’ Θεολογικό Συνέδριο των Μεταπτυχιακών Φοιτητών τον Μάιο του 2007 στο Νομό μας.
Μπροστάρης για την ίδρυση της ΛΣΤ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και στη συνέχεια για την ανάδειξη των Αρχαίων Θεάτρων του τόπου μας, Πλευρώνα, Αρχαίο Θέατρο Οινιαδών, αλλά και στην προστασία των Βυζαντινών Μνημείων του χωριού του, Ταξιάρχες Γουριάς. Μπροστάρης με το «Διάζωμα» και τον Πρόεδρο Σταύρο Μπένο για την ανάδειξη των Αρχαίων Θεάτρων. Μπροστάρης και στην ολοκλήρωση του Ξενοκράτειου Αρχαιολογικού Μουσείου στο Μεσολόγγι.
Μπροστάρης στη διοργάνωση του Β’ Διεθνούς Αρχαιολογικού και Ιστορικού Συνεδρίου το Δεκέμβριο του 2013. Ως Πρόεδρος της Αιτωλικής Πολιτιστικής Εταιρείας, ακούραστα – αγόγγυστα μαζί με τους αξιόλογους συνεργάτες του φρόντιζε για την έκδοση του Περιοδικού «ΑΙΤΩΛΙΚΑ» Ζούσε ελεύθερος από κάθε εξάρτηση κακότητας και μικρότητας. Γι’ αυτές και τόσες άλλες αρετές του, τον αγάπησαν όλοι οι συμπολίτες του. Προσωπικά τον γνώριζα χρόνια, συναντιόμασταν συχνά στο Γραφείο του, Διδότου 39 στην Αθήνα, μιλούσαμε πάντοτε για την Πατρίδα μας, πως θα αξιοποιήσουμε καλύτερα τον μεγάλο Αρχαιολογικό πλούτο που έχει η περιοχή μας.
Το Αρχαίο Θέατρο της Πλευρώνας με την προτροπή του Παναγιώτη, στις 5 Οκτωβρίου 1997 ημέρα Κυριακή, ως Λαογραφικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσολογγίου κάναμε το πρώτο Διοικητικό μας Συμβούλιο για την παραπέρα ανάδειξή του. Στην αίθουσα «Στοά του Βιβλίου» ήταν παρόν και συντονιστής σε όλες τις παρουσιάσεις των βιβλίων μου και όχι μόνο. Πάντα μου έλεγε: «Αγαπητέ Χρήστο συνέχισε να μου στέλνεις τα άρθρα σου που είναι τόσο πολύ καλά… με καλή θεματολογία και πλούσιο περιεχόμενο… για το Περιοδικό». Του οφείλω μεγάλη ευγνωμοσύνη για την τεράστια προσφορά του και στα δικά μου «έργα». Ο ακούραστος αυτός εργάτης της πολιτιστικής και πνευματικής ζωής του τόπου μας, υπήρξαν εβδομάδες που ερχόταν και δυο φορές από την Αθήνα, μία στο Ξηρόμερο, μία στο Μεσολόγγι, μία στο Αγρίνιο, μία στο Θέρμο όπου τον καλούσαν ήταν πάντα παρών!!!
Ως Πανεπιστημιακός Καθηγητής, με το σημαντικό γνωστικό αντικείμενο της Κοινωνιογλωσσολογίας, συγγραφέας πολλών βιβλίων, αλλά και ως Γενικός Γραμματέας επί σειρά ετών του ΕΚΠΑ, ο Παναγιώτης είχε καθοριστική την παρουσία του. Είχε τη φροντίδα της έκδοσης του περιοδικού «ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΝ», προώθησε μεγάλα έργα στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάδειξη πάντα, για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Ήταν αγαπητός σε όλη την Πανεπιστημιακή Κοινότητα, ήταν το πρότυπο του Πανεπιστημιακού Δασκάλου. Όλη του η ζωή γεμάτη όνειρα, τα οράματά του πολύ μεγάλα, η φλόγα της δημιουργίας πολύ μεγάλη, η αρχοντιά του πολύ πλούσια…
Δάσκαλέ μας, να είσαι βέβαιος ότι θα συνεχίσουμε να σε αγαπάμε και να σε τιμάμε και στο μέλλον… θα μας λείψεις!!!
Αγαπητέ μου Φίλε Παναγιώτη, θα είσαι πάντα στις σκέψεις μου, σ΄ ευχαριστώ για όλα όσα μου πρόσφερες. Καλό σου ταξίδι εκεί στη γειτονιά της Αγάπης, στη γειτονιά των Αγγέλων και Αρχαγγέλων, που θα είσαι.
Καλό σου ταξίδι… αγαπημένε μας Δάσκαλε.
Υ.Γ.1 Ως Πρόεδρος του Συνδέσμου Αιτωλοακαρνάνων «ΟΣΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην αγαπημένης σου σύζυγο, Επίτιμη Καθηγήτρια Δήμητρα και στο γιό σου Ιωάννη.
Υ.Γ. 2 Για το βιβλίο μου «ΚΑΣΤΡΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» ο φίλος Παναγιώτης είπε: «…Στο βιβλίο, αποτυπώνεται η ιστορία των Ιερών και Ευλογημένων χώρων λατρείας που είναι οι Ιερές Μονές, τα Εξωκκλήσια, τα Σπήλαια και τα Παρεκκλήσια όλου του Νομού και όπως γράφει ο συγγραφέας, το καθένα από αυτά έχει τη δική του θέση μέσα στη φύση και ο κάθε προσκυνητής, από την Ναυπακτία, Τριχωνίδα, το Θέρμο, το Βάλτο, το Ξηρόμερο, τον Αστακό, την Παραχελωίτιδα και γενικά την Αιτωλοακαρνανία και όχι μόνο, γίνεται πολύ φιλικός μαζί του κυρίως τις ώρες της εκκλησιαστικής λειτουργίας. Εκεί «ψάχνοντας» βρίσκει τη γαλήνη της ψυχής του, την αγάπη, τη χαρά…».
Καθηγητής – Συγγραφέας