Μέτρα για τον περιορισμό του υδρόθειου στην κλειστή λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού ζητά η Λαϊκή Συσπείρωση Μεσολογγίου. Η ανακοίνωση:
Είναι γνωστό το πρόβλημα παραγωγής υδρόθειου στην κλειστή και βαθειά λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού. Η δημιουργία του οφείλεται στο σάπισμα των φυκιών, που είναι πάρα πολλά λόγω ευτροφισμού και του φυτοπλαγκτού και στην ταυτόχρονη απουσία οξυγόνου.
Το πρόβλημα γίνεται αντιληπτό κατά διαστήματα με την αναστροφή των νερών και την ανάδυση του υδρόθειου, σε περιόδους κακοκαιρίας κυρίως, όπως συνέβη πρόσφατα την ημέρα των Θεοφανείων.
Μπορεί η οσμή “των κλούβιων αυγών” να είναι ενοχλητική όμως είναι και άκρως επικίνδυνη. Το υδρόθειο είναι ένα άχρωμο και ιδιαίτερα τοξικό αέριο. Έκθεση σε αυτό προκαλεί από πονοκεφάλους, προβλήματα στην όραση και την αναπνοή έως παράλυση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος και θάνατο, σε πολύ αυξημένες συγκεντρώσεις. Η επαναλαμβανόμενη δε έκθεση, οδηγεί σε αυξημένη ευαισθησία.
Η αντιμετώπιση του φαινομένου είναι περισσότερο από επιτακτική, διότι άπτεται άμεσα της Δημόσιας ασφάλειας και υγιεινής και όχι μόνο. Προκαλείται τεράστια οικολογική καταστροφή των ζωντανών οργανισμών στα νερά. Ποιός μπορεί να μείνει απαθής στο θέαμα των νεκρών ψαριών που επιπλέουν στα νερά της λιμνοθάλασσας; Αλλά και ποιός δεν θα επισημάνει και την μεγάλη οικονομική καταστροφή των ψαράδων της περιοχής;
Μπορεί η μορφολογία της υδάτινης λεκάνης και η εκτροπή των νερών της Λυσιμαχείας την δεκαετία του ‘70 να δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του φαινομένου, όμως οι αιτίες θα πρέπει να αναζητηθούν και στην ανεξέλεγκτη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων και στα οικιακά απόβλητα, που οδήγησαν στον ευτροφισμό.
Μια σειρά από παρεμβάσεις ή η απουσία αυτών, έφεραν την κατάσταση “στο μη παρέκει”. Πολυδιαφημιζόμενα τα έργα ανάπλασης της λιμνοθάλασσας, αποσπασματικά και εν μέρει αμφιλεγόμενα, που δεν λύνουν το πρόβλημα. Καλή είναι η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, η ανάπτυξη εναλλακτικών δράσεων κλπ., όμως βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχει λιμνοθάλασσα. Λιμνοθάλασσα υγιής, με σεβασμό στην χλωρίδα και την πανίδα της, πηγή πλούτου και πολιτισμού για τους κατοίκους της. Δεν νοείται μια περιοχή θεωρητικά προστατευμένη περιβαντολλογικά (natura) να αντιμετωπίζεται σαν “βορά” των εκάστοτε εργολαβικών συμφερόντων.
Καλούμε τους κατοίκους σε συναγερμό και κινητοποίηση για να υποχρεωθούν οι αρμόδιοι φορείς και υπηρεσίες ,Φορέας διαχείρισης, Δήμος, Περιφέρεια, να προβούν άμεσα σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες περιορισμού του φαινομένου ανάπτυξης του υδροθείου κατ’αρχήν, προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και του πρωτογενούς τομέα της αλιείας κατ’επέκταση.
Άμεση λειτουργία των βιολογικών καθαρισμών , κυρίως του Αιτωλικού, με βελτίωση των υποδομών, στελέχωση και στενή παρακολούθηση.
Σύστημα επεξεργασίας απορροών στράγγισης νερών γεωργικής εκμετάλλευσης και εργοστασιακών αποβλήτων.
Διευκόλυνση ανανέωσης υδάτων με άρση αναχωμάτων, εκβάθυνση διόδων κ.λ.π.
4.Υλοποίηση της εκφρασμένης επιστημονικής πρότασης για μηχανική οξυγόνωση των υδάτων.
Αποζημίωση των ψαράδων της περιοχής.
Γιατί, παραφράζοντας τα λόγια του ποιητή, “μια λιμνοθάλασσα αλυκοποιημένη, κατατεμαχισμένη, μπαζωμένη, μολυσμένη και καταπατημένη, δεν θα ξαναπελαγήσει”.