Δεν είχα καμία πρόθεση να (ξανα)γράψω πριν από την… μάχη της Κυριακής. Άλλωστε δεν έχει αλλάξει κάτι. Ένα θαύμα περιμένουμε όλοι κι ας ελπίσουμε θα γίνει.
Αλλιώς… πλέι οφ, δυνατά με ψυχή και ό,τι βγει. Αφορμή λοιπόν για τις παρακάτω γραμμές είναι η οργή που νιώθω από μια αστεία ανακοίνωση που εξέδωσε ένας σύνδεσμος του Ηρακλή. Κάποια «Αυτόνομη Θύρα 10», που όσοι… ξέρουν από Θεσσαλονίκη λένε ότι είναι ο καρπαζοεισπράκτορας της πόλης.
Σε αυτή την ανακοίνωση λοιπόν μεταξύ άλλων γράφεται ότι την Κυριακή παίζουν μεταξύ τους «το δίκιο με το άδικο»! «Η καθαρότητα με την σαπίλα». «Το κατεστημένο με έμας»! Τρομερά πράγματα… Οι οπαδοί της ομάδας που ξαφνικά από την Δ΄ εθνική βρέθηκαν στην Β΄(και με την ψήφο του Παναιτωλικού για να μην ξεχνιόμαστε).
Οι οπαδοί της ομάδας που απλά δεν είναι Ηρακλή, αλλά ΑΕ Ποντίων. Αυτοί που ξεκίνησαν… μισό πρωτάθλημα σε μια κατηγορία και το ολοκλήρωσαν σε μια άλλη. Αυτοί οι αστείοι μιλάνε για δίκιο και άδικο. Για σαπίλα. Η μόνη τους δικαιολογία ως… γριές είναι το περασμένο της ηλικίας που τους κάνει να ξεχάσουν πολλά!
Kαι μην πει κανείς ότι… πάει μόνο στον Μπέο. Ας γινόταν μια αναφορά. Μια διευκρίνιση. Ένας διαχωρισμός. Κάτι… Δεν έγινε τίποτα όμως! Το αντίθετο.
Μετά λύπης μου δυστυχώς πόσο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ μπορεί να νιώθει πια ο οργανωμένος φίλος του Παναιτωλικού που μόλις πριν μερικούς μήνες πρόσφερε από το υστέρημα του για να βγει από την φυλακή ένας συνδεσμίτης της… Αυτόνομης; Για να ακούει ότι εκπροσωπεί το…άδικο και την σαπίλα όταν έχει μείνει μακριά από τα «σαλόνια» 35 χρόνια!
Την επόμενη φορά που θα είναι τόσο… γαλαντόμος ας το σκεφτεί. Όπως καλό είναι να ξανασκεφτεί γενικότερα τις… αγάπες με όλους. Λίγες μέρες πριν είχαμε… τους φίλους Απολλωνιστές που άνοιξαν τα πόδια στον Μπέο και το χαίρονταν και τώρα ετοιμάζονται να πάρουν… τα ρέστα από τον Κούγια. Ούτε αυτούς τους θέλουμε για φίλους, έστω κι αν γνωρίζω ότι πολλοί διαφωνείτε εδώ. Άλλο πρεσβεύει ο Παναιτωλικός, άλλο αυτοί.
Στην πολύχρονη ιστορία του ο Παναιτωλικός ουδέποτε είδε από κανέναν… χάρη και χείρα βοηθείας. Ουδέποτε βρέθηκε «καβαντζωμένος» και φυσικά δεν θα γίνονταν ούτε τώρα. Μια ζωή μόνη της ήταν η ομάδα, μια ζωή μόνος σου ήσουν και συ φίλε του Τίτορμου. Έτσι έχεις μάθει και έτσι συνέχισε…
paneole.blogspot.gr