Οι παράγοντες της πόλης ανακαλύπτουν γιατί δεν τραβάει η αγορά…

Μετά από πολλά χρόνια που διεκδικήσαμε διάφορα σε τούτη την πόλη, έγινε πια κατανοητό ότι το Αγρίνιο δεν μπορεί να είναι με το ζόρι «μια πόλη υπηρεσιών». Και σίγουρα δεν μπορεί να γίνει τέτοια απλά και μόνο γιατί έπαψε να είναι η πόλη που μάζευε τους παραγωγούς των γύρω περιοχών  και γέμισε με δημοσίους υπαλλήλους και επιδοτούμενες επιχειρηματικές προσπάθειες.

Στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο του Αγρινίου ο Δ. Τραπεζιώτης είπε ξεκάθαρα ποιο είναι το πρόβλημα της πόλης. Ότι είναι Χριστούγεννα και περπατάς και δεν υπάρχει ψυχή. Μόνο που το εστίασε στην περασμένη Κυριακή όταν όπως είπε «ήταν 12 το μεσημέρι και η πόλη ήταν άδεια, ενώ οι όμορες μεγάλες πόλεις έσφυζαν από ζωή». Πολύ σωστά, όμως κάποιοι καλλιέργησαν με σθένος το «ποτέ την  Κυριακή» και την δαιμονοποίηση του κέρδους και του… συμφέροντος σε τούτη την πόλη, περισσότερο από ότι σε  άλλες πόλεις. Κι αυτοί οι «κάποιοι» είναι βέβαιο πως θα είναι εκεί να εμποδίσουν και πάλι την όποια καλή ιδέα πέσει για να βγει ετούτη η πόλη από το τέλμα.

Ο Δ. Τραπεζιώτης ρώτησε κάποια στιγμή τον Τ. Παπανανικολάου αν τα έργα που γίνονται στην Πάτρα τα κάνει ο δήμαρχος κ. Πελετίδης ή οι ιδιώτες που τα αναλαμβάνουν και τα φέρνουν εις πέρας. Ίσως έπρεπε να ρωτήσει και τίνος είναι τα λεφτά, διότι σίγουρα δεν είναι του κ. Πελετίδη, πολλά δεν είναι καν της Ελλάδας αλλά της κακιάς Ευρώπης που, ναι, μετά την χρεοκοπία μας θέλει να ξέρει πού πηγαίνουν τα λεφτά που δίνει.

Η ουσία είναι πως ο κ. Τραπεζιώτης αν και-όπως ο ίδιος είπε-έχει μεγάλες επιφυλάξεις για τον ρόλο των ιδιωτών στην τοπική Αυτοδιοίκηση, έχει καταλάβει αυτό που έχει καταλάβει όλος ο δυτικός κόσμος. Χρειάζεται αλλαγή ψυχολογίας πάνω από όλα. Χρειάζεται να ανοίξεις τα μαγαζιά και την αγορά σου και να πάψεις να είσαι φοβικός με τα πάντα αν θες να υπάρξει κίνηση. Δεν φτάνουν τα επιδόματα για «να πέσουν λεφτά στην αγορά».

Ο δήμαρχος και ο εμπορικός σύλλογος της πόλης κατάλαβαν ότι για να υπάρξει αγορά στο Αγρίνιο πρέπει να δοθεί πρώτα μια εικόνα αγοράς! Τα βασικά δηλαδή… Και γι αυτό τον λόγο κυνηγούν ένα πρόγραμμα για να γίνει μια ανοιχτή αγορά στην πόλη με παράλληλη αναμόρφωση του κέντρου.

Διότι το βασικό-και φαίνεται και στις γιορτές αυτό-δεν είναι να ρέει το χρήμα άφθονο, δεν είναι, δα, τα Τρίκαλα τόσο πλουσιότερα από το Αγρίνιο. Σε επίπεδο καταθέσεων, μάλιστα, πάντα ήταν πολύ πίσω. Όμως τα Τρίκαλα συμφώνησαν στο πως φτιάχνεται μια πόλη-αγορά, θυσίασαν έναν-δυο δρόμους, έδωσαν την διαχείριση των γιορτών σε μια εταιρεία, ξεπέρασαν τους τοπικούς «συνδικαλισμούς» κι έκαναν ένα θαύμα που τώρα  όλοι ζηλεύουμε.

Εμείς μπορούμε να αφήσουμε να γίνει κάτι τέτοιο;

Γ.Σ.