Του Λίνου Υφαντή,
Για το φόβο των Αθηναίων θα παραφράσουμε τη γνωστή φράση με τον Ιούδα που μας έμεινε από το τριήμερο αυτό της καθόδου. Για να δούμε το εύρος του ζητήματος μάλλον πρέπει να κατανοήσουμε τι εννοούσαν “Αθηναίοι” διάφοροι στο διαδίκτυο που αγωνιούσαν να μην έρθουν λόγω Κορωνοϊου.
“Αθηναίοι” σούμπιτο πιάνει η μπάλα φοιτητές σε όλη την Ελλάδα, εργαζόμενους εσωτερικούς μετανάστες δεκαετίας του ’60 και γόνους αυτών, που ξέραν το Αγρίνιο 4-5 μέρες το Πάσχα, άλλες τόσες το καλοκαίρι, το φαγητό της γιαγιάς και -προσφάτως -τον Παναιτωλικό. Μαζί με αυτούς πέφτουν στην κατηγορία αυτοί και οι εξωτερικοί μετανάστες, από γιατρούς και μηχανικούς έως μπογιατζήδες σε χώρες της Ευρώπης. Οι “Αμερικάνοι” είναι εκτός αφού είναι κατηγορία που τη συναντάμε ιδίως ορεινή Ναυπακτία και καλοκαίρι αραιά και που πλέον.
Από όλους αυτούς να είστε βέβαιοι ότι οι πρώτοι, οι φοιτητές δηλαδή προτίμησαν την καραντίνα της γενέτειρας τους στον Αιτωλικό κάμπο παρά τη μεγαλούπολη.
Όλοι οι υπόλοιποι δεν ήρθαν και αν αυτό έγινε, συνέβη διακριτικά και εν κρυπτώ. Μαζί με αυτούς δεν διπλασιάστηκε και ο πληθυσμός της Αιτωλοακαρνανίας τις ημέρες του Πάσχα. Δεν δούλεψαν άλλο τόσο φαγάδικα, καφετέριες, προμήθειες, μαγαζιά και ένα σωρό οικονομικές δραστηριότητες.
Φυσικά έτσι κι αλλιώς δε θα γίνονταν λόγω Κορωνοϊου. Τότε γιατί το αναφέρουμε; Γιατί πολύ απλά οι ίδιοι αυτοπεριορίστηκαν και όσοι δεν θα το έκαναν υπήρχε κράτος να τους περιορίσει και όχι οι κραυγές στο διαδίκτυο.
Αυτό που μένει είναι ότι η αναστάτωση αυτή έφερε στην επιφάνεια και ένα είδος κρυμμένης κοινωνικής προστριβής. Υπήρχε μερίδα του κόσμου που δεν πήγαινε το σωρό των άγνωστων φατσών που του έπιαναν τη καρέκλα στην καφετέρια, το πάρκινγκ στο κέντρο, την ουρά στην τράπεζα και τα σούπερ μάρκετ.
Επίσης σε κάποιον κόσμο του την έδινε να γεμίζουν ξένους τα καφέ στα χωριά, να τους χαλάνε την ησυχία και -δικαιολογημένα- να αγανακτούν δεχόμενοι παρατηρήσεις από κομήτες περαστικούς για το πως είναι έτσι το ένα ή το άλλο ή τι έπρεπε να γίνει.
Τίποτα από όλα αυτά δεν ήρθε. Το Αγρίνιο έμεινε χωρίς ξένους. Οι δύο καλύτερες οικονομικές μέρες του, η Τσικνοπέμπτη λόγω καιρού και η Μεγάλη Παρασκευή πήγαν στράφι.
Ας έχουν γνώση οι φύλακες-των Αθηναίων….
1 Σχόλιο
γλύτωσαν και την ρουφιανία/καρφωτή οι άνθρωποι από τους καμμένους που κρύβονται σε μπαλκόνια και κουρτίνες με το τηλέφωνο στο χέρι…