Γράφει ο Ηλίας Γουβέλης, Δ/ντης του 2ου ΓΕΛ Μεσολογγίου
Η ομάδα φιλαναγνωσίας του 2ου Λυκείου Μεσολογγίου είναι μια ομάδα της οποίας η δράση έρχεται από μακριά με έντονο στίγμα στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης.
Το σημαντικό για τα μέλη της ομάδας αυτής είναι ότι μυούνται στα πολιτιστικά δρώμενα στη κρίσιμη ηλικία της μαθητικής τους ζωής. Το δημόσιο σχολείο με αυτόν τον τρόπο, δίνοντας ισότιμα, σε όλους τους μαθητές που το επιθυμούν, το ερέθισμα και την ευκαιρία της συμμετοχής εκπληρώνει μια από τις βασικότερες αποστολές του, επιδρά δηλ. στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των μαθητών του. Μόνο ένας περιορισμός υπάρχει. Η συμμετοχή στην ομάδα απαιτεί ειλικρινή αγάπη για την ανάγνωση και το βιβλίο.
Η ομάδα όμως δεν περιορίζεται στους χώρους του σχολείου, απευθύνεται στην κοινωνία, την αναζητά, την προσκαλεί, δημιουργεί σχέσεις μαζί της, θέλει και το πετυχαίνει να καλύψει τις ανάγκες της, να πάρει έμπνευση από αυτή και να της επιστρέψει έργο. Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε τα παιδιά με την καθοδήγηση της κας Ελένης Πλακίδα έκαναν το φθινόπωρο των κατοίκων της πόλης μας ομορφότερο. Αλήθεια, μπορεί να φανταστεί κανείς πιο αισιόδοξη εικόνα από το ζωντανό διάλογο μεταξύ ενός καταξιωμένου συγγραφέα, όπως ο Γιάννης Καλπούζος και μιας ομάδας μαθητών που είχαν πριν παρακολουθήσει ευλαβικά την παρουσίαση του βιβλίου του όρθιοι μπροστά σε ένα εμβληματικό κτίριο της πόλης μας.
Όλα τα είχε αυτή η βραδιά. Εκπληκτική ατμόσφαιρα, χειμαρρώδεις αφηγήσεις, εξαιρετικές ερμηνείες τραγουδιών a capella, μουσικές, ωραίους διαλόγους. Μα πάνω από όλα ήταν η εικόνα των παιδιών που κυριαρχούσε. Η εικόνα που μίλαγε ότι είμαστε σχολείο με όλη τη σημασία της λέξεως.
Η κοινωνία ανταποκρίθηκε, αναγνώρισε, επιβράβευσε, χειροκρότησε. Ακολούθησε η Κυριακή. Οι μαθητές και ο κόσμος αυτή τη φορά έδωσαν ραντεβού στην παλιά γειτονιά, στην αυλή του σπιτιού της κυρά Λένης Καλάκη. Ένα ραντεβού όλων των ηλικιών μπροστά σ΄ένα σπίτι όνειρο. Οι νέοι ζωντάνεψαν με τις αφηγήσεις των κειμένων της κας Πλακίδα το παλιό Μεσολόγγι, τις ζωές των μεγαλύτερων, που μπορεί να ήταν γονείς τους ή και παπούδες και γιαγιάδες τους και εκείνοι τους άκουγαν και καμάρωναν και συγκινούνταν.
Νοσταλγία, ρομαντισμός, έντονα συναισθήματα ήταν διάχυτα στην ατμόσφαιρα και ενισχύονταν από τους ήχους της μπάντας πνευστών του Ιωσήφ Ρωγών του μαέστρου Δημήτρη Μανωλάτου. Η κυρά Λένη η τέλεια οικοδέσποινα του χτές και του σήμερα έρανε τα παιδιά με λουλούδια εκφράζοντας έτσι όλους τους παρευρισκόμενους. Με αυτό τον τρόπο, με χρώματα και αρώματα, έκλεισε ένα μαγικό διήμερο. Η ομάδα φιλαναγνωσίας έστειλε μια ανοιχτή πρόσκληση, η κοινωνία την αποδέχτηκε ανοιχτόκαρδα, την αγκάλιασε και της έδωσε ραντεβού για την επόμενη φορά.