Δεν είναι όλες οι χώρες ίδιες στις περιπτώσεις των τρομοκρατικών χτυπημάτων. Παντού στη Δύση υπάρχει ο σκεπτικισμός ότι, σε ένα μεγάλο βαθμό, η πολιτική των μεγάλων δυνάμεων(όχι μόνο δυτικών…) βοηθά ακριβώς την γιγάντωση των εξτρεμιστών ή και την έχει προκαλέσει εξ ολοκλήρου.
Αλλά η Ελλάδα είναι μια ειδική περίπτωση. Αν ρωτήσεις δέκα Έλληνες στο δρόμο να σου πουν σε ποια χώρα είναι πολύ συχνές οι επιθέσεις με αυτοκίνητα πάνω σε ανθρώπους, στάσεις λεωφορείων, καφετέριες, σχολεία, κατηχητικά, θα πάθουν όλοι μαζί αμνησία.
Γιατί αν δεν πάθουν αμνησία θα πρέπει να απαντήσουν “στο Ισραήλ” κι εκεί θα χαλάσει μια παραδοχή που διαπερνά όλο το πολιτικό φάσμα, από την ακροαριστερά μέχρι την ακροδεξιά. Ότι τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι σκοτεινοί Εβραίοι που είναι και μασόνοι ή μόνο μασόνοι ή μόνο Εβραίοι ή, κάτι τέλος πάντων που το έχει αναλύσει και ο Τσόμσκι και ο Αμβρόσιος. Επίσης θα αποδυναμωθεί μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ότι οι Άραβες και οι Παλαιστίνιοι(κατά συνέπεια και οι μουσουλμάνοι εν γένει) είναι ένα πράγμα, κάτι ομοιογενές, που θέλει ειρήνη και δικαιοσύνη, την οποία απλά τους στερεί η Δύση και οι σκοτεινοί τύποι που παγκοσμίως κινούν τα νήματα. Σπανίζει η περίπτωση του Έλληνα που ξέρει τις ευθύνες των Ισραηλινών αλλά γνωρίζει και ποια ακριβώς είναι η κοσμοθεωρία της Χαμάς ή της Χεζμπολάχ.
Διαβάστε τι δήλωσε, μεταξύ άλλων, σήμερα για το τρομακτικό χτύπημα στη Γαλλία o Έλληνας υπουργός Παιδείας: «Πρέπει να ξέρουμε όλοι ότι οι πρόσφυγες είναι θύματα των τρομοκρατών του ISIS και με αυτή την έννοια, o ISIS προσφέρει τη χειρότερη υπηρεσία, όχι μόνο γιατί ξεριζώνει τους ανθρώπους από τις χώρες τους με τον πόλεμο, αλλά και γιατί δημιουργεί δυστυχώς ένα αρνητικό πλαίσιο ένταξης των προσφύγων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες». Μοιάζει καλό; Μόνο αν δεν ξέρεις να διαβάζεις ανάμεσα στις γραμμές. Γιατί εκεί ο κ. Φίλης μας λέει ότι ίσως να μπορούσε ο ISIS να προσέφερε και κάποια καλή υπηρεσία! Και να μην δυσφημεί τους πρόσφυγες! Αν πρόσεχε λίγο, δηλαδή, αυτό το φασιστικό μισάνθρωπο κατασκεύασμα, ίσως να είχε και κάποια λειτουργικότητα!
Αν νομίζετε ότι είναι υπερβολή τα παραπάνω απλά τότε δεν ξέρετε τι έχει ειπωθεί-ειδικά τα τελευταία 40 χρόνια-στους χώρους πολιτικής ζύμωσης, στα πανεπιστήμια, στις συλλογικότητες και αλλού. Πουθενά αλλού στον δυτικό κόσμο δεν ακούς τόσα «ναι, μεν αλλά» για φονιάδες και στυγνούς καταπιεστές του ίδιου του λαού τους και πουθενά αλλού δεν θα δεις μικρότερη εμπιστοσύνη στις δομές στις οποίες ανήκουμε διαχρονικά.
Στο μυαλό των πιο μυημένων στα μηχανιστικά κόλπα της… πάλης κατά του «ιμπεριαλισμού» υπάρχει πάντα το καταφύγιο: «δεν υπήρξαμε αποικιοκράτες, ήμασταν πάντα με τα κινήματα, πάντα προκαλούσαμε προβλήματα στις δομές όπου ανήκουμε μαζί με άλλους δυτικούς, άρα δεν θα μας πειράξουν εμάς, δεν θα ζήσουμε ποτέ τέτοια επίθεση». Μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο ή να κληθούμε να διαλέξουμε, οριστικά και αμετάκλητα, «με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε». Οι λέξεις είναι φτωχές, καλό είναι να αφήσουμε την εικόνα να μιλήσει. Δείτε τη φωτογραφία. Τι άλλο από μια στιχομυθία δύο υποψιασμένων, δύο επαναστατημένων, δύο αντιιμπεριαλιστών συμπατριωτών μας που συζητούν μεταξύ τους σε ένα από τα κοινωνικά δίκτυα, αποδεικνύοντας ότι «εμάς δεν μας πιάνει κανείς κορόιδο, εμείς είμαστε υποψιασμένοι, δεν τρώμε κουτόχορτο από τους Ευρωπαίους και τα βοθροκάναλα»…
Γ.Συμψηρής