«Παναιτωλικάρα σήκω!»

Σε δύσκολη αγωνιστική καμπή βρίσκεται ο Παναιτωλικός, που μετά την ήττα από τον Αστέρα μπλέκει από νωρίς σε περιπέτειες για την παραμονή στην κατηγορία.

Σε αυτή την συγκυρία οι φίλοι των «καναρινιών» δεν δείχνουν διατεθειμένοι να «ρίξουν λευκή πετσέτα», μα να σταθούν στο πλευρό της ομάδας.

Γράφει ο Λάζαρος Τσόλκας*

Πολλά λέγονται τελευταία για την ομάδα της καρδιά μας, τον Παναιτωλικό μας, που μεγαλώσαμε μαζί του. Τον Παναιτωλικό μας που όλοι οι Αγρινιώτες, τον έχουν βαθιά ριζωμένο στην καρδιά τους, μέχρι να κλείσουν τα μάτια τους.

Είναι γεγονός πως το τελευταίο χρονικό διάστημα, η ομάδα βρίσκεται στα κάτω της. Το λένε όλα! Τα αποτελέσματα, τα στατιστικά, ο τρόπος αντίδρασης σε κάθε παιχνίδι κλπ.κλπ.

Έγιναν λάθος κινήσεις στο σχεδιασμό; Έγιναν!

Τι πρέπει όμως να γίνει; Ο καλός πατέρας δε νουθετεί το γιο του, όταν πέσει σε κάποιο παράπτωμα; Παύει να τον αγαπά; Όχι βέβαια! Απεναντίας! Θα νουθετήσει το παιδί του, με λόγια παρηγοριάς και εμψύχωσης, να αισθανθεί και πάλι δυνατό.

Αυτό λοιπόν πρέπει να συμβεί και με τον Παναιτωλικό. Όλοι εμείς οι φίλαθλοι, που αγαπάμε την ομάδα μας, οφείλουμε αυτήν τη στιγμή, να της δώσουμε το χέρι μας και να την τραβήξουμε να σηκωθεί όρθια. Να σταθεί γερά στα πόδια της κα να μας δώσει ξανά τις χαρές που μας έδινε.

Και τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Απλό! Να μείνουμε δίπλα της και…

-να πάψουμε τις μουρμούρες και τις γκρίνιες.

-να σταματήσουμε να κάνουμε τους προπονηταράδες του καφενείου.

-να σταματήσουμε τα πικρόχολα σχόλια και τις μπηχτές, προς κάθε κατεύθυνση.

-να δώσουμε πίστωση χρόνου –όσο χρειαστεί- στον αξιόλογο νέο μας προπονητή κ. Πετράκη, που δείχνει να γνωρίζει πολύ καλά τα ‘’πράγματα’’ και να οδηγήσει ξανά την ομάδα στη θέση που της ανήκει.

-να δώσουμε εμπιστοσύνη στη διοίκηση και ιδιαίτερα στον κύριο Κωστούλα, που πασχίζει χρόνια τώρα και έβαλε πάρα πολλά από τα ωραία λεφτουδάκια του, να καμαρώνουμε εμείς για την ομάδα και το γήπεδο.

Τίποτα δε χάθηκε ακόμα! Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Τώρα δίνουμε τις μάχες! Ας πολεμήσουμε όλοι μαζί, να πανηγυρίσουμε στο τέλος του πρωταθλήματος τη χαρά της Νίκης.

Συνεπώς, όλοι οι Αγρινιώτες σαν μια γροθιά, οφείλουμε να σταθούμε με αγάπη και σεβασμό κοντά στην ομάδα της καρδιάς μας, με την παρουσία μας σε κάθε παιχνίδι και κάθε φορά -αν τύχει το στραβό- να τείνουμε το χέρι μας και με στοργική πατερική αγάπη να του πούμε: Παναιτωλικάρα Σήκω!

*Συγγραφέας