Μεγάλη Δευτέρα σήμερα, η σημαντικότερη εβδομάδα της Ορθοδοξίας ξεκίνησε. Και συνέπεσε με τη λήξη του φετινού Γολγοθά για τον Τίτορμο, ευτυχώς με χαρούμενο τέλος.
Ο Απρίλιος ήταν ένας μήνας «ανάστασης» του Παναιτωλικού. Από τον «ξαφνικό θάνατο» της ήττας από τον Βόλο, στην απόλυτη λύτρωση του Σαββάτου με τη νίκη επί του Ατρομήτου και την εξασφάλιση της παραμονής.
Μεσολάβησε μια περίοδος απίστευτης συσπείρωσης σε όλα τα επίπεδα. Μια περίοδος που κάθε απλός φίλαθλος, κάθε οργανωμένος οπαδός, κάθε μέλος του τεχνικού τιμ και της διοίκησης ενεργοποιήθηκε και στάθηκε δίπλα στην ομάδα. Οι «τρελοί» των νταμαριών έδειξαν τον δρόμο, η Τρίπολη καταλήφθηκε, δυο τεράστια διπλά κατακτήθηκαν.
Τα γνωστά «κέντρα» του ελληνικού ποδοσφαίρου κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια να σώσουν την Κηφισιά. Μια ομάδα χωρίς παρελθόν και μέλλον. Χωρίς δυναμική, χωρίς κόσμο.
Αλλά τα συνεχόμενα πέναλτι-μαϊμού που πήρε ο σύλλογος των Βορείων Προαστίων δεν ήταν αρκετά. Το κανονικό ποδόσφαιρο νίκησε τη σήψη. Η επαρχία νίκησε τις «γειτονιές».
Η άτυπη σύμπραξη Παναιτωλικού-ΠΑΣ, δυο ομάδων με λαό, ιστορία, αξιοπρέπεια επικράτησε εκείνης της Κηφισιάς-Ατρομήτου.
Πιο γλυκιά η παραμονή με τον τρόπο που ήρθε. Οι Περιστεριώτες ήρθαν στο Αγρίνιο σκυλιασμένοι. Ο Τζαβέλλας ήταν ο γνωστός Τζαβέλλας. Προκλητικός, παθιασμένος, έκανε το κομμάτι του και πάλι στο Αγρίνιο. Μέχρι και εκτελεστής φάουλ έγινε τώρα πίσω-πίσω, στα 36 του, με αστεία αποτελέσματα.
Καλύτερα, όμως, έτσι. Κόντρα σε τέτοιους αντιπάλους, η ομάδα παθιάζεται και το γήπεδο «βράζει». Το Σάββατο ζήσαμε στιγμές άλλων εποχών, με 4300 Αγρινιώτες να μάχονται μαζί με τους παίκτες για την τελική νίκη. Καταλύτης ο Γιάννης Πετράκης, με τη δουλειά του, τις δηλώσεις του, την στάση του γενικότερα. Εξ ου και η αποθέωση από όλη την εξέδρα.
Ομάδα και κόσμος έγιναν ένα και τα κατάφεραν. Έτσι πρέπει να πορευτούν. Μακριά από μικροεγωισμούς και εσωστρέφεια.
Ποτέ δε θα είναι όλα ρόδινα, πάντα θα υπάρχουν προβλήματα. Αλλά σε τελική ανάλυση, όλοι το καλό του Τίτορμου επιθυμούν και προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να λειτουργούν.
Ο Παναιτωλικός, λοιπόν, θα βρίσκεται και του χρόνου στα «σαλόνια». Με νέες προκλήσεις μπροστά του. Οι εκκρεμότητες πολλές, από το θέμα του προπονητή, μέχρι τα πολλά συμβόλαια παικτών που λήγουν.
Ο προγραμματισμός για τη νέα σεζόν οφείλεται να «τρέξει» άμεσα, ώστε να αποφευχθούν τα λάθη και τα «πειράματα» του άμεσου παρελθόντος.
Ενωμένος, με σαφή στοχοθεσία και τον διψασμένο για καταξίωση κόσμο στον πλευρό του, ο Τίτορμος πρέπει να συνεχίσει την δύσβατη και τίμια πορεία του προς τα 100 χρόνια ζωής. Με τη σημαία του να κυματίζει ψηλά και περήφανα.
Νικόλας Δρέλλιας