Με μεγάλη ανακούφιση υποδέχθηκαν στο αγρινιώτικο στρατόπεδο την σαββατιάτικη ισοπαλία κόντρα στον Λεβαδειακό. Με ανεβασμένη ψυχολογία, πλέον, το βλέμμα έχει στραφεί στο παιχνίδι του Περιστερίου και τη μαθηματική εξασφάλιση της παραμονής.
Κόσμος, παίκτες, προπονητικό επιτελείο, έγιναν ένα «κουβάρι» μετά την εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Πέδρο σε νεκρό χρόνο, απόρροια της τεράστιας πίεσης που είχε δημιουργηθεί γύρω από την ομάδα το τελευταίο διάστημα.
Ουσιαστικά, με τον βαθμό της ισοπαλίας η παραμονή στη μεγάλη κατηγορία «κλείδωσε». Τα σενάρια υποβιβασμού, πλέον, είναι περισσότερο σενάρια… επιστημονική φαντασίας.
Μέχρι να εξασφαλιστεί ο «χρυσός» αυτός βαθμός, βέβαια, ο Παναιτωλικός έφτασε πολύ κοντά σε ένα ακόμα εντός έδρας κάζο. Οι Αγρινιώτες φίλαθλοι, με τη λήξη του τραγικού πρώτου μέρους, βρέθηκαν θεατές του «ίδιου έργου»: πίσω στο σκορ με δυο τέρματα από έναν αδύναμο αντίπαλο, γκολ-δώρα από τους παίκτες της ομάδας, δημιουργία αξιόλογων φάσεων με το στανιό. Εξ ου και η γιούχα.
Η ανάπαυλα ήταν ευεργετική για τον Τίτορμο. Ο Αναστασίου τα έπαιξε όλα για όλα, με τον Κολοβό να αντικαθίσταται από τον Πέδρο. Αυτή αποδείχθηκε ως η κίνηση-ματ, που τελικά οδήγησε στην ισοφάριση.
Ο Πέδρο «πήρε το όπλο του» και έδειξε πως έχει ποδοσφαιρικό θράσος, τόσο με τη φοβερή κεφαλιά στο 1-2, όσο και με την ψυχραιμία του να εκτελέσει εύστοχα το κρίσιμο πέναλτι στην εκπνοή.
Σε αυτό το σημείο, οφείλεται να τονιστεί ότι ναι μεν οι παίκτες του Παναιτωλικού έκαναν τεράστια προσπάθεια για την ανατροπή, αλλά σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι αντίστοιχοι των Βοιωτών.
Μέχρι τη μείωση του σκορ στο 60’, ο Λεβαδειακός έμοιαζε ικανός να κρατήσει το σκορ και να απειλήσει στις αντεπιθέσεις. Μετά το 1-2… κλάταρε. Το αίσθημα της επιβίωσης μετατράπηκε σε μια αντιποδοσφαιρική παρωδία, με συνεχείς καθυστερήσεις και πτώσεις των παικτών του στο έδαφος. Και ο «θεός του ποδοσφαίρου» τιμώρησε τους φιλοξενούμενους στο τέλος.
Ο κόουτς Αναστασίου, στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα, ορθώς συνεχάρη θερμά τους παίκτες του. Εκεί που όλα έμοιαζαν χαμένα, αυτοί πάλεψαν, «σκύλιασαν» και απέτρεψαν την ήττα.
Συνέχισε, όμως, να εθελοτυφλεί, υποστηρίζοντας ότι η ομάδα του δεν είναι τόσο κακή στα play-out. Πραγματικά είναι απορίας άξιο πού βασίζεται αυτό το αφήγημα, καθώς τόσο ανασταλτικά, όσο και δημιουργικά, ο Παναιτωλικός υποφέρει.
Όπως υποφέρει και ο κόσμος του, εξαιτίας της κάκιστης αγωνιστικής εικόνας και του… εξαναγκασμού σε πανηγυρισμούς για την εξασφάλιση μιας παραμονής που θα έπρεπε να είναι πολύ πιο άνετη.
Μένει, βέβαια, να εξασφαλιστεί και μαθηματικά στα δυο εναπομείναντα παιχνίδια.
Νικόλας Δρέλλιας
1 Σχόλιο
Πέφτει ο Παναιτωλικός κι ακόμη δεν το κατανοείτε….Χωρίς κίνητρο, χωρίς στόχο. Ίσως αφυπνιστεί όπως πέρυσι ή πρόπερσι που έπρεπε να κερδίσει παιχνίδια. Θέλει δύο βαθμούς για να είναι σίγουρος ότι σώζει την κατηγορία. Κρατούσε την κατάσταση στα χέρια του και τώρα κινδυνεύει σοβαρότατα. Κρίμα να τερματίζει στην πρώτη θέση-σε ισοβαθμία με τον Ατρόμητο- και να έχει αποκομίσει έναν (1) μόλις βαθμό σε πέντε (5) παιχνίδια. Απομένουν δύο (2) ακόμη. Μας έκανε καρδιακούς πέρυσι και πρόπερσι. Ελπίζω να μην τριτώσει το…κακό γιατί δεν θα γλυτώσει και θα αποτελεί τη μεγαλύτερη ξεφτίλα ανέκαθεν! Παράδειγμα προς αποφυγή. Κρίμα. Μακάρι να μην επαληθευτούν οι φόβοι μου, που είναι και πολλών φιλάθλων.