Ούτε χθες ήρθε η εντός έδρας νίκη για τον Παναιτωλικό, ο οποίος σε συνέχεια της περσινής σεζόν αδυνατεί να εκμεταλλευτεί την έδρα του.
Όμορφο παιχνίδι για τους ποδοσφαιρόφιλους (18 τελικές ο Τίτορμος, 23 ο ΟΦΗ), «ψυχοβγαλτικό» για τους φιλάθλους του Παναιτωλικού.
Το γρήγορο γκολ του Μαλή θα περίμενε κανείς ότι θα έδινε «φτερά» στα πόδια των παικτών του Σούρερ. Κάτι τέτοιο δε συνέβη, καθώς από την ισοφάριση του εικοστού λεπτού και μετά, το γήπεδο «έγειρε» υπέρ των Κρητικών.
Μέχρι το 60’, ο ΟΦΗ ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος του αγώνα, με σημαντικότατες ευκαιρίες για γκολ, πίεση ψηλά και την κατοχή μπάλας κατά πολύ υπέρ του. Απολύτως δικαιολογημένος ο προβληματισμός στις κερκίδες της «Προυσιωτίσσης».
Ο Παναιτωλικός είχε σε αρκετά καλή μέρα τα στόπερ του και τον Καπίνο. Είναι φανερό ότι με την μπάλα στα πόδια ο Μπρούνο Ντουάρτε υστερεί, αλλά χθες προσέφερε σημαντική βοήθεια στο ανασταλτικό κομμάτι, κυρίως στο ψηλό παιχνίδι. Σε βάθος χρόνου, πάντως, το δίδυμο Οικονόμου-Μαλής ενδεχομένως να λειτουργήσει καλύτερα, αφού αμφότεροι διαθέτουν στοιχεία σύγχρονων στόπερ, εν σχέση με τον «παλαιάς κοπής» Ντουάρτε.
Στον άξονα επικράτησε… τρικυμία. Η τριπλέτα Πέρεθ-Μπαλντασάρα-Χουάνπι τα βρήκε σκούρα απέναντι στους σκληροτράχηλους Μεγιάδο-Γκλάζερ-Μπάκιτς-Γκαγιέγκος. Κερδισμένοι σχεδόν σε κάθε μονομαχία οι Κρητικοί, εγκλωβισμένος ο Χουάνπι (σημαντική η συνεισφορά του βέβαια στο 1-0), σε ρηχά νερά ο Πέρεθ, εκτός κλίματος αγώνα ο Μπαλντασάρα.
Ο επονομαζόμενος και… Απάτσι, αν και ξεκίνησε δυναμικά, έχει σταθερά πτωτική πορεία. Αντίθετα ο Πέρεθ δείχνει σημάδια βελτίωσης, τα οποία όμως δεν αρκούν. Κι όταν το –θεωρητικά- βασικό σου δίδυμο στον άξονα δεν αποδίδει τα αναμενόμενα, δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά από μια ομάδα συνολικά.
Η επιστροφή του Μλάντεν στα χαφ ίσως αποδειχθεί ευεργετική. Όσο περνούν οι αγωνιστικές, βέβαια, η προσθήκη ενός επιπλέον ποιοτικού μέσου μοιάζει όλο και πιο αναγκαία.
Στο επιθετικό σκέλος είδαμε… δύο Παναιτωλικούς. Μέχρι την τριπλή αλλαγή (Φρεντ-Σενγκέλια-Ξενιτίδης αντί των Ντίας-Βοΐλη-Χουάνπι) ο Ζοάο Πέδρο ήταν… συγκινητικός, παλεύοντας μόνος του απέναντι στην αντίπαλη άμυνα. Ο Πορτογάλος φορ ήταν μακράν ο κορυφαίος του γηπέδου και απέδειξε πως αξίζει τη φανέλα του βασικού ελέω και του ντεφορμαρίσματος του Καρέλη. Του έλειψε μόνο το γκολ, που σε 2-3 περιπτώσεις θα μπορούσε να το πετύχει. Άφαντοι οι Ντίας και Βοΐλης, με την τοποθέτηση του νεαρού Έλληνα επιθετικού στα εξτρέμ να μοιάζει εκτός λογικής.
Πολύ καλύτερα τα πράγματα μετά το 60’. Σε εξαιρετική βραδιά ο ερχόμενος από τον πάγκο Σενγκέλια, ταλαιπώρησε την αμυντική γραμμή του αντιπάλου, δημιουργώντας 4-5 άκρως επικίνδυνες καταστάσεις για γκολ. Σε μια εξ αυτών σέρβιρε έτοιμο γκολ στον Φρεντ, που αποδείχθηκε μοιραίος με τη χαμένη του ευκαιρία.
Διεξοδικής ανάλυσης, πάντως, χρήζουν και τα τελευταία λεπτά του αγώνα που χάθηκε η αυτοσυγκέντρωση της ομάδας. Και ιδιαίτερα η μεγάλη ευκαιρία του Μοσκέρα. Ανεπίτρεπτο στο 91’ να βρίσκεται ολομόναχος στο πρώτο δοκάρι αντίπαλος ποδοσφαιριστής ύστερα από εκτέλεση κόρνερ.
Σε γενικές γραμμές, το τελικό 1-1 αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία, οι Αγρινιώτες πρέπει να αισθάνονται τυχεροί που δεν ανατράπηκε το σκορ, αφού ο ΟΦΗ θα μπορούσε να πετύχει τουλάχιστον ένα ακόμα τέρμα, βάσει ευκαιριών. Από την άλλη, οι αλλεπάλληλες μεγάλες στιγμές για γκολ στο «καλό ημίωρο» του δευτέρου μέρους θα μπορούσαν να τους χαρίσουν τη νίκη.
Μια νίκη που ο κόσμος της ομάδας έχει να γευθεί εδώ και πολλούς μήνες και είναι λογικό να την απαιτεί. Όχι μόνο για ψυχολογικούς λόγους, αλλά και για βαθμολογικούς.
Η ομάδα ούτε «πεσμένη» ούτε «τελειωμένη» είναι, όπως πεσιμιστικά σχολιάζεται στα social media. Τα περιθώρια, όμως, έχουν ήδη αρχίσει να στενεύουν. Και ο κόουτς Σούρερ πρέπει να το αντιληφθεί αυτό.
Είναι φανερό ότι, μέχρι στιγμής, δεν έχει καταφέρει να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Και μάλλον δε θα καταφέρει να την κερδίσει ποτέ, εάν συνεχίσει να επιμένει σε «πειράματα». Όπως το αμφιλεγόμενο 3-5-2 («κακά» συστήματα δεν υπάρχουν, αλλά το υπάρχον ρόστερ δε φαίνεται να μπορεί να το υιοθετήσει). Ή η τοποθέτηση παικτών σε «λάθος» θέσεις, καταργώντας την ποδοσφαιρική λογική.
Το ρόστερ του Τίτορμου μπορεί να μην είναι άρτιο, αλλά με την κατάλληλη διαχείριση μπορούν να αναδειχθούν τα ποιοτικά στοιχεία που διαθέτει. Με ορθολογισμό, λοιπόν, η ομάδα πρέπει να παρουσιαστεί βελτιωμένη. Και να διεκδικήσει την πρώτη της νίκη στο κυριακάτικο παιχνίδι στη Λαμία, από όπου διαχρονικά οι Αγρινιώτες φεύγουν με βαθμό ή βαθμούς.
Νικόλας Δρέλλιας