12 χρόνια πέρασαν από την 25η Νοεμβρίου 2006 όταν το πενταπλό φονικό του Αγρινίου συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα. Πέντε νέοι άντρες που είχαν βγει για κυνήγι σε μια περιοχή του Αγρινίου δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ…. Ήταν οι Λάμπρος Αντρέσσας (33 ετών), Βασίλης Νικολόπουλος (23 ετών), Χρήστος Νικολόπουλος (21 ετών), Αλέξιος Νικολόπουλος (17 ετών), Ηλίας Πίππας (32 ετών ).
12 χρόνια συμπληρώθηκαν από τη στυγερή δολοφονία των πέντε νεαρών κυνηγών στα Καλύβια Αγρινίου. Μια εγκληματική ενέργεια που συγκλόνισε τη χώρα και που δυστυχώς λίγο αργότερα είχε θλιβερή συνέχεια όταν η μητέρα, του ενός θύματος, του 17χρονου Αλέξη Νικολόπουλου έβαζε τέλος στη ζωή της, παίρνοντας όμως μαζί της και την ανήλικη κόρη της.
Έτσι ο αριθμός των θυμάτων ανέβηκε, στο επτά, βυθίζοντας σε ανείπωτο πένθος τις οικογένειες τους.
Μπορεί, η διαλεύκανση του εγκλήματος να έγινε άμεσα και οι ποινές που επιβλήθηκαν στους δράστες, της στυγερής αυτής ομαδικής δολοφονίας, να ήταν οι μέγιστες δυνατές, όμως ένα πελώριο ΓΙΑΤΙ, πλανιέται ακόμη και δύσκολα θα απαντηθεί, μιας και δεν υπήρξε και ούτε πιστεύουμε θα υπάρξει η εξήγηση της αιτίας, που όπλισε τα χέρια των δραστών για να φθάσουν σε αυτή τους, την απεχθή ενέργεια. Και δεν θα υπάρξει, διότι, απλά δεν υπήρχε αιτία…
Ας θυμηθούμε το τραγικό αυτό γεγονός μέσα από τις επίσημες ανακοινώσεις της Ελληνικής Αστυνομίας και τις δηλώσεις του τότε γενικού επιθεωρητής νοτίου Ελλάδας και μετέπειτα αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ., Βασίλη Τσιατούρα που είχε ορισθεί επικεφαλής των ερευνών:
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΝΤΑΠΛΟ ΦΟΝΙΚΟ
Αθήνα, 26/11/2006
Ανακοινώνεται ότι την 21.15΄ώρα της 25-11-2006, ανευρέθηκαν στην αγροτική περιοχή Στάïκα του συνοικισμού Πλατάνου του Δημοτικού Διαμερίσματος Καλυβίων του Δήμου Αγρινίου, τα πτώματα πέντε (5) ατόμων-ανδρών, νεαρής ηλικίας, τα οποία φέρουν τραύματα από πυροβόλο όπλο, προφανώς κυνηγετικό.
Από την αρχική αυτοψία του χώρου, διαπιστώθηκε η διασπορά των ατόμων σε αγροτικό δρόμο πλησίον αγροκτήματος.
Κατόπιν εξακριβώσεως των στοιχείων ταυτότητος των θυμάτων προέκυψε ότι πρόκειται για τους:
Αντρέσσα Λάμπρο του Χρήστου, ετών 33
Νικολόπουλο Βασίλειο του Νικολάου, ετών 23
Νικολόπουλο Χρήστο του Νικολάου, ετών 21
Πίπα Ηλία του Παναγιώτη, ετών 33
Νικολόπουλο Αλέξιο του Γεωργίου, ετών 17,
οι οποίοι είχαν μεταβεί από κοινού στο συγκεκριμένο σημείο για θήρα. Όλοι οι προαναφερόμενοι συνδέονται μεταξύ τους με συγγενική σχέση ( αδελφοί-εξάδελφοι).
Διενεργείται προανάκριση από την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Αγρινίου, με τη συνδρομή Αξιωματικών του Τμήματος Δίωξης Εγκλημάτων Κατά Ζωής της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής και της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών.
Στο σημείο προσήλθε Ιατροδικαστής της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πατρών και ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αγρινίου.
Τις έρευνες συντονίζει, κατόπιν εντολής του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας Αντιστράτηγου Αναστάσιου Δημοσχάκη, ο Γενικός Επιθεωρητής Νοτίου Ελλάδος Αντιστράτηγος Βασίλειος Τσιατούρας, βοηθούμενος από τον Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος Υποστράτηγο Δημήτριο Μπουλούκο.
Κάθε εξέλιξη θα γνωστοποιείται με νεότερο Δελτίο Τύπου.
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΙΧΝΙΑΣΗ
Αθήνα, 28/11/2006
Ο Γενικός Επιθεωρητής Νοτίου Ελλάδος Αντιστράτηγος Βασίλειος Τσιατούρας σχετικά με την εξιχνίαση της πενταπλής ανθρωποκτονίας που διαπράχθηκε την 25-11-2006 στην περιοχή του Αγρινίου προέβη σε δηλώσεις:
«Θέλω καταρχήν να εκφράσω τα θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων από την Πολιτική και Φυσική Ηγεσία της Αστυνομίας. Θέλω επίσης να δείξετε όλοι κατανόηση, διότι και εσείς και εμείς το τριήμερο αυτό έχουμε ταλαιπωρηθεί και από την πλευρά μου θα προσπαθήσω να σας ενημερώσω και εσάς και την κοινή γνώμη όσο γίνεται καλύτερα.
Η Αστυνομία από την πρώτη στιγμή που πληροφορήθηκε το στυγερό αυτό έγκλημα κινητοποιήθηκε, διέθεσε Αστυνομικούς και από εξειδικευμένες Υπηρεσίες, όπως από τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών (Δ.Ε.Ε.), από το Τμήμα Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής που, σε συνεργασία με τις τοπικές Αστυνομικές Υπηρεσίες, κινητοποιήθηκαν άμεσα, αποτελεσματικά, επαγγελματικά, για να φθάσουν σε θετικό αποτέλεσμα.
Κατ΄ αρχήν, το πρώτο σημαντικό που έκανε ήταν να κρατήσει το τόπο του εγκλήματος ανέπαφο. Από τον τόπο του εγκλήματος συλλέχθηκαν πειστήρια σημαντικά για την έρευνα με πολλή μεθοδικότητα και επαγγελματισμό. Τα στοιχεία αυτά, με τον ταχύτατο δυνατό τρόπο, προσπάθησε να τα αξιοποιήσει. Από τα σύγχρονα εργαστήρια της Αστυνομίας προέκυψε ότι κάλυκες που βρέθηκαν στο χώρο του εγκλήματος και συγκεκριμένα δώδεκα τον αριθμό, είχαν βληθεί από ένα όπλο. Το σκηνικό του όλου εγκλήματος έδειχνε ότι αυτό το ένα όπλο δολοφόνησε τους πέντε ανθρώπους.
Έγιναν οι εκτιμήσεις προσπαθώντας να εκτιμήσουμε τις τοπικές συνθήκες, το χώρο του εγκλήματος και τί συμβαίνει γύρω από αυτό. Η λογική αυτή του χώρου μας οδηγούσε ότι αυτό που συνέβη εκεί, είχε σχέση με την περιοχή, με ανθρώπους της περιοχής. Προσπαθήσαμε να συλλέξουμε πληροφορίες και στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω ότι διαπιστώθηκε κάποια ας πούμε απροθυμία κατοίκων της περιοχής όσον αφορά ευθέως στην Αστυνομία να μεταφέρει πληροφορίες. Αρχίσαμε να σχηματίζουμε έναν κύκλο υπόπτων που θα μπορούσε να έχει σχέση με το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα.
Εκεί που έγιναν οι δολοφονίες αυτές παρατηρήσαμε από την πρώτη στιγμή ότι μέσα σε ένα χωράφι υπήρχε ένα κοπάδι πρόβατα. Αλλά μέσα σ΄ αυτό το χωράφι υπήρχαν και δύο πτώματα. Πλησίον του τόπου αυτού υπήρχαν στη σειρά στον αγροτικό δρόμο άλλα τρία ακόμη πτώματα. Σε απόσταση, αν υποθέσουμε μια νοητή γραμμή από το πρώτο μέχρι τον τελευταίο, στα εβδομήντα με εκατό μέτρα. Το σκηνικό που παρατηρούσαμε στον τόπο έδειχνε ότι τα θύματα έκαναν προσπάθεια διαφυγής. Δηλαδή, απλά, φαίνεται, ότι αφού εκεί άρχισε να εκτυλίσσεται κάποιο περιστατικό, άρχισαν να φεύγουν, να διασκορπίζουν.
Έτσι, με τη σκέψη αυτή και τη λογική αυτή κάναμε διάφορες προσαγωγές κατοίκων της περιοχής. Μέσα σ΄ αυτές τις προσαγωγές έγιναν και δύο προσαγωγές ατόμων που είναι κτηνοτρόφοι -είναι πατέρας και γιος, δεν αναφέρομαι στα ονόματα όπως γνωρίζετε από σεβασμό προς το Νόμο- και επικεντρωθήκαμε περισσότερο σε αυτούς. Γιατί έγινε αυτό; Στην πορεία των ερευνών μας, πήραμε πληροφορία ατόμου ότι το χρόνο που έγιναν όλα αυτά, εκεί στο χώρο βρίσκονταν αυτοί οι δύο άνθρωποι, ο πατέρας και ο γιος. Συγκεκριμένα, σε κοντινή απόσταση από τον χώρο αυτόν έχουν στάνη που διατηρούν τα πρόβατά τους. Ειδοποιήθηκαν από μάρτυρα που εξετάσαμε, ότι στο χώρο υπάρχουν σκυλιά και κυνηγοί και «τρέξτε να τα μαζέψτε για να μη γίνει καμιά ζημιά στα πρόβατά σας». Αυτό για εμάς ήταν ένα βασικό στοιχείο της ανάκρισης, της έρευνας, ώστε να ταυτίσουμε παρουσία στο χώρο προσώπων.
Έγιναν οι προσαγωγές όπως είπα και έγινε και έρευνα στο σπίτι τους. Στο σπίτι τους μεταξύ των άλλων πειστηρίων που κατασχέθηκαν υπήρχε και ένα όπλο, (καραμπίνα), κυνηγετικό όπλο. Αυτά όπως καταλαβαίνετε στάλθηκαν αμέσως στα εργαστήρια της Αστυνομίας. Παράλληλα όμως, στη διάρκεια της νύχτας που πέρασε, εδώ στην Ασφάλεια στο Αγρίνιο, γίνονταν ανακρίσεις. Μετά από πολύωρη ανάκριση, οι δύο αυτοί προσαχθέντες, ο πατέρας και ο γιος, ομολόγησαν τις πρωινές ώρες ότι πράγματι αυτοί ήταν εκεί πέρα στο χώρο, πράγματι ειδοποιηθήκαν από κάτοικο της περιοχής, πήγαν στο χώρο και ακολούθησε το σκηνικό της σειράς των δολοφονιών.
Δεν θέλω πάνω στο σημείο αυτό να αναφερθώ με λεπτομέρειες. Υπάρχει μια διάσταση, μεταξύ γιου και πατέρα, προσπαθώντας ο πατέρας να αναλάβει ευθύνες του γιου. Οι εκτιμήσεις οι δικές μας όμως -και λόγω των εμπειριών μας- είναι ότι η πιο ειλικρινής απολογία είναι του γιου, ο οποίος αναλαμβάνει και όλη την ευθύνη των δολοφονιών και περιγράφει πώς ξεκίνησε το όλο περιστατικό. Όταν φτάσαν στο χώρο, δεν είδαν του κυνηγούς εκεί, τα πέντε θύματα, διότι κάπου παραπλήσια βρίσκονταν. Απομακρύνθηκε λίγο ο γιος από το χώρο έχοντας μαζί του την καραμπίνα, το κυνηγετικό αυτό όπλο, στη συνέχεια σε πολύ λίγο χρόνο, σε πέντε ίσως και δέκα λεπτά, άκουσε διαπληκτισμούς, άκουσε φωνές, έτρεξε προς το χώρο, είδε εκεί πέρα κάποια άτομα μες στο χωράφι να διαπληκτίζονται με τον πατέρα του, να φωνασκούν και πάνω στον διαπληκτισμό αυτό και στην ένταση που υπήρχε -κατά τους ισχυρισμούς του πάντα- ακούστηκε ένας πυροβολισμός από την πλευρά των θυμάτων, χωρίς να στρέφεται εναντίον κάποιου, μπορεί να ήταν και από λάθος, και στον πανικό αυτό άρχισε να πυροβολεί συνεχώς εναντίον των πέντε αυτών ανθρώπων.
Περιγράφει την παρουσία τεσσάρων, των τεσσάρων θυμάτων εκεί κοντά σε μια απόσταση περιμετρικά περίπου 40 μέτρων. Δύο από τα θύματα έμειναν εκεί στον τόπο, στο χωράφι μέσα, οι άλλοι δύο προσπάθησαν να διαφύγουν, βγήκαν στο δρόμο, ο νεαρότερος στην ηλικία, ο μικρός, έτρεχε γρήγορα και απομακρύνθηκε περισσότερο, το άλλο θύμα έπεσε κοντά, στην απέναντι πλευρά του χωραφιού, στο δρόμο, κυνήγησε τον νεαρό στην πορεία του δρόμου, τον πυροβολούσε συνεχώς, σε κάποιο σημείο έπεσε και αυτός. Στη διαδρομή αυτή συνάντησε και τον πέμπτο, τον οποίο δεν είχαν δει από νωρίτερα. Από εκείνον δέχθηκε (ο δράστης) κάποιον πυροβολισμό και μάλιστα στο στήθος ψηλά, στη δεξιά πλευρά, κάτω από τη δεξιά κλείδα -έχει και ένα τραύμα από ένα σκάγι κυνηγετικό, μόνο αυτό ασήμαντο, αλλά υπάρχει-. Δεχόμενος πυροβολισμό από το θύμα που δεν είχε δει μέχρι εκείνη την ώρα, ανταπέδωσε και μάλιστα κατάλαβε ότι τελικά τον σκότωσε. Δεν είδε πού έπεσε ο μικρός που τον πυροβολούσε στην πορεία που έτρεχε. Στο γυρισμό προς το χωράφι του πάλι ξαναπυροβολούσε τα θύματα. Τους έριχνε δηλαδή και δεύτερους ή τρίτους πυροβολισμούς ανάλογα όταν έβλεπε ότι κάποιος μπορεί και να ζει.
Μετά από αυτό, με τον πατέρα του, πήρε το αυτοκίνητο και έφυγαν για τις δουλειές τους. Πήγαν στη στάνη και από εκεί στο σπίτι τους. Τα όπλα, το όπλο αυτό και άλλα δύο όπλα δίκαννα που βρέθηκαν στο σπίτι, τα άφησαν, τα φύλαξαν πάλι στο σπίτι τους. Αυτά τα όπλα -όπως σας είπα- εστάλησαν στα εργαστήρια και αποδείχθηκε ότι η καραμπίνα που αναφέρεται ήταν αυτή που χρησιμοποιήθηκε για τη δολοφονία των πέντε ανθρώπων.
Ο πατέρας παραδέχεται την παρουσία εκεί πέρα, αναφέρεται σε πράγματα μέχρις ενός σημείου. Από τη στιγμή που αρχίζουν οι δολοφονίες είναι εκεί πέρα από κοινού, βρισκόταν στο χώρο και από κοινού ενήργησαν καταρχήν, αλλά διαφοροποιείται όσον αφορά από τη στιγμή που αρχίζουν οι δολοφονίες, θέλοντας, για λόγους όπως καταλαβαίνετε όλοι, να αναλάβει την ευθύνη πιθανόν και λόγω της ηλικίας του.
Το περιστατικό αυτό για τα Ελληνικά Αστυνομικά χρονικά ήταν από τα σημαντικότερα και για την Αστυνομία ήταν λόγοι τιμής η εξιχνίασή του και θέλω να πω ότι και με τη βοήθεια του Θεού φέραμε αυτό το αποτέλεσμα […]».
messolonghinews.blogspot.gr
Το φονικό που συγκλόνισε την Ελλάδα
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΣΤΟ ΒΗΜΑ
Ο οικισμός Λεύκα, όπου έγινε το πενταπλό φονικό , απέχει πέντε λεπτά από το κέντρο της πόλης του Αγρινίου. Σε πέντε λεπτά φτάνεις στην κεντρική πλατεία Αγρινίου και από τη γειτονική κοινότητα Καλυβίων, όπου διαμένει η οικογένεια του δράστη. Το έγκλημα που πάγωσε ολόκληρη την Ελλάδα, και κατεγράφη στα αστυνομικά δελτία ως πρωτοφανές για την αγριότητά του, δεν διεπράχθη σε μια απομονωμένη ή απάτητη περιοχή της αιτωλοακαρνανικής επαρχίας μεταξύ ορεσίβιων κτηνοτρόφων και κυνηγών, αλλά σε απόσταση αναπνοής από μια αστική πυκνοκατοικημένη περιοχή. Περίπου 90.000 κατοίκους έχει το Αγρίνιο και σε αυτούς συγκαταλέγονται τα πέντε θύματα και ο «δολοφόνος των Καλυβίων».
Αγρότες και κτηνοτρόφοι είναι στην πλειονότητά τους οι 2.000 κάτοικοι των Καλυβίων. Φιλήσυχοι άνθρωποι και νοικοκυραίοι, σύμφωνα με τον πρόεδρο της κοινότητας κ. Χρήστο Μπελεβώνη. Καλλιεργούν εσπεριδοειδή, καλαμπόκι, τριφύλλι και σπαράγγια σε έναν κάμπο 24.000 στρεμμάτων. Περίπου 50 κτηνοτρόφοι εκτρέφουν αιγοπρόβατα και λίγα βοοειδή. «Μόνο κάτι μικροπαρεξηγήσεις είχαμε ως τώρα μεταξύ βοσκών και κυνηγών. Ποτέ δεν έγινε κάτι σοβαρό» αναφέρει ο κ. Μπελεβώνης, ο οποίος δείχνει ανήσυχος για την εικόνα που πιθανόν αποκόμισε το Πανελλήνιο για τους συμπατριώτες του.
Δεν έχει περάσει, εξάλλου, πολύς καιρός που σε μια άλλη κοινότητα του Δήμου Αγρινίου, στην Καμαρούλα, δύο άτομα ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον 44χρονο Θεοφάνη Παπαντώνη ύστερα από καβγά σε χαρτοπαιξία, όταν το θύμα τούς ανακοίνωσε ότι δεν είχε τα 6 ευρώ που τους χρωστούσε από την παρτίδα.
* Εφιάλτης για τους κατοίκους
Το έγκλημα των Καλυβίων προκαλεί εφιάλτες στους κατοίκους του νομού. Πολίτες και τοπικοί παράγοντες αναζητούν τα αίτια που θα μπορούσαν να εξηγήσουν αυτήν την πρωτοφανή αγριότητα. Η ψυχραιμία με την οποία ο δράστης αποτελείωσε με χαριστικές βολές τα πέντε ανύποπτα θύματά του προκαλεί αποτροπιασμό, ειδικά στους συντοπίτες που ξέρουν τα πρόσωπα. Βεντέτες, προϊστορία βαριάς εγκληματικότητας και φονικά δεν χαρακτηρίζουν τον νομό. Στην περιοχή δεν υπάρχει αυξημένη εγκληματικότητα, παρά την τεράστια διέλευση Αλβανών που κατεβαίνουν από τα σύνορα της χώρας προς την Αθήνα. Κάποιες μικροσυμπλοκές στα μπαρ και συλλήψεις για καλλιέργεια ή διακίνηση ναρκωτικών κινητοποιούν την τοπική Αστυνομία. «Η Αθήνα έχει 100 σοβαρές κλοπές τον μήνα. Η περιοχή του Αγρινίου ζήτημα να έχει μία ή δύο μικροκλοπές» εξηγεί υψηλόβαθμο στέλεχος της Αστυνομίας και προσθέτει ότι οι μόνες προσφυγές κτηνοτρόφων τα τελευταία χρόνια έγιναν για εξόντωση σκύλων ή πυροβολισμούς στον αέρα για εκφοβισμό.
Η περιοχή Καλυβίων δεν έχει «κουλτούρα όπλων», σύμφωνα με τον πρόεδρο του Κυνηγετικού Συλλόγου Αγρινίου κ. Γιώργο Παππά. Εξάλλου, όποιος κατέχει όπλο δεν έχει και ανθρωποκτόνο πρόθεση, είναι η εκτίμησή του. Περίπου 10.000 κυνηγοί με νόμιμη άδεια δραστηριοποιούνται στην Αιτωλοακαρνανία. Τα όπλα, όμως, είναι πολύ περισσότερα. Μόνο στη ζώνη του Αγρινίου υπάρχουν σήμερα δηλωμένα 15.000 κυνηγετικά όπλα και στο σύνολο του νομού μπορεί να φθάνουν τις 50.000, σύμφωνα με έγκυρη πηγή της αστυνομικής διεύθυνσης. Ο κ. Παππάς αποδίδει ευθύνες στην Πολιτεία που δεν τιμωρεί τους κτηνοτρόφους καταπατητές δασών «οι οποίοι περιφράζουν, αποψιλώνουν και μετατρέπουν σε στάνες άνω των 3.000 στρεμμάτων δασικές εκτάσεις και στη συνέχεια τα βάζουν με τους κυνηγούς»!
Εξήγηση για το άγριο φονικό αναζητεί στο «άγραφο δίκαιο των κτηνοτρόφων» ο πρόεδρος της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγρινίου κ. Θωμάς Κουτσουπιάς, ο οποίος γνωρίζει προσωπικά όλους τους πρωταγωνιστές του δράματος. Εκτιμά ότι οι άνθρωποι της υπαίθρου, σκληροί και τραχείς, ανατρέχουν συχνά στη βία για να λύσουν περιουσιακές ή συνοριακές διαφορές. Θυμάται ότι στην ορεινή περιοχή του Ξηρομέρου διεπράχθησαν φόνοι «για τα πρόβατα» στις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Προπηλακισμοί και προσαγωγές στη Δικαιοσύνη είναι συχνό φαινόμενο. «Οι κτηνοτρόφοι είναι στην πλειονότητά τους ηλικιωμένοι και με χαμηλή κοινωνική μόρφωση. Εκ του επαγγέλματός τους είναι εθισμένοι στο αίμα, σφάζουν ζώα, αγριεύουν εύκολα» εξηγεί. «Οσο δεν καθορίζονται οι χρήσεις γης για να ξέρουν οι κτηνοτρόφοι και οι αγρότες πού θα δραστηριοποιούνται, θα έχουμε αψιμαχίες» προσθέτει.
Η εξήγηση του στυγερού εγκλήματος βρίσκεται στην ίδια την οικογένεια Φούκα, εκτιμούν οι περισσότεροι. Ο δράστης ήταν άνθρωπος του κατηχητικού και της εκκλησίας και δεν είχε ποτέ δημιουργήσει το παραμικρό επεισόδιο. Ο πατέρας του κ. Λυσίμαχος Φούκας ήταν αυτός που είχε βαρύ ιστορικό «νταή» της περιοχής. «Ο γιος τράβηξε τη σκανδάλη αλλά ο πατέρας σκότωσε» εκτιμά γείτονάς τους. Οι συγχωριανοί διηγούνται ότι η κοινότητα Καλυβίων σταμάτησε να κάνει πανηγύρια γιατί ο πατέρας Φούκας δημιουργούσε επεισόδια, προκαλούσε συσκότιση πυροβολώντας τις λάμπες του ηλεκτρικού και εκφόβιζε όσους τον προκαλούσαν. «Στα νιάτα του μαχαίρωσε κάποιον για τα πρόβατα» λέει συντοπίτης του. Είχε τα χαρακτηριστικά του «ζόρικου» ανθρώπου, εξοικειωμένου με τα όπλα, που προσέφευγε εύκολα στη λεκτική βία. Καταπίεζε σκληρά τις γυναίκες στο σπίτι και κρατούσε τον Διονύση στη σκιά του. «Μια προσπέραση αν τολμούσες να του κάνεις του Λυσίμαχου με το αυτοκίνητο, μπορούσε να σε σκοτώσει» εξομολογείται γείτονάς του.
Αλλοι ανατρέχουν στο πολιτικό παρελθόν για να εξηγήσουν το ιστορικό της οικογένειας. «Ο παππούς Φούκας ήταν Χίτης» αναφέρει ηλικιωμένος κάτοικος της περιοχής. Εξηγεί ότι στην περιοχή Καλυβίων η χούντα είχε ισχυρά ερείσματα. Κορυφαίος πολιτικός του νομού είχε χρησιμοποιήσει την οικογένεια Φούκα ως «πρωτοπαλίκαρα και μαχαιροβγάλτες» στη δεκαετία του ’60, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές.
Προ εικοσαετίας ένας άλλος Διονύσης Φούκας είχε φυλακιστεί για συνέργεια με τον, διαβόητο άλλοτε, δραπέτη Βαγγέλη Ρωχάμη. Σήμερα, με ένα πρόγραμμα αποκατάστασης φυλακισθέντων, εκτρέφει ζώα σε φάρμα που διατηρεί δίπλα στον δράστη εξάδελφό του. Η παραβατική συμπεριφορά προϋπάρχει στην οικογένεια.
* Από «καλό παιδί» ψυχρός εκτελεστής
«Ο δολοφόνος ήταν εξαίρεση στην οικογένεια Φούκα» αναφέρουν οι κάτοικοι. Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει πώς το «καλό παιδί» έγινε ένας ψυχρός εκτελεστής και δολοφόνησε χωρίς δισταγμό πέντε άτομα, σαν να ήταν «έτοιμος από καιρό». Χαμηλών τόνων και ήπιας συμπεριφοράς, νήστευε και κοινωνούσε τακτικά, δεν φώναζε και δεν είχε ποτέ διαπληκτιστεί με κανέναν. Από το στενό του περιβάλλον αναφέρουν ότι ετοιμαζόταν να παντρευτεί και προσπαθούσε να στηρίξει τη διαζευγμένη αδελφή του που ζούσε στο σπίτι με την εννιάχρονη κόρη της. «Η προάσπιση του ζωτικού χώρου, του βιου, είναι σημαντική αφορμή βίας για τον αγροτικό τρόπο ζωής. Πρόσφατα στον Πειραιά έγινε μαχαίρωμα για μία θέση πάρκινγκ» αναφέρει ο καθηγητής κ. Γιάννης Πανούσης προσπαθώντας να ακτινογραφήσει την προσωπικότητα του δράστη των Καλυβίων.
Σε ιδιάζουσα συμπεριφορά και προσωπικότητα του δράστη αποδίδει το άγριο έγκλημα ο δήμαρχος Αγρινίου κ. Θύμιος Σώκος. Ο κ. Σώκος γεννήθηκε στον οικισμό Λεύκα και με ορισμένους από τους πέντε αδικοχαμένους κυνηγούς ήταν συμμαθητής στο σχολείο. Εκτιμά ότι στα αστικά κέντρα γίνονται άγρια φονικά για εξίσου ασήμαντους λόγους και εξοργίζεται με τον τρόπο που ορισμένα ιδιωτικά ΜΜΕ εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη αγριότητα. «Οι τυμβωρύχοι των ΜΜΕ έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης» αναφέρει.