Τα όσα είπε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών στην εκπομπή του Παντελή Κούτσικου σηκώνουν πολλές ερμηνείες αλλά μπορούν να συνοψιστούν στο εξής: αν θέλει η κυβέρνηση αναιρεί τα όσα έχει αποφασίσει η Σύγκλητος!
Αυτό δεν λέει; Ότι η Σύγκλητος απλά εισηγείται! Και την απόφαση την παίρνει η κυβέρνηση. Όπως και για τις υποθέσεις των μετακινήσεων, όπου φτάνει να πει ότι καθηγητής που παλεύει για να μείνει το τμήμα του στο Αγρίνιο είναι προς μετακίνηση και η υπόθεσή του μένει στο συρτάρι του γραφείου του!
Μισό λεπτό όμως. Ο ίδιος ο πρύτανης λέει ότι η αρχή του κακού ήταν ο νόμος Γαβρόγλου που έφτιαξε τμήματα χωρίς κονδύλια και καθηγητές. Και λέει ότι πήγε να ζητήσει όλα αυτά ακόμη και από τον πρωθυπουργό. Εκεί όμως κατάλαβε ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα, ειδικά χρήματα.
Αφού λέει λοιπόν, ότι τελικά δεν είναι θέμα δικό του κι ότι δεν μετράει η γνώμη του ούτε για το αυτόνομο πανεπιστήμιο(λέει ότι ο ίδιος έχει υπογράψει, άλλωστε την επανίδρυση του ΔΠΠΝΤ!), γιατί δεν κάνει μια συνολική εκτίμηση για το πόσα χρήματα χρειάζονται και πως θα μπορούσαν να βρεθούν; Ώστε τα τμήματα να παραμείνουν στο Αγρίνιο αφού τα απαραίτητα ζητηθούν επίσημα από την κυβέρνηση, μέσω των αιρετών, των φορέων και των παραγόντων της περιοχής;
Ποιο ακριβώς είναι το εμπόδιο δηλαδή για να πει: “εμείς δεν έχουμε πρόβλημα, χρήματα και καθηγητές δεν υπάρχουν, τόσο κάνουν όλα αυτά, βρείτε τα κι εμείς ως Πανεπιστήμιο προτείνουμε αυτόν τον τρόπο”; Γιατί πρέπει να φταίει ο Χατζηπετρής;
Διότι το ψέμα που δεν λέγεται είναι ότι καθηγητές, υπάλληλοι και λοιποί βρήκαν ευκαιρία και θέλουν να πάνε στην Πάτρα χωρίς να νοιάζονται για το Αγρίνιο.
Να μην μας δουλεύουν όλοι, όλα αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
ο (υ)περαστικός
2 Σχόλια
Ο κύριος πρύτανης δεν μπορεί ν’ αρνηθεί-όσο κι αν ισχυρίζεται το αντίθετο-ότι εκφράζει συγκεκριμένη πολιτική άποψη, η οποία στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία συμφωνεί με την πολιτική του υπουργείου Παιδείας. Όμως. το προσωπικό του υπουργείου σήμερα είναι αυτό, σε μία ενδεχόμενη αλλαγή της κυβέρνησης ή ακόμα χειρότερα, σε ανασχηματισμό, όλοι ή κάποιος θα φύγουν.
Ποιοί είναι εκείνοι με τους οποίους θα είναι πάντα μαζί και μόνο ένα φυσικό φαινόμενο θα τον χωρίσει απ’ αυτούς; Μα οι γειτονικοί του δήμοι, οι φορείς, οι άνθρωποι που ζούν τριγύρω του. Εκείνοι που σήμερα αποστρέφεται και μαζί με την πλειονοψηφία της Συγκλήτου αποδοκιμάζουν. Εκείνοι που είναι η πραγματική πλειονοψηφία της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Η πόλη των Πατρών έχει 213000 κατοίκους και η υπόλοιπη Περιφέρεια 455000 σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Δεν είναι δηλαδή μόνο η συντριπτική πλειονοψηφία των Δημάρχων και των Δήμων που αποδοκιμάζουν την πρόταση της Συγκλήτου, αλλά και η ευρύτερη κοινωνική πλειονοψηφία μέσα στον κόσμο της Περιφέρειας, αφού κι ο Περιφερειάρχης και ο θεσμός της Περιφέρειας είναι εναντίον τους.
Και με την ευκαιρία, δεν έχουν μικρότερη ευθύνη και οι 45 καθηγητές της Συγκλήτου που ψήφισαν υπέρ της πρότασής του. Εκείνοι ζούν εύκολα, χωρίς να ενδιαφέρονται γιά τα προβλήματα της υπαίθρου και της Περιφέρειας, αγνοώντας ότι το Αίγιο απέχει από το Ρίο μόλις 25 λεπτά της ώρας, ενώ η Ναύπακτος 35. Δηλαδή όσην ώρα χρειάζεται ένας συνάδελφός τους στην Αττική γιά να πάει από το σπίτι του σε μία από τις σχολές των πολλών πανεπιστημίων της. Όσο γιά το Μεσολόγγι, αυτό απέχει περίπου 45 λεπτά της ώρας από το Ρίο, λιγότερο δηλαδή από τα τμήματα των Ψαχνών στη Χαλκίδα που πρόσφατα εντάχτηκαν στο ΕΚΠΑ. Αλλά εκεί υπάρχει η βούληση του πρύτανη.
Η πρόταση αυτή, ειπώθηκε από κάποιον καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών ότι είναι ιστορική. Συμφωνώ ότι είναι ιστορική, γιατί επαναφέρει στο προσκήνιο το διχασμό μεταξύ της κοινωνίας της Πάτρας και των κοινωνιών της Αιτωλοακαρνανίας. της Ηλείας και της ευρύτερης Αχαϊας όπως ήταν μετά την επαναστατική περίοδο του 1821-1828. Αναζωπυρώνονται παλιές έχθρες και η σύγχρονη γέφυρα που φτιάχτηκε με καθυστέρηση το 2004 δεν έχει γιατρέψει τα διχαστικά-διασπαστικά σύνδρομα στις ψυχές τους.
Δεν μπορεί να αισθάνονται ωραία τα μέλη της Συγκλήτου και του Πρυτανικού Συμβουλίου και πριν την κρίση της πρότασής τους από το Υπουργείο και περισσότερο μετά, όταν μετέχουν σε συνέδρια, συνελεύσεις και συμβούλια με παρόντες τους Δημάρχους των πόλεων της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
Και τότε, δε θα μπορούν να τους ζητήσουν να εργαστούν ΜΑΖΙ γιά την επίτευξη κάποιου μεγάλου στόχου του Πανεπιστημίου όπως είναι π.χ. η ίδρυση της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Η σημερινή αδιαφορία του πρύτανη και των μελών του πρυτανικού συμβουλίου γιά ίδρυση έστω τμήματος ΕΦΑΑ στον Πύργο, δείχνει και το μέτρο της μελλοντικής αδιαφορίας όχι μόνο των Δημάρχων, αλλά και συνολικότερα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας γιά τα τεκταινόμενα στο Πανεπιστήμιο Πατρών που κατά τα άλλα ΛΕΕΙ ότι επιθυμεί το άνοιγμά του στην ευρύτερη κοινωνία, αλλά με τις επιλογές του βυθίζεται ολοένα στην εσωστρέφεια.
Για άλλη μία φορά εντελώς άστοχος και ανίδεος ο Αρθούρος υποσκελίζοντας το μέγεθος και την σημασία της τρίτης πόλης της χώρας. Δεν θα καθίσω να ασχοληθώ με αριθμός καθώς τα έχουμε ξαναπεί, αλλά φαίνεται πλέον έντονα ένα τοπικιστικό κόμπλεξ του είδους εκείνου που χαρακτηρίζει πολλούς Αιτωλοακαρνάνες.