Τέρμα οι αυταπάτες (και οι διαδηλώσεις)

(φωτογραφία: Μην ξαναπάτε, ορέ παλικάρια, με τις γραβάτες στο Σύνταγμα. Καλύτερα ντυθείτε έτσι)

Κανένας δεν έχει αυταπάτες από σήμερα. Άλλωστε το σύνθημα «τέρμα πλέον οι αυταπάτες ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες» μας στοίχειωσε για χρόνια μέχρι που μείναμε χωρίς εργάτες, μόνο με μικροαστούς. Αλλά από σήμερα τελείωσαν οι αυταπάτες και της κυβέρνησης, καθώς πέρασε ένα ασφαλιστικό/φορολογικό κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν των προκατόχων της. Αυτές οι αυταπάτες όπως είπε ο πρωθυπουργός είναι που τους έκαναν τα προηγούμενα χρόνια να λένε όσα έλεγαν, όχι η ροπή τους στο ψέμα. Α, όλα κι όλα, όταν κάποιος παραδέχεται ότι είχε αυταπάτες και γι’ αυτό αποδέχτηκε μια ιδεολογία κάποτε στη ζωή του, τον ακούμε πολύ προσεκτικά. Έχω υπάρξει κι εγώ μπλεγμένος μέσα στις αυταπάτες, όπως πολύς κόσμος.

Παράλληλα τέλειωσαν και οι αυταπάτες όσων τα προηγούμενα χρόνια νόμιζαν ότι τα «κινήματα» και ο λαϊκός παράγων- και μετά η βία από… αγανάκτηση- ήταν παντελώς αυθόρμητα. Προσοχή, δεν λέμε ότι όποιος τα προηγούμενα χρόνια κρέμαγε στους τοίχους της πόλης της φωτογραφίες των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, με τη λέξη «δωσίλογος» από κάτω, είναι σημερινός κυβερνητικός. Όχι. Ούτε ότι εκείνοι που κάθε δεύτερη μέρα έκαναν και μια ακτιβιστική ενέργεια είχαν δόλο. Απλά, για να συντονιστούν όλοι κάποιοι έριχναν χρήμα στις σωστές πηγές ξεσηκωμού του κόσμου, κάποιοι λογαριασμοί στο twitter και κάποια μπλογκ έκαναν παιχνίδι(σήμερα γελάνε κάπου στο εξωτερικό) και κάποιοι φωτορεπόρτερς είχαν έτοιμες τις κάμερες εντός των πεδίων των μαχών. Τα υπόλοιπα ήρθαν σαν κύμα γιατί κι ο κόσμος ήταν έτοιμος και απηυδισμένος, δεν πρέπει κανείς να περιμένει να επαναληφθούν, ειδικά απέναντι σε μια κυβέρνηση που είχε αυταπάτες αλλά το παλεύει(«βρε παιδί μου»)και «δεν είναι σαν τους άλλους».

Στο Σύνταγμα χτες ήταν η μαρίδα και κάτι τύποι του «μένουμευρώπη», πολλοί από τους οποίους-όπως οι δικηγόροι-κατέβηκαν και με γραβάτες να διαδηλώσουν! Καλά δεν τους έχει πει κανείς ότι το να διαδηλώνεις με γραβάτα στην Ελλάδα είναι σα να λες στον μέσο πολίτη της χώρας αυτής να βγάζει τον Μπαλαούρα για τις επόμενες δύο τετραετίες; Φυσικά με μια αστραπιαία καταδρομική από ολίγους μασκοφόρους και ολίγους ΜΑΤατζήδες η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Πιο πολλές άλλωστε ήταν οι κλούβες της αστυνομίας  και τα κάγκελα από τους διαδηλωτές. Άλλωστε, αν υπήρχε πραγματική ανάγκη για μάχες σώμα με σώμα δεν θα ήταν ανάμεσα στους συλληφθέντες αργότερα τέσσερις Ιρανοί, ένας Αυστριακός, μια Κύπρια, δύο Ελβετοί(!), τρεις Γάλλοι και τρεις «ντόπιοι». Που να βρουν το μίσος οι καημένοι οι Ιρανοί να επιτεθούν όπως αρμόζει στα καπιταλιστικά γουρούνια; Ακόμα και η επίθεση που έγινε μετά στο ΠΑΣΟΚ και στο υπουργείο Πολιτισμού κάπως ανόρεχτη ήταν. Τι μίσος να έχει για τη ΠΑΣΟΚάρα ένας Πέρσης;

Ας είναι, διασκεδάσαμε με την αμηχανία όλων. Αμηχανία σαν αυτή χτες στη συγκέντρωση στην πλατεία στο Αγρίνιο. Μικρότερη η χτεσινή συγκέντρωση για την Πρωτομαγιά κι ας είχε και τέτοιες κοσμογονικές αποφάσεις στη Βουλή. Μικρότερη από κάθε προηγούμενη που έκανε το ΠΑΜΕ τον τελευταίο καιρό και άντε να εξηγήσει κάποιος το γιατί.

Πρωί με την αυγούλα σήμερα, σε ένα συστημικό κανάλι, ο νεαρός κύριος Ζαχαριάδης που έχει αναλάβει την επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης εξηγούσε ότι τα μέτρα δεν είναι καθόλου όπως τα λένε οι οχτροί, δεν έχουμε παρά μια σταλιά μνημόνιο. Δεν τον διέκοψε κανείς να τον ρωτήσει αν τα λεφτά για το πετρέλαιο του χειμώνα που δεν έχουν δώσει στους πιο φτωχούς θα δοθούν πριν την καινούρια αύξηση που έρχεται κι αν αυτό θα σημαίνει και πάλι «μαγκάλια» σαν εκείνα που περιέγραφαν οι ορδές των τρολ. Τριάντα δύο ετών, τα δεκαπέντε χρόνια στο κόμμα… Μία πραγματικότητα ξέρει το  στέλεχος και την πιστεύει απόλυτα, αυτό είναι και το πλεονέκτημά τους. Μην ξανακάνετε συγκέντρωση στο Σύνταγμα οι «μενουμευρώπηδες», δεν το ξέρετε το σπορ.

Γ.Συμψηρής