Ένα στιγμιότυπο από το οικονομικό ενδιαφέρον εκπαιδευτών για μια περιοχή είναι η κατάσταση των εγκεκριμένων προγραμμάτων ένταξης στο Leader. Για κάθε περιοχή την εικόνα δίνει η αντίστοιχη αναπτυξιακή. Σαφώς και δεν χαρτογραφεί την συνολική οικονομική κατάσταση, αποτελεί όμως ένα “σήμα” για το ποιοι τομείς προσελκύουν το ενδιαφέρον επενδυτών.
Έτσι λοιπόν για την περιοχή του Αγρινίου δημοσιεύτηκαν τα παρακάτω εγκεκριμένα σχέδια (δείτε εδώ).
Αν προσέξει κανείς, τα περισσότερα αφορούν την μεταποίηση, εμπορία και ανάπτυξη γεωργικών προϊόντων. Ό,τι έχει να κάνει με την ελιά ( συσκευαστήρια, ελαιοτριβεία κτλ) αποτελεί τη μερίδα του λέοντος. Ακολουθούν μεμονωμένες περιπτώσεις για άλλα προϊόντα όπως πορτοκάλια, λεμόνια, τυροκομικά προϊοντα ακόμα και μπισκότα, κακάο κτλ. Όσο για τον τουρισμό και υποδομών, αυτός κινείται σε επίπεδο μικρών μονάδων.
Αν ψάξουμε ένα μέτρο σύγκρισης, δεν υπάρχει η ίδια εικόνα για τη Ναυπακτία-Μεσολόγγι. Ενώ οι γεωργικές εγκεκριμένες προτάσεις περιστρέφονται και αυτές ιδίως γύρω από την ελιά και είναι οριακά λιγότερες, τα σχέδια είναι πολύ περισσότερα λόγω του πολύ μεγαλύτερου ενδιαφέροντος στον τουρισμό. (δείτε εδώ).
Φυσικά δεν είναι η ίδια εικόνα για γειτονικές περιοχές όπως η Άρτα ( πλειοψηφεί η μελισσοκομία) ή για ανεπτυγμένες περιοχές όπως το Ηράκλειο ( από αλευρόμυλο…έως πληθώρα τουρισμού) ως προς την ποσότητα και ποικιλία των προτάσεων.
Η ελιά πάλι ως “οικονομικό φαντασιακό” όπως πριν 100 χρόνια.
Σίγουρα για να κινηθεί μια οικονομία, πέρα από την αυτοδιοίκηση, τους πολιτευτές κ.α θα πρέπει να υπάρχει μια ανάλογη “βάση”, δηλαδή πέντε ιδιώτες που θα πάρουν το ρίσκο να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο. Ίσως περιοχές όπως το Αγρίνιο, τον κάμπο και τον ορεινό του όγκο, μόνο αν γυρίζαμε σε εποχές του 2000 με 100% επιδότηση θα γίνονταν κάτι. Φυσικά δε χρειάζεται να επαναληφθούν τα φαινόμενα mercedes και κλαρίνα. Όμως υπάρχουν νέοι επιστήμονες και μη, πολύ πιο προσγειωμένοι που θα τους ενδιέφερε να δημιουργήσουν το δικό τους οικονομικό κύτταρο. Γιατί να μη γίνονταν μια εταιρεία πληροφορικής ή μεταφορές ή να δουλέψουν ένα νέο προϊον;
Μόνο έτσι βλέπουμε λύση αλλιώς ουρανοκατέβατοι…Εμίρηδες του Κατάρ δε φέρνουν την άνοιξη. Αλλιώς το Αγρίνιο του 2020 και πάλι θα έχει ως τερματικό οικονομικό φαντασιακό την ελιά. Μπορεί να είναι εκσυγχρονισμένη -και καλά κάνει- όμως η ιδέα παραμένει η ίδια 100 χρόνια πριν. Απλά έλαχε ως χρυσή παρένθεση ο καπνός που ανέτειλε και έδυσε. Αυτά περί ανάπτυξης το 2020 μ.Χ.