Μετά από πολύ καιρό, κάποιοι γείτονες αποφάσισαν να μας βάλουν επισήμως στο δρομολόγιό τους, να εντάξουν το Αγρίνιο στην εβδομαδιαία(έστω) εξόρμησή τους εκτός των ορίων του νομού τους. Η είδηση ότι κάθε Πέμπτη πρωί θα ξεκινάει λεωφορείο από το Ραπτόπουλο της δυτικής Ευρυτανίας, θα έρχεται στο Αγρίνιο και θα έχει επιστροφή το μεσημέρι, μπορεί να ακούγεται αμελητέα για κάποιους.
Όμως ο λόγος που καθιερώθηκε αυτό το δρομολόγιο και η συλλογιστική τόσο του δημάρχου Αγράφων όσο και του προέδρου του ΚΤΕΛ Ευρυτανίας είναι πολύ κολακευτικά για το Αγρίνιο. Δείχνουν και τι έπρεπε να έχει κάνει η ίδια η πόλη εδώ και δεκαετίες με τους γείτονές της, ώστε να εκμεταλλευτεί την αγορά της που εμείς απαξιώνουμε αλλά άλλοι την ζηλεύουν, σε υπηρεσίες, φαγητό, μηχανήματα, επαγγελματίες κλπ.
Στο agrinionews.gr διαβάζουμε πως οι δύο προαναφερθέντες διαπίστωσαν ότι «…οι συνθήκες άλλαξαν και οι εμπορικές συναλλαγές της περιοχής μας γίνονται σχεδόν αποκλειστικά με το Νομό Αιτωλοακαρνανίας και συγκεκριμένα με το Αγρίνιο που έχει μεγάλη αγορά, δομές υγείας υψηλού επιπέδου και απέχει την ίδια ώρα με το Καρπενήσι. Η ένταξη δρομολογίου, θα ξεκινήσει από τα μέσα Μαρτίου, κάθε Πέμπτη από το Ραπτόπουλο με αναχώρηση στις 6.00π.μ και επιστροφή από το Αγρίνιο στις 14.00 μ.μ. και (…)θα προσελκύσει το ενδιαφέρον των δημοτών , θα τους φέρει πιο κοντά σε μια μεγάλη πόλη όπως είναι το Αγρίνιο και θα λειτουργήσει θετικά σε όσους θέλουν να γνωρίσουν τα χωριά μας».
Η συνήθης ένσταση που υπάρχει είναι κατά πόσον αξίζει μια τέτοια προσπάθεια από την στιγμή που η Ευρυτανία έχει φθίνει δραματικά σε πληθυσμό και που η εξάρτηση ειδικά του Καρπενησίου έχει στραφεί προς την Ανατολική χώρα, ακριβώς λόγω καλύτερων δρόμων.
Η απάντηση είναι πως κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η τάση τα επόμενα χρόνια. Οι δρόμοι που πρέπει να γίνουν και οι πληθυσμιακές/πολιτιστικές σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ του Αγρινίου με την Ευρυτανία (μεγάλο μέρος των Αγρινιωτών είναι γνωστό πως είναι καθαροί Ευρυτάνες) μπορεί αύριο να φέρουν στο προσκήνιο πιο οργανωμένα τον θρησκευτικό τουρισμό ή άλλες μορφές εναλλακτικού τουρισμού.
Οι περιουσίες που έχουν Ευρυτάνες στο Αγρίνιο και το αντίστροφο ίσως είναι η μαγιά για μια αυριανή ορεινή αναπτυξιακή προοπτική, κάτι σαν επιστροφή στις ρίζες. Χωρίς να παραβλέψουμε ότι έτσι κι αλλιώς ο δρόμος από τον Άγιο Βλάσιο είναι αναγκαιότητα, όπως ακριβώς όλες οι προσπάθειες που πρέπει να γίνουν ώστε η Δυτική Ελλάδα να έχει μια σύνδεση με την Ανατολική που να περνά από το Αγρίνιο. Όπως και να έχει, οι κάτοικοι της Δυτικής Ευρυτανίας και οι Αγρινιώτες χρειάζονται ο ένας την συνδρομή του άλλου οι μεν για να βρουν υπηρεσίες που δεν έχουν και οι δε για επανεκκινήσουν κάποτε την οικονομία τους.
Εδώ στο Αγρίνιο δεν πρέπει να έχουμε στραμμένα τα μάτια μας μόνο στην Ιόνια Οδό και στα παράλια. Η ενδοχώρα, η Ευρυτανία και η πρόσβαση ανατολικά έχουν επίσης μεγάλη σημασία για την επιβίωση της πόλης.
Γ.Σ.