Ειδικά μέσα στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι προτιμούν να κρατάνε αποστάσεις και να μην παίρνουν θέση, πέρα από μερικά παραπολιτικά σχόλια και φυσικά τα διαδικτυακά κάτω από τα θέματα που φιλοξενούν όχι μόνο τρολς αλλά και δεινόσαυρους κανονικούς. Ένας λόγος που συμβαίνει αυτό, πια, είναι ότι επικρατεί τέτοιο χάος στην πληροφορία που ότι και αν πεις μπορεί να το δεις διαστρεβλωμένο κατά το δοκούν. Ένας άλλος λόγος είναι ότι εκείνοι που δεν δείχνουν μονομέρεια τον υπόλοιπο καιρό(που δεν κράζουν από το πρωί ως το βράδυ κάποιον δηλαδή) επικροτούνται από τους υποψηφίους που τους δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Όσο δε πιο «ανοιχτό» είναι το μέσο τόσο μεγαλύτερη ευελιξία μπορεί να δείξει.
Κι ένας τρίτος λόγος είναι πως σε μια χώρα που ο Χατζηδάκης μιλάει για επιχειρηματικότητα και η Ραχήλ λέει όποιον δεν γουστάρει προδότη και δοσίλογο, οι πολίτες αλλάζουν διάθεση και με βάση τι έχουν διαβάσει λίγα δευτερόλεπτα πριν(π.χ. ότι σχεδιάστηκε ο καιρός βροχερός στην επίσκεψη της Μέρκελ για να μην έχουν κόσμο τα αντιστασιακά συλλαλητήρια που δεν αποδίδουν υπό βροχήν).
Έτσι ειδικά μέσα στις εκλογές γίνονται και τα πάντα συζητήσιμα. Πότε είναι καλό ένα ψηφοδέλτιο; Όταν έχει πολλούς νέους ή όταν έχει «τρανταχτά ονόματα»; Όταν έχει «έμπειρους» ή ήταν «εκείνοι που μας έφεραν μέχρι εδώ»; Α, και χρειάζονται χώροι τέχνης μέσα στην κρίση ή θα ήταν καλύτερη μια ωραία λαϊκή αγορά εκεί που έκανε τα εγκαίνια ο Παπασάικας;
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο καιρός πριν τις εκλογές είναι βασικά προώθηση, δημόσιες σχέσεις. Τέτοιες υπάρχουν παντού, για παράδειγμα το λιοντάρι έχει τις καλύτερες στη φύση. Όλοι υποκλίνονται στο αρσενικό, τον «βασιλιά της ζούγκλας», αλλά εκείνο είναι ένας τεμπελχανάς που 20 ώρες τη μέρα κοιμάται! Κυνηγάει σπάνια και τη δουλειά του την κάνουν οι λέαινες. Βασικά οριοθετεί μια περιοχή και λόγω εντυπωσιακής εμφάνισης και φωνακλάδικου βρυχηθμού τους έχει ψαρώσει όλους. Βέβαια είναι λιοντάρι κι αυτό έχει τη σημασία του για να χτιστούν οι δημόσιες σχέσεις του. Στην κανονική ζωή, πάντως, οι δημόσιες σχέσεις δεν αρκούν, είναι απλά μέρος του παιχνιδιού.
Γ.Σ.