Όλο αυτό το φεστιβάλ με γκαζάκια που έχει συμβεί στο Αγρίνιο δείχνει όχι τόσο πολύ άγνοια του τι κινείται πια γύρω μας, αλλά υποκρισία. Στο Αγρίνιο όπως και αλλού όταν γίνεται ένα τέτοιο περιστατικό πάντα το μυαλό των πολλών πάει στην προβοκάτσια. «Το κάνουν για να φοβηθούμε»,έγραψε χτες ένας επισκέπτης για τη μικρή βόμβα στο σπίτι του ταξίαρχου! Τώρα τι να φοβηθούμε, ποιος ξέρει; Υποψιάζομαι ότι εννοεί να φοβηθούμε να μην ψηφίσουμε Τσίπρα, να μη διώξουμε τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο και να μη βγει η Αριστερά! Μέχρι να μαθευτεί ότι έγινε κι άλλη «προβοκάτσια» στην πόλη,σε δικηγόρο αυτή τη φορά.
Άλλωστε δεν είναι καινοφανές το επιχείρημα, τα ίδια ειπώθηκαν χτες και για την επίθεση στην γνωστή πρεσβεία στην Αθήνα όπου μυριάδες συμπατριώτες μας ανέγνωσαν κι εκεί προβοκάτσια, αλλά αρνήθηκαν να δουν κάποιον ειδικό συμβολισμό…
Αλλά προβοκάτσια είναι μέχρι να σε πιάσουν. Μετά προσπαθείς να εξηγήσεις τα ανεξήγητα. Το«αβάντζο» σου όμως μέχρι να σε πιάσουν, το έχεις από την ελληνική κοινωνία, δεν έχεις παράπονο.
Την καλύτερη απάντηση σε όλα αυτά την έχει ένας γνωστός μου από αυτούς τους φιλόσοφους του αληθινού περιθωρίου, όχι του γιαλαντζί που περιλαμβάνει και καλοπέραση. «Το κακό στην Ελλάδα”, συνηθίζει να λέει «είναι πως κάποια στιγμή είδαμε κουστουμαρισμένους και νομίζαμε ότι ήταν καπιταλιστές και είδαμε μουσάτους και νομίζαμε ότι ήταν αριστεροί»…
Γ.Σ.