Την παράδοση που τον θέλει τα τελευταία χρόνια να τσιμπάει το βαθμό της ισοπαλίας στην έδρα του Άρη τήρησε και σήμερα ο Παναιτωλικός. Οι κιτρινομπλέ του Μάκη Χάβου προσέχοντας πολύ την άμυνά τους και μην τολμώντας όσο θα μπορούσαν επιθετικά, πήραν μάλλον εύκολα τη λευκή ισοπαλία απέναντι σ’ έναν Άρη που ,αν και έπαιζε ένα ματς ζωής και θανάτου, παρουσιάστηκε κατώτερος του αναμενομένου και με φανερή αδυναμία στο γκολ.
Σ’ ένα μέτριο έως κακό παιχνίδι με μοιρασμένη κατοχή και ελάχιστες ευκαιρίες, η άμυνα του Παναιτωλικού ανησύχησε στο πρώτο μέρος μόνο μια φορά με τον Αγκάνθο να σημαδεύει το δοκάρι του Μπρακάλι ενώ επιθετικά ο Καμαρά προσπαθούσε με ατομικές ενέργειες να φανεί απειλητικός, κάτι που κατάφερε μια φορά με τη μπάλα να παίρνει φάλτσα και να περνάει παράλληλα από τη γραμμή του τέρματος στο πλασέ του Σενεγαλέζου.
Η καλή αμυντική λειτουργία του Παναιτωλικού στο πρώτο μέρος κατάφερε με ευκολία να μπλοκάρει τα ατού του Άρη με τους θεσσαλονικείς να φτάνουν μετά δυσκολίας στην αντίπαλη περιοχή, κάτι που ήταν και ο ξεκάθαρος στόχος του Μ. Χάβου ενώ επιθετικά δεν μπόρεσαν σε καμία περίπτωση να περάσουν από το κέντρο οι κατάλληλες μπαλιές με αποτέλεσμα ο Μπόγιοβιτς να δείχνει αποκομένος και ο Καμαρά να παλεύει εντελώς μόνος του.
Το σκηνικό δεν άλλαξε ούτε στην επανάληψη με τον Παναιτωλικό να έχει την ίδια τακτική με συμπαγή άμυνα και τον Άρη να προσπαθεί να απειλήσει έχοντας ως κύριο εκφραστή τον πιο επικίνδυνο σήμερα παίκτη του, τον Ουντότζι.
Με τη συμπλήρωση όμως μιας ώρας αγώνα, οι τραυματισμοί άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους για τους γηπεδούχους με τον Τάτο να αποχωρεί και το Γ. Παπαδόπουλο να συνεχίζει αναγκαστικά τραυματίας μιας και ο Άρης είδε ήδη κάνει τις τρεις αλλαγές του. Κάπου εκεί ο Παναιτωλικός αναθάρρησε και απείλησε με τους Καμαρά και Μπόγιοβις χάνοντας δυο σπουδαίες ευκαιρίες μέσα σε ένα λεπτό με το Διούδη να λέει όχι στα σουτ των παικτών του Παναιτωλικού.
Οι αλλαγές που έκανε στη συνέχεια ο κόουτς του Παναιτωλικού έδειχναν ξεκάθαρα ότι ήθελε να κλειδώσει μια και καλή το μηδέν με τους αγρινιώτες όσο περνούσε η ώρα τόσο να προσέχουν περισσότερο ακόμη τα νώτα τους μη δείχνοντας διάθεση να απειλήσουν απέναντι σε ένα Άρη που το πάλευε με όλες του τις δυνάμεις έχοντας μείνει ουσιαστικά με… εννιά παίκτες μιας και στην πορεία υπήρξε κι άλλος τραυματισμός, αυτός του Ψυχογιού για τους γηπεδούχους, με τον παίκτη να σφίγγει τα δόντια και να συνεχίζει αναγκαστικά.
Οι όποιες φάσεις δημιουργήθηκαν μπροστά στην εστία του Μπρακάλι από τους γηπεδούχους ήταν περισσότερο από… αναμπουμπούλες και γεμίσματα και όχι από συνδυασμένες επιθετικές ενέργειες, με τα ψηλά κορμιά των αγρινιωτών να διώχνουν εύκολα ή δύσκολα τους όποιους κινδύνους και το Μπρακάλι να δείχνει την απαραίτητη σταθερότητα.
Λίγο έλλειψε στο 93’ να γίνει το κακό για τον Παναιτωλικό όταν σε φάση διαρκείας ο Ίμπε αστόχησε από τα τρία μέτρα να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα και το τελικό μηδέν – μηδέν έφερε ικανοποίηση στον Παναιτωλικό και απογοήτευση στον Άρη…
Συμπερασματικά ο Παναιτωλικός πήρε αυτό για το οποίο παρατάχθηκε από τον προπονητή του στον αγωνιστικό χώρο, την ισοπαλία. Θα μπορούσε όμως ο Παναιτωλικός ειδικά στο τελευταίο εικοσάλεπτο του αγώνα που οι γηπεδούχοι είχαν ξεμείνει από… παίκτες, να τολμήσει περισσότερο και να φύγει με τη νίκη από την έδρα του αντιπάλου του που και σήμερα έδειξε ότι δεν αρκεί μόνο η βαριά φανέλα και ο κόσμος για να κερδίσει, χρειάζεται και η ποιότητα, που στο φετινό Άρη λείπει πάρα πολύ.
Ατομικά ο Μπρακάλι συνέχισε τις πολύ καλές του εμφανίσεις πραγματοποιώντας ένα αλάνθαστο παιχνίδι. Ο Κούσας ερχόμενος με… φόρα από το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη της προηγούμενης αγωνιστικής βρέθηκε επίσης σε εξαιρετική μέρα ενώ ο Μπικέ έκανε κάποια ατομικά λάθη (από αυτόν… ξεκινά το δοκάρι του Άρη) που τελικά δεν κόστισαν.Ο Μελισσάς τα βρήκε κάποιες φορές σκούρα με τον Ουντότζι ενώ επιθετικά δε βοήθησε ενώ ο Γκάλο ήταν καλός στα αμυντικά του καθήκοντα και περίπου άφαντος επιθετικά.
Ο Τζούνιορ όσο άντεξε ήταν από τους καλύτερους με τρεξίματα και πολλές ανασταλτικές βοήθειες, δεν βοηθήθηκε όμως όσο θα έπρεπε από το Γοδόι που σήμερα έκανε ένα μάλλον μέτριο παιχνίδι. Ο Πόι έδειξε κάποια θετικά στοιχεία στο πρώτο μέρος, ήταν εμφανής όμως ο επηρεασμός του από την αποχή του από τα παιχνίδια και αντικαταστάθηκε ενώ ο Μπακάκης αν και έτρεξε αρκετά δεν είχε αυτή τη φορά ουσία στο παιχνίδι του. Στην επίθεση ο Μπόγιοβις ήταν δεν τροφοδοτήθηκε καθόλου στο πρώτο μέρος ενώ στο δεύτερο ο Διούδης του στέρησε το γκολ με το σέρβο να δείχνει περισσότερο ατομισμό παρά ομαδικότητα σε κάποιες ακόμη καλές προϋποθέσεις ευκαιρίας για τον Παναιτωλικό. Τέλος ο Καμαρά ήταν και πάλι από τους καλύτερους των κιτρινομπλέ και αυτός που αισθάνθηκε περισσότερο η αντίπαλη άμυνα έχοντας πολλά τρεξίματα και όντας πολύ δραστήριος σε όλο το παιχνίδι, έχοντας και δυο καλές στιγμές για να σκοράρει.
Οι αλλαγές των Σφακιανάκη και Μουμίν που ήταν προς τη διατήρηση του μηδέν στην άμυνα κρίνονται θετικά εκ του αποτελέσματος ενώ ο Πασάς αγωνίστηκε ελάχιστα λεπτά προς το τέλος.
Είναι το τρίτο συνεχόμενο μηδέν – μηδέν του Παναιτωλικού μετά τους Εργοτέλη και Ολυμπιακό. Κι αν αμυντικά τα πάντα δείχνουν πολύ καλά, επιθετικά αναζητούνται λύσεις. Ναι μεν φασούλι το φασούλι, αλλά η παραμονή απαιτεί και τρίποντα. Και το ερχόμενο ματς με τον Πας στο Αγρίνιο η νίκη είναι απαραίτητη και απαιτητή όσο τίποτε άλλο.
Π.Κ.
Δείτε περισσότερες φωτό στο: photo-dervisis.smugmug.com