Παναιτωλικός με ψυχή και μέταλλο, αρνήθηκε την ήττα
Τούμπα από 0-2 σε 2-2 με Σκόντα Ξάνθη
Αν η νίκη ήταν το μοναδικό ζητούμενο στο σημερινό παιχνίδι για τον Παναιτωλικό, ο ένας βαθμός που έβαλε τελικά στο σακούλι η αγρινιώτικη ομάδα μπορεί να χαρακτηριστεί και ως μια μικρή… νίκη μιας και η εξέλιξη του αγώνα και η διακύμανση του σκορ επιβεβαίωσαν για μια ακόμη φορά (μετά το ματς στον Πλατανιά) ότι ο Παναιτωλικός του Ματζουράκη είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει!
Βγάζοντας ψυχή και πάθος στο δεύτερο μέρος κατάφερε να γυρίσει το εις βάρος του 0-2 της Σκόντα Ξάνθης και να φέρει το παιχνίδι στα ίσια, πιέζοντας μάλιστα ως το τέλος για να κάνει την ολική ανατροπή κόντρα σε μια σκληροτράχηλη ομάδα και απέναντι σε ένα διαιτητή (Δημητρόπουλο) που από το πρώτο μέρος εκνεύρισε τους αγρινιώτες με τα σφυρίγματά του.
Η εικόνα πάντως του πρώτου ημιχρόνου δεν ήταν καλή για τον Παναιτωλικό με την ομάδα του Ματζουράκη να επηρεάζεται σαφώς από την γρήγορη αναγκαστική αλλαγή του Παπάζογλου (13’, εξάρθρωση ωμοπλάτης η πρώτη διάγνωση) και τους γηπεδούχους να μη μπορούν να βρουν τους χώρους για να γίνουν απειλητικοί μπροστά στην εστία του Ζαρόπουλου.
Το πρόβλημα εντοπιζόταν κυρίως στον άξονα όπου ο Πάουλο έμοιαζε να παλεύει μόνος καθώς ο Ρουσκουσέδα για ένα ακόμη παιχνίδι δεν μπόρεσε να βοηθήσει στο δημιουργικό κομμάτι με αποτέλεσμα η ομάδα του Αγρινίου να έχει στερέψει από «ιδέες» δείχνοντας μπλοκαρισμένη απέναντι στην πολύ καλά οργανωμένη άμυνα της Σκόντα σπαταλώντας ουσιαστικά όλο το πρώτο μέρος.
Σα να μην έφτανε αυτό, ήρθε και το κρύο γκολ στο 37’, συνέπεια πολλαπλών λαθών της αγρινιώτικης άμυνας (πρώτα του Μύγα και κατόπιν των κεντρικών αμυντικών) σε μια φάση πάντως που χωράει πολύ συζήτηση για το αν η μπάλα πέρασε την τελική γραμμή ή όχι στο γύρισμα του Νιέτο.
Η μοναδική καλή στιγμή του Παναιτωλικού ήρθε στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους με τον Μαρκόβσκι να βρίσκει… αέρα από πολύ κοντά στη σέντρα του Κάπελ μη καταφέρνοντας να σπρώξει τη μπάλα στα δίχτυα και η Ξάνθη πήγαινε στην ανάπαυλα με το υπέρ της σκορ, χωρίς να είναι καλύτερη σε ένα ημίχρονο μοιρασμένο με πολλά φάουλ, πολύ ένταση, εκνευριστικό διαιτητή και ελάχιστες φάσεις.
Η –αναμενόμενη- αλλαγή στις αρχές της επανάληψης με τον Φερέιρα στη θέση του Ρουσκουσέδα έδωσε μεγάλη ώθηση στον Παναιτωλικό που έκλεισε από νωρίς την Ξάνθη στα καρέ της ψάχνοντας το γκολ, απειλώντας διαδοχικά δυο φορές μέσα σε ένα δίλεπτο (47’ Ουάρντα, 48’ Μαρκόβσκι) και τον κόσμο να παροτρύνει τους παίκτες του Αγρινίου για το γρήγορο γκολ.
Κόντρα στη ροή του αγώνα Η Ξάνθη κατάφερε να διπλασιάσει τα τέρματά της σε μια δεύτερη «κρύα» και από το πουθενά φάση (64’) όταν ξανά ο Νιέτο με ένα γύρισμα που έμοιαζε περισσότερο με… απόκρουση βρήκε μόνο τον ξεχασμένο Παπαστεριανό (τον κάλυπτε ο Μύγας στο δεύτερο πολύ σοβαρό του λάθος απόψε) που εύκολα νίκησε τον Κυριακίδη.
Κάπου εκεί οι περισσότεροι πίστεψαν ότι το ματς τελείωσε. Ο Παναιτωλικός όμως είχε διαφορετική γνώμη. Πρωταγωνιστής ήταν ο Ουάρντα , η γρήγορη μείωση του σκορ όμως ήταν αυτή που έδωσε ψυχολογία στους παίκτες του Ματζουράκη (68’ πέναλτι Ουάρντα) και από εκεί και πέρα η πίεση του Παναιτωλικού έγινε ακόμη πιο… αφόρητη για την ισοφάριση ενώ ο κόουτς των αγρινιωτών θέλοντας να τα παίξει όλα για όλα έριξε στο παιχνίδι και τον Κλέσιο βγάζοντας τον Κέβιν!
Η γκολάρα του αιγύπτιου στο 80’ με απευθείας εκτέλεση φάουλ ήταν η ανταμοιβή των παικτών του Παναιτωλικού που δεν παράτησαν το παιχνίδι και στο τελευταίο δεκάλεπτο το ματς έγινε… ροντέο με τη μπάλα πάνω – κάτω μιας και οι δύο ομάδες έψαξαν για το τρίτο γκολ καθώς η ισοπαλία δε βόλευε καμία στην προσπάθεια που κάνουν για να προλάβουν τα πλέι οφ.
Εν τέλει η μπίλια έκατσε στο «Χ», ο Παναιτωλικός δε νίκησε και έχασε μια σημαντική ευκαιρία να πλησιάσει σε απόσταση βολής από την προνομιούχο πεντάδα, απέδειξε όμως περίτρανα και σήμερα ότι έχει αποκτήσει σαν ομάδα μέταλλο και αν μη τι άλλο θα πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι του στα εναπομείναντα παιχνίδια εξαντλώντας και την τελευταία πιθανότητα να προλάβει το τρένο.
Ατομικά ο Κυριακίδης δε φέρει ευθύνη για τα δύο γκολ καθώς τον άφησε εκτεθειμένο η άμυνά του. Ο Μύγας ήταν ο αδύναμος κρίκος μιας και φέρει ευθύνη και στα δύο γκολ της ομάδας. Καλύτερα τα πήγε ο Κέβιν που κράτησε καλά την πλευρά του στο αμυντικό κομμάτι. Κακή παρουσία από τον Μάκο απόψε, δεν ενέπνεε τη σιγουριά των προηγουμένων αγώνων. Πιο θετικός ο Κούσας χωρίς όμως να είναι και εκείνος άμοιρος… ευθυνών (όπως και ο Μάκος) στη φάση του πρώτου γκολ μιας και περίμεναν περισσότερο την υπόδειξη του επόπτη για άουτ στη σέντρα του Νιέτο αφήνοντας ελεύθερο τον Καπετάνο να σκοράρει.
Αν δεν υπήρχε ο Ουάρντα που σκόραρε τα δύο γκολ, ο Πάουλο θα ήταν απόψε με διαφορά ο καλύτερος παίκτης του Παναιτωλικού. Μόνος του πάσχιζε στο πρώτο μέρος μιας και δεν είχε καμία βοήθεια από τον Ρουσκουσέδα ενώ ο Παπάζογλου είχε αποχωρήσει και βοηθούμενος από την είσοδο του Φερέιρα στο δεύτερο μέρος, ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του έχοντας αστείρευτες δυνάμεις ως το τέλος και συμβάλλοντας πολύ στην ανατροπή του σκορ.
Ο Ουάρντα σκόραρε δις και αυτό από μόνο του τον κατατάσσει ως πολυτιμότερο του αγώνα. Είχε πολύ μεγάλη συνεισφορά στην ανατροπή του σκορ ειδικά στο δεύτερο μέρος που πήρε πάρα πολλές πρωτοβουλίες και άνοιξε χώρους.
«Αόρατος» ο Ρουσκουσέδα, ίσως το χειρότερό του παιχνίδι με τη φανέλα του Παναιτωλικού, σωστά αντικαταστάθηκε στην επανάληψη.
Έξω από τα νερά του έμοιαζε ο νεαρός Βασιλούδης στο πρώτο μέρος, δικαιολογημένα εν μέρει μιας και κλήθηκε από το πουθενά να αγωνιστεί ουσιαστικά σε όλο το παιχνίδι μετά τον τραυματισμό του Παπάζογλου. Στο δεύτερο μέρος βρήκε το θάρρος και είχε εξαιρετική παρουσία βγάζοντας τσαγανό και παίρνοντας πολλές πρωτοβουλίες.
Βοήθησε πολύ η είσοδος του Φερέιρα στο δημιουργικό κομμάτι τον Παναιτωλικό ενώ και η είσοδος του Κλέσιο έδωσε περισσότερα φρέσκα πνευμόνια με τον έγχρωμο μέσο να μοιάζει σε κάποιες φάσεις ασταμάτητος. Ίσως έπρεπε να τροφοδοτηθεί περισσότερο από τους συμπαίκτες του.
Άκρως θετική παρουσία και από τον Κάπελ, είχε τις κατάλληλες επιστροφές στην άμυνα όταν χρειάστηκε, έτρεξε πολύ και βοήθησε στο δημιουργικό κομμάτι στην επανάληψη ανοίγοντας ρήγματα από τα πλάγια.
Πολύ ξύλο έφαγε ξανά ο Μαρκόβσκι, ο Δημητρόπουλος δεν έδωσε ούτε τα μισά φάουλ από όσα του έγιναν στο ματς. Δεν τροφοδοτήθηκε αρκετά όμως μέσα στην περιοχή, έδειχνε στενά μαρκαρισμένος και τις δυο φάσεις που του δόθηκε η ευκαιρία να σκοράρει (45+1, 48’), τις σπατάλησε.
Εκνευριστική και με πολλά λάθη η διαιτησία του κ. Δημητρόπουλου. Σφύριζε ανάποδα πολλές φορές ειδικά στο πρώτο μέρος, δεν έδωσε αρκετά φάουλ υπέρ του Παναιτωλικού ενώ στη φάση του πρώτου γκολ συμβουλεύτηκε τον επόπτη που ελαφρά τη καρδία έδειξε «παίζετε»…
Πέραν του πέναλτι που καταλόγισε στο χέρι του Σολτάνι θα μπορούσε να καταλογίσει κι ένα ακόμη στη φάση του 85’ σε χέρι του Καρυπίδη, το θεώρησε όμως ακούσιο.
Απέβαλλε από τους πάγκους τους τόσο τον κ. Ματζουράκη όσο και τον κ. Λουτσέσκου με τις δύο ομάδες να διαμαρτύρονται στο τέλος για τα σφυρίγματά του, δείγμα του ότι απέτυχε! Οι φωνές πάντως της Ξάνθης για τη σημερινή διαιτησία θυμίζουν έντονα τη ρήση «φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης» μιας και ουδείς έχει ξεχάσει τόσο τη σφαγή του Παναιτωλικού στον πρώτο γύρο ούτε την εν γένει φετινή αντιμετώπιση από τους διαιτητές.
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσαν σε όλους τόσο οι χειρονομίες του κ. Λουτσέσκου προς την εξέδρα κατά τη διάρκεια του αγώνα όσο και των συνεργατών του στον πάγκο μετά τη λήξη του ματς.
Συνθέσεις:
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ: Κυριακίδης, Μύγας, Κούσας, Μάκος, Κέβιν (70′ Κλέσιο), Παπάζογλου (λ.τ. 14′ Βασιλούδης), Πάουλο, Ρουσκουσέδα (46′ Φερέιρα), Κάπελ, Ουάρντα, Μαρκόβσκι.
ΞΑΝΘΗ: Ζαρόπουλος, Γουάλας, Λισγάρας, Καρυπίδης, Παπαστεργιανός (80′ Σκουρτάι), Φλίσκας, Ορφανίδης (58′ Βασιλακάκης), Λουσέρο, Νιέτο (74′ Ντιμιτρόφ), Σολτάνι, Καπετάνος.
Π.Κ.