Δεν έχει τέλος το σίριαλ που διαδραματίζεται επί 15ετίας στον Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας Αγρινίου. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις και την απόφαση του Μητροπολίτη να διορίσει άλλον Ιερέα στη διοίκηση του Ναού και τον από άμβωνος χαρακτηρισμό του πατέρα Χριστόφορου Μουτάφη της πράξης αυτής ως παράνομη, ο δικηγόρος του παπα-Χριστόφορου κ. Ανδρέας Τσώκος παίρνει τώρα θέση με ανοικτή επιστολή για το ζήτημα, προβάλλοντας τα νομικά και όχι μόνο επιχειρήματα της πλευράς του Ιερέα.
Ο δικηγόρος μάλιστα, μιλώντας στο «Γεγονός», δηλώνει πως το θέμα εκκρεμεί στο τμήμα Νομοκανονικών Θεμάτων της Ιεράς Συνόδου και πως ο πατέρας Χριστόφορος έχει υποβάλλει μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα Αγρινίου ο οποίος και διέταξε προκαταρτική εξέταση, για να διαπιστωθεί αν κάποιες από τις ενέργειες του Μητροπολίτη –αναγράφεται παρακάτω ποιες-αποτελούν πράγματι παράβαση καθήκοντος όπως ισχυρίζεται η υπεράσπιση του Ιερέα. Η υπόθεση μάλιστα έχει ήδη φτάσει και στο Συμβούλιο της Επικρατείας όπου έχει υποβληθεί αίτηση ακυρώσεως όλων των πράξεων του Μητροπολίτη ως παράνομες και θα εκδικαστεί στις αρχές Δεκεμβρίου. Παράλληλα έχει υποβληθεί αίτημα προσωρινής διαταγής για να μην αλλάξει κάτι μέχρι να βγει η τελεσίδικη απόφαση.
Μέσα από την ανοιχτή επιστολή ο δικηγόρος κ. Τσώκος αναλύει τα νομικά επιχειρήματα τα οποία και θα χρησιμοποιήσει για την υπεράσπιση του π. Χριστόφορου. Εξηγεί λοιπόν πως ο π. Χριστόφορος κατέχει τη μοναδική οργανική θέση στο Ναό, που θεσπίστηκε με το Προεδρικό Διάταγμα που δημοσιεύτηκε και στην Ε.τ.Κ, βάσει της οποίας δημιουργήθηκε και συστάθηκε η ενορία της Αγίας Βαρβάρας Αγρινίου. Επειδή υπηρετεί στην εν λόγω ενορία πλέον των 25 ετών ,βάσει του Ν. 590/77 άρθρο 37 παρ. 3, για να μετατεθεί από την ενορία απαιτείται απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και μάλιστα με αιτιολογημένη πρόταση του οικείου Μητροπολίτη, όπως προβλέπεται στο άρθρο 37 παρ. 7 β του παραπάνω νόμου.
Ο ίδιος μάλιστα παρακάτω στην ίδια επιστολή αναφέρει: «ο Μητροπολίτης διόρισε τέσσαρα, δικής του επιλογής, άτομα, κατά παράβαση του κανονισμού 8/1979 περί Ιερών Ναών και Ενοριών (ΦΕΚ Α΄1/1980) (θέμα που εκκρεμεί σήμερα και στον εισαγγελέα Αγρινίου και στην Ιερά Σύνοδο) και φθάνει σε σημείο μάλιστα, με μία περίεργη για μας εμμονή μέσα σε τρεις μέρες να αλλάζει με δικές του πράξεις δύο φορές τον πρόεδρο του εκκλησιαστικού συμβουλίου, απομακρύνοντας από τη θέση αυτή τον π. Χριστοφόρο. Ο ένας, μάλιστα, αποσπασμένος και αυτός από την οργανική του θέση, κατά παράβαση του άρθρου 37 πσρ.4 του Ν.590/1977 όπου προβλέπεται ότι «απόσπασης τακτικού εφημερίου εις άλλην κενήν οργανική θέση (εδώ δεν υπήρχε και δεν υπάρχει κενή οργανική θέση) δεν δύναται να παραταθεί πέρα των τριών μηνών…», αναγνωρίσας το έκνομο της επιλογής του ως προέδρου παραιτήθηκε και ο Μητροπολίτης, αντί να αφήσει τα πράγματα να ηρεμήσουν…»
Ο κ. Τσώκος προβάλλει βέβαια και επιχειρήματα που έχουν να κάνουν με το συναισθηματικό, το ανθρώπινο κομμάτι. Για τον Ιερέα που μόνος του, με τη βοήθεια των ενοριτών «έχτισε» ουσιαστικά την εκκλησία, πράγμα που οι ίδιοι οι ενορίτες πρώτοι τονίζουν, στεκούμενοι στο πλευρό του πατέρα Χριστόφορου, ενός ανθρώπου που, όσοι γνωρίζουν, θαυμάζουν για την απλότητά του και τη ψυχική του δύναμη.
Και είναι το ίδιο το ποίμνιο που απαιτεί να μπει επιτέλους ένα τέλος σε αυτή την υπόθεση και να επέλθει η ηρεμία στον Ιερό Ναό της Αγίας Βαρβάρας.
Αυτό που μένει τώρα, από τη στιγμή που και η Ι.Μ Αιτωλίας και Ακαρνανίας δεν έχει προβάλλει, δημόσια τουλάχιστον, κανένα επιχείρημα για τις σχετικές αποφάσεις της, πέραν εκείνου της κακής διοίκησης του Ναού από τον π. Χριστόφορο Μουτάφη, χωρίς όμως να προβαίνει σε περαιτέρω διευκρινήσεις, είναι να δούμε τι τελικά θα αποφανθεί η δικαιοσύνη, ελπίζοντας πως τότε θα δοθεί οριστικά ένα τέλος στην πολύχρονη και πολύκροτη υπόθεση του Ι.Ν της Αγίας Βαρβάρας.
Μαρίνα Ζαρκαβέλη
EΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΓΕΓΟΝΟΣ”