Μετά και το πέρας επτά αγωνιστικών δε χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για να καταλάβει τα προβλήματα του φετινού Παναιτωλικού. Αυτό άλλωστε πρώτος το έχει παραδεχθεί (και συνεχίζει να το κάνει) κατά κόρον ο Καραγεωργίου μιλώντας για τραυματισμούς και… απρόσμενες εσωτερικές απώλειες που σαφώς και έχουν αποδυναμώσει κατά πολύ την ομάδα του Αγρινίου.
Ο κ. Καραγεωργίου όπως και όλοι στην ομάδα περιμένουν πως και πως τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου για να ενισχυθεί σημαντικά η ομάδα και να αλλάξει αγωνιστικό πρόσωπο. Μέχρι τότε όμως το πρωτάθλημα θα έχει ήδη προχωρήσει σημαντικά και το ερώτημα που εύλογα πλέον τίθεται από τον καθένα είναι το που θα βρίσκεται το Γενάρη ο Παναιτωλικός. Σε ποια θέση της βαθμολογίας και πόσο μακριά από την προνομιούχο τριάδα.
Η εικόνα των κιτρινομπλέ στον αγώνα με τον Πανσερραϊκό ήταν περίπου η ίδια με αυτόν της Λάρισας. Μάλιστα αυτή τη φορά ο Παναιτωλικός είχε συντριπτική κατοχή μπάλας σε ποσοστά που κάποια στιγμή έφτασαν σε επίπεδα…Μπαρτσελόνα με τους αγρινιώτες να φτάνουν το ποσοστό στο 75%! Το αποτέλεσμα όμως ήταν και πάλι (σχεδόν) το ίδιο καθώς ναι μεν αυτή τη φορά ο Παναιτωλικός δεν ηττήθηκε αλλά δεν κατάφερε κιόλας να κερδίσει.
Η σοφή παλιά ρήση «κάργα λάδι και τηγανίτα τίποτα» ταιριάζει γάντι στο φετινό εντός έδρας Παναιτωλικό (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) καθώς μόνο με κατοχή και φλύαρη υπεροχή δεν κερδίζονται αγώνες, ούτε καν με μια καλή εικόνα που ο Παναιτωλικός και πάλι δεν είχε.
Η αποτελεσματικότητα που είναι το ζητούμενο, το γκολ που είναι η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου τείνει να γίνει παντελώς άγνωστη έννοια για το φετινό Παναιτωλικό καθώς αν εξαιρέσει κανείς το ματς με τον Βύζαντα, οι αγρινιώτες στα υπόλοιπα τρία εντός έδρας ματς έχουν μείνει άκαπνοι με ότι αυτό –βαθμολογικά- συνεπάγεται.
Από την άλλη και επειδή οι αριθμοί λένε –σχεδόν- πάντα την αλήθεια το τραγικό δύο στα επτά (δύο νίκες σε επτά αγώνες) μέχρι στιγμής συνολικό ρεκόρ του Παναιτωλικού αντικατοπτρίζει ίσως και τις φετινές δυνατότητες της συγκεκριμένης ομάδας, κάτι που κανείς δεν υπολόγιζε ότι θα συμβεί και κάτι που όλοι περιμένουν να αλλάξει άρδην με τις επερχόμενες μεταγραφές.
Το ζητούμενο όμως είναι το πόσο νωρίς ή πόσο αργά θα είναι για τον Παναιτωλικό το Γενάρη καθώς δεν είναι τόσο η μέχρι στιγμής διαφορά από την κορυφή που προβληματίζει όσο η ίδια η ομάδα που δεν πείθει ότι μπορεί για παραπάνω. Με δεδομένο μάλιστα ότι οι νέοι παίκτες (θα είναι σίγουρα τουλάχιστον μισή ενδεκάδα) που θα έρθουν θα χρειαστούν κάποιο χρόνο για να προσαρμοστούν και να δέσουν με τους υπόλοιπους σα σύνολο, το τρενάκι της ανόδου θα αρχίσει να απομακρύνεται για τα καλά…
Όσον αφορά τον αγώνα με τον Πανσερραϊκό, λίγο έλλειψε να επαναληφθεί το σενάριο των αγώνων με Λάρισα και Καλλονή (με το Μπανγκουρά να σπαταλά το δώρο) και αυτό θα ήταν αν μη τι άλλο τραγικό καθώς οι σερραίοι με την εικόνα τους στον αγώνα μάλλον για ομάδα που πάει να σωθεί έδειχναν παρά για φαβορί ανόδου… Και αυτό το τελευταίο, με τον Παναιτωλικό να μην μπορεί να κερδίσει στο γήπεδό του ούτε ένα τόσο κακό αντίπαλο, είναι εκείνο που απογοητεύει περισσότερο.
Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς και τη μουρμούρα και γκρίνια του κόσμου που όσο πάει και μεγαλώνει, τότε το σενάριο της φετινής ανόδου που τόσο ηχηρά έδωσαν το στίγμα του όλοι οι κρατούντες τα ηνία της ομάδας στις αρχές της περιόδου, ήδη τείνει να γίνει σενάριο.. τρόμου. Και εκεί ουδείς μπορεί να προδικάσει τις παρενέργειες που θα έχει.
Αυτοί που κρατούν τα γκέμια, ας βρουν τρόπο να κάνουν το ηλεκτροσόκ που χρειάζεται ο Παναιτωλικός για να κρατηθεί ζωντανός τουλάχιστον μέχρι τις μεταγραφές.
Π.Κ.