– Σε πολλούς κυριαρχεί η σιωπή -ουδετερότητα που κρύβει άλλοτε απόγνωση άλλοτε οργή
-Αρκετοί νεότεροι την βρίσκουν με την καινοτόμο αναζήτηση ερευνώντας εντός και εκτός πόλης (η χώρας) δηλώνοντας απροκάλυπτα την ιδιότητα του προσωρινού
-Όσοι ανήκουν στην παραγωγική τάξη ( κοινώς εργάζονται) αναζητούν ευκαιρίες να εκφράσουν την οργή τους μέσω νομίμων διαδικασιών (όποιες εκλογές η όποιες κινητοποιήσεις). Υπάρχουν και αυτοί που στρέφονται έναντι άλλων συντεχνιών αλλά σαφώς είναι λιγότεροι ή απροκάλυπτα δηλωμένοι σε σχέση με το 2010…
– Σε έξαρση ο συγκαλυμμένος νεοεπιθεωρητισμός στους χώρους εργασίας που εκφράζεται είτε από άσχετους που νομίζουν ότι τους κλέβουν τα χρήματα μόνο όσοι εργάζονται είτε από όσους νομίζουν ότι θα διαφέρουν στην Ελλάδα της Κρίσης με ψίχουλα ψευτοεξουσίας.
– Ο συνθηματικός λόγος που εμπνέει υπερηφάνια κοινωνική ή εθνική είναι ένα αποκούμπι που σπάει σιωπηρά αυτή την ουδετερότητα. Εναπόκειται στα βιώματα του καθενός ποιο εκ των δύο έχει ως προτεραιότητα.
– Η μικροπολιτική εξανεμίστηκε στα μακροοικονομικά προβλήματα και απασχολεί πολύ κόσμο μόνο σε εξτρεμιστικά πρότυπα κοινοβουλευτικά η μή.
-Η χωροταξική ομορφιά της περιοχής έπαψε να δημιουργεί προσδοκίες για περαιτέρω μεγαλεπήβολα αναπτυξιακά σχέδια τύπου δεκαετίας 2ο00 και την θέση στην ανάπτυξη έδωσε η επιδιόρθωση με από μηχανής θεό τον προσδωκόμενο Γερμανό επενδυτή (για μερικούς άθλιους), ή την ανατροπή της καταστάσεως με όποια φόρμουλα (για υγιείς).
-Το τρίπτυχο Πανεπιστήμιο, Κατασκευή Νοσοκομείου, Ιόνια Οδός τείνει να φεύγει από την πρώτη προτεραιότητα άλλοτε σε διοικητικό είτε σε επίπεδο κοινωνίας λόγω άλλων προβλημάτων είτε επιρρίπτοντας ευθύνες συνήθως στην μοιρολατρία ( όλα θα κλείσουν οι όλα παιρνούν κρίση-τα λαμόγια φταίνε-“άραγε που είναι”)
-Τα τωρινά πολιτικά γραφεία δέχονται τους τελευταίους (κατά πολύ )μειωμένους επισκέπτες σε “μνημονιακά κόμματα” αλλά αντίστοιχα σε “αντιμνημονιακά” η προσέλευση είναι πάλι δυσανάλογη σε σχέση με εκλογικούς αριθμούς. Τελική έκφραση οι εκλογές χωρίς να σημαίνει αντίστοιχα και κομματική οργάνωση ειδικά σε νέους.
-Κρίση περνάνε και οι δράσεις αντίδρασης που θέλουν και αυτές την ανανέωση τους. Για πολλούς θεωρούνται ακόμα ταμπού και σε αυτό φταίνε πολλοί…
– Αντίθετα άνθηση έχουν ουδέτερες δραστηριότητες ατομικού χαρακτήρα (πολιτιστικές, αθλητικές, γνωστικές) όπου πολλοί καταφεύγουν σε αυτές.
Και τελευταία αλλά πιο σημαντική μένει η οικονομική δοκιμασία σε οικογενειακό και ατομικό επίπεδο που πλήττει πολύ κόσμο. Χιλιοειπωμένο από ωχαδερφιστές, κατεπνιγμένο από υπερήφανο κόσμο που το κρατάει μέσα του και περιμένει την κατάλληλη στιγμή…Μέχρι στιγμής τουλάχιστον κάνει μεν οικονομία , απολαμβάνοντας από την άλλη τον αγνότατο και ωραιότατο -κατ εμέ- ντόπιο καπνό και το αυθεντικό σπιτικό κρασί περνώντας καλά με τον τρόπο του για την σπάσει σε “κάποιους σωτήρες “στην Ελλάδα η εκτός που εν τέλει πρωτού εξετάσουμε το αν “ορισμένοι” από αυτούς έχουν σωστό σχέδιο ¨”να μας σώσουν” , πρέπει να αμφιβάλλουμε αρχικά για το ήθος τους…
Λ.Υ.