Μια παλιά Αγρινιώτικη Παροιμία διασώζει ο τόμος Α του έργου “Παροιμίαι” του Νικόλαου Πολίτη. Η παροιμία αυτή παρουσίαζε το διάλογο του Χειμώνα, ο οποίος προσωποποιείται με κάποιον προφανώς βοσκό. Ο τελευταίος αγωνιούσε πότε θα έρθει ο χειμώνας και εκείνος του απάντησε:
“Εαν δεν έλθω του Αη Μηνά, του αγίου Φιλίππου είναι αυτού και να μου χαιρετάς τους παλιοκαππάδες” Ο χειμώνας προφανώς εννοούσε ότι το πολύ μέχρι το Νοέμβριο ( του Αγίου Φιλίππου θα έρθει) αλοίμονο σε εκείνον όμως που δεν προμηθεύτηκε καινούργια κάππα ( παλιοκαππάδες). Αντιθέτως όσοι έκαναν γενικά κουμάντο ( εν προκειμένω αυτό συμβολίζεται στην κάππα, δεν θα έχουν πρόβλημα). Το γενικό πρωτίστως νόημα είναι ότι ο χειμώνας αργά η γρήγορα θα έρθει.
Η ίδια η παροιμία συναντιέται παραλλαγμένη και στο Μεσολόγγι και στην Ήπειρο. Εκείνο όμως που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ότι ακριβώς η ίδια ακριβώς παροιμία συναντάται και στην Ενετία ( Βενετία). Αυτή αναφέρει : Dan San Nicolo vegnero se podaro? da samta Lucia, me meto in via?da Nadal no fazzo fal= Του Αγίου Νικολάου θα ρθω αν μπορέσω, της Αγίας Λουκίας θα ξεκινήσω, τα Χριστούγεννα χωρίς άλλο.
Με λίγα λόγια οι Ενετοί κράτησαν το νόημα της παροιμίας για τον ερχομό του χειμώνα αργά η γρήγορα αλλάζοντας τους Αγίους με τους αντίστοιχους καθολικούς. Μήπως λοιπόν ο όλος συλλογισμός είναι κατάλοιπο της τριαντακονταετής παρουσίας τους τον 17ο αιώνα, αφού η περιοχή δεν είχε ποτέ τακτική σχέση με τους Ενετούς; Επίσης η παροιμία συναντιόταν κυρίως στο Αγρίνιο, το Μεσολόγγι και την Ήπειρο. Μήπως;