Στην αρχή νομίσαμε ότι είχε σημάδια από σφαίρες, πράγμα που δεν θα ήταν και πολύ παράξενο. Κάπως σαν τα κτήρια στην πρώην Γιουγκοσλαβία, με τα σημάδια του πολέμου πάνω τους.
Όμως, μετά θυμηθήκαμε πως ο λαός του Βάλτου δεν είναι αγνώμων, ξέρει να εκτιμά τις αξίες, ποτέ δεν θα γάζωνε το κτήριο του μεγάλου και ιστορικού ΠΑΣΟΚ. Τόσα και τόσα πρόσφερε και στον τόπο αυτό, στο Χαλκιόπουλο στον πρώην δήμο Ινάχου, το ιστορικό κόμμα που κάποτε σάρωνε και σε τούτα τα χωριά. Ήταν ποτέ δυνατόν να ξεχάσουν οι άνθρωποι;
Όχι, απλώς μετά από χρόνια διακυβέρνησης και…δίκαιης κοινωνίας το μέρος έχει μείνει ούτε με τον μισό πληθυσμό του! Με αποτέλεσμα να μείνει και το ιστορικό κτήριο της Δημοτικής Οργάνωσης απεριποίητο. Άσε που δεν υπάρχει δήμος Ινάχου πλέον, η περιοχή είναι ενότητα του δήμου Αμφιλοχίας…
Ας είναι, οι αξίες δεν ξεχνιούνται. Ίσως στο μέλλον αυτό να είναι ένα μνημείο της Ελλάδας στα τέλη του 20ου, αρχές 21ου αιώνα. “Δίκαιη κοινωνία” στο ένα φτερό και κάτι ακατάληπτο με το “Ελλάδα” στο άλλο φτερό. Ισχυρή Ελλάδα; Περήφανη Ελλάδα; Ποιος να ξέρει;
Στην αριστερή πλευρά κάτι πράσινα είναι ζωγραφισμένα παντού. Να είναι φύλλα που συμβολίζουν την οικολογία και την πράσινη ανάπτυξη; Δεν έχει σημασία. Αυτό που μετρά είναι το νεαρό δεντράκι μπροστά στο άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ, σημάδι ελπίδας κι αναγέννησης.
Άλλωστε, ποιος αμφιβάλλει ότι και πάλι κάτω στου Βάλτου τα χωριά, πάλι ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσουν, ακόμα κι αν το ΠΑΣΟΚ πάψει να υπάρχει; Η ελληνική επαρχία ήταν και θα είναι πάντα ΠΑΣΟΚ, ότι και να ψηφίζει.Όλοι είμαστε ΠΑΣΟΚ είναι γνωστό αυτό.
ο Περαστικός (με δάκρυα στα μάτια)