Του Λίνου Υφαντή,
Ο μιναρές του Ζαπαντίου είναι το μοναδικό απομεινάρι της τουρκοκρατίας στην περιοχή του Αγρινίου. Αποτελούσε μέρος ενός εκ των πολλών τζαμιών που υπήρχαν στην περιοχή. Παρόλο που η περιοχή απελευθερώθηκε οριστικά το 1828, υπήρξε συγκυρία τον 20ο αιώνα κατά την οποία τα ερείπια ουσιαστικά αυτού του τζαμιού αποτέλεσαν πρόχειρο έστω χώρο προσευχής και μάλιστα το 1995.
Αρχές της δεκαετίας του 1990 ξεκινούσε κύκλος δικών “για διατάραξη της δημόσιας ειρήνης” εναντίον του βουλευτή Αχμετ Σαδίκ, ο οποίος χρησιμοποιούσε τον όρο “τουρκική” μειονότητα της Θράκης αντί “Μουσουλμανικής” που ορθά προβλέπει η συνθήκη της Λωζάνης. Για τον κύκλο αυτό των δικών επιλέχθηκε το Αγρίνιο “ως πόλη μακριά από την Κομοτηνή που απέχει 650 χμ” για να μη δημιουργηθούν επεισόδια από ελάχιστους μειονοτικούς, οι οποίοι επηρεάζονταν από την τουρκική προπαγάνδα. Η δίκη επαναλήφθηκε στο τριμελές πλημμελειοδικείο Αγρινίου στις 14 Απριλίου 1994. Ως αποτέλεσμα είχε την καταδίκη του Αχμέτ Σαδίκ σε 16 μήνες φυλάκιση.
Στο Αγρίνιο είχαν προσέλθει πολλοί υποστηρικτές του Σαδίκ, οι οποίοι επέλεξαν τα ερείπια του τζαμιού Ζαπαντίου προκειμένου να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Ήταν και η τελευταία φορά που χρησιμοποιήθηκε ο χώρος για θρησκευτικούς λόγους. Όσο για τον πρώην βουλευτή Αχμέτ Σαδίκ, σκοτώθηκε ένα χρόνο μετά σε τροχαίο δυστύχημα το 1995 έξω από την Κομοτηνή.
Με πληροφορίες από:
YTB, doctor Ahmet Sadik, Ankara 2021.