Γράφει ο Νίκος Κωστακόπουλος*
“Δρόμος”: Μια λέξη που το ορεινό Θέρμο πονάει και μόνο στο άκουσμά της.
“Δρόμος”: Μία και μόνο λέξη που ενσωματώνει την αγωνία των πολιτών, κατοίκων και αποδήμων, του ορεινού Θέρμου για τον τόπο τους.
“Δρόμος”: Μία και μόνο λέξη που συμπυκνώνει το μέγεθος των δυσκολιών που συνεπάγεται η απομόνωση της περιοχής αυτής. Της περιοχής που διεκδικεί το αυτονόητο. Την ασφαλτόστρωση των υποτυπωδών χωματόδρομων που συνδέουν κατ’ αποκλειστικότητα 17 ορεινά χωριά (8 Κοινότητες) στην περιοχή αυτή.
“Δρόμος”: Μία και μόνο λέξη που ηχεί παράδοξα στο άκουσμά της από τον πολύ κόσμο, καθώς φαντάζει ανεπίκαιρη, αφού τέτοιο ζήτημα δεν υφίσταται για το σύνολο των επιμέρους περιοχών της χώρας μας, πλην εξαιρέσεων.
Κι όλα αυτά, στο έμπα της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, την περίοδο μάλιστα που έχουν αρχίσει οι προετοιμασίες για τη διεξαγωγή εκδηλώσεων που θα λάβουν πανηγυρικό χαρακτήρα σε όλη τη χώρα σε λίγο καιρό, το 2021, λόγω της συμπλήρωσης 200 χρόνων από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821, που είχε ως κατάληξη τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους.
Κι ενώ αυτό είναι σωστό, (επιβάλλεται πράγματι να είναι ξεχωριστές οι εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν το 2021 για το ηρωϊκό ΄21), έρχεται αυθόρμητα στο νου η σκέψη ότι πρέπει παράλληλα να υπάρξουν και ουσιαστικές παρεμβάσεις – κυρίως αυτό – που θα πιστοποιούν την ουσιαστική πρόοδο που έχει επιτευχθεί αυτά τα χρόνια του ελεύθερου βίου της χώρας σε όλα τα πεδία του κοινωνικού βίου και της κρατικής μέριμνας.
Σ’ αυτές τις παρεμβάσεις αναμφίβολα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται και η επίλυση του βασικού δικαιώματος της παροχής πρόσβασης σε όλες τις περιοχές της χώρας, ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες, καθώς αποτελεί όνειδος για τις λειτουργίες της οργανωμένης πολιτείας το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη ολόκληρες περιοχές – ορεινές, εννοείται – που επικοινωνούν αποκλειστικά με υποτυπώδεις χωματόδρομους.
Σε παραλληλισμό μάλιστα με το προαναφερόμενο ζήτημα των εορτασμών για το 1821, δεν μπορεί παρά να έρθει στο νου το χρέος της πολιτείας απέναντι στις ορεινές περιοχές. Σ’ αυτές τις περιοχές που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην απελευθέρωση από τον Οθωμανικό ζυγό και που σήμερα πολλές απ’ αυτές παραμένουν ξεχασμένες και πλήρως απομονωμένες.
Το ορεινό Θέρμο αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της αμεριμνησίας της πολιτείας, όπως αυτή πιστοποιείται από την ύπαρξη του εκτεταμένου δικτύου χωματόδρομων στην περιοχή αυτή. Είναι μάλιστα η μοναδική περιοχή στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας που αντιμετωπίζει το πρόβλημα αυτό σε τέτοια έκταση. Κι ενώ αυτό το στοιχείο θα ήταν ικανό και από μόνο του να ωθήσει στη βελτιστοποίηση της μέριμνας για την επίλυσή του, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
34 χρόνια πέρασαν από το 1985, τότε που στο προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας – ενός πολιτικού κόμματος με μακρά θητεία στις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις – είχε συμπεριληφθεί η δέσμευση για σύνδεση όλων των χωριών της χώρας με ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Μια δέσμευση χωρίς αντίκρισμα – σ’ αυτό, βέβαια, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι ευθύνεται το γεγονός ότι η Ν.Δ. δεν κέρδισε τις εκλογές εκείνες – αλλά και στη συνέχεια δεν ξαναείδαμε τέτοιου είδους πολιτική δέσμευση από κανένα πολιτικό κόμμα, και κυρίως από αυτά που άσκησαν μακρόχρονη εξουσία στη χώρα κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο, της Ν.Δ. συμπεριλαμβανομένης όπως και του ΠΑΣΟΚ.
Κάτι που πιστοποιεί την ανυπαρξία πολιτικής βούλησης σε κεντρικό επίπεδο για την επίλυση του προβλήματος αυτού. Το ότι μάλιστα στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας εκείνη την περίοδο βρισκόταν ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι κάτι που έχει τη δική του ιδιαίτερη σημειολογία, που ίσως λειτουργήσει θετικά αναφορικά με τη στάση της κεντρικής διοίκησης σε σχέση με την επίλυση του προβλήματος αυτού για όποιες περιοχές της χώρας αυτό παραμένει ακόμη άλυτο.
Η μεταβίβαση της αρμοδιότητας τέτοιου είδους ζητημάτων στις περιφερειακές υπηρεσίες και στην τοπική αυτοδιοίκηση (Νομαρχιακή και μετέπειτα Περιφερειακή) και συνεπακόλουθα της ευθύνης, όπως επανειλημμένα έχουμε ακούσει από πλήθος επίσημα χείλη εκπροσώπων αρμοδίων φορέων της κεντρικής διοίκησης, μόνο ως κακόηχο αστείο μπορεί να εκληφθεί, καθώς υπάρχει η αρχή της επικουρικότητας μεταξύ των διαφόρων επιπέδων διοίκησης για την επίλυση ζητημάτων ανισορροπιών μεταξύ των επιμέρους περιοχών, τόσο διαπεριφερειακά όσο και ενδοπεριφερειακά, πράγμα που δεν εφαρμόστηκε για το ζήτημα της οδικής σύνδεσης της εν λόγω περιοχής, και σίγουρα και άλλων περιοχών της χώρας με αντίστοιχα χαρακτηριστικά. Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν απαλλάσσει των ευθυνών τους τις διοικήσεις της Νομαρχιακής και της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης που ουδέποτε ως τώρα έθεσαν ένα τέτοιο ζήτημα στις πρώτες προτεραιότητές τους.
16 χρόνια πέρασαν από το 2003, τότε που με πρωτοβουλία και δαπάνες του Δήμου Θέρμου ωρίμασαν από άποψη τεχνικών μελετών και αδειοδοτήσεων τα πρώτα οδικά έργα βελτίωσης – ασφαλτόστρωσης στην εν λόγω περιοχή, και άλλα πολλά στη συνέχεια, χωρίς ωστόσο τα περισσότερα από αυτά να έχουν χρηματοδοτηθεί ως σήμερα. Και παρότι με ίδιες δαπάνες αυτού του φτωχού ορεινού Δήμου, απόλυτα δυσανάλογες σε σχέση με τις δυνατότητές του, υλοποιήθηκαν μελέτες σε οδικό δίκτυο πλέον των 90 χιλιομέτρων – κάτι μάλιστα που δεν ανήκει στην αρμοδιότητα του Δήμου αλλά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και μετέπειτα της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης – κι αυτό είναι κάτι που δεν κινητοποίησε τον μονίμως βαρέως καθεύδοντα κρατικό μηχανισμό.
5 χρόνια πέρασαν από τη σύσκεψη που είχε πραγματοποιηθεί τέτοιον καιρό, τον Οκτώβριο του 2014, στο Δημαρχείο του Θέρμου παρουσία της πολιτικής ηγεσίας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας με επικεφαλής τον τότε Περιφερειάρχη κ. Απόστολο Κατσιφάρα καθώς και υπηρεσιακών παραγόντων της εν λόγω Περιφέρειας, του Δημάρχου Θέρμου κ. Σπύρου Κωνσταντάρα, Δημοτικών Συμβούλων και Προέδρων και Εκπροσώπων των Τοπικών Κοινοτήτων του Δήμου Θέρμου και εκπροσώπων Συλλόγων της περιοχής.
Στη σύσκεψη τέθηκε μετ’ επιτάσεως τόσο από τον Δήμο Θέρμου όσο και από τους Συλλόγους, μεταξύ άλλων, το ζήτημα της ασφαλτόστρωσης του χωμάτινου οδικού δικτύου που συνδέει αποκλειστικά τις περισσότερες Κοινότητες της ορεινής περιοχής του Δήμου Θέρμου. Κατατέθηκε μάλιστα στον Περιφερειάρχη και υπόμνημα από τους Συλλόγους των Κοινοτήτων αυτών με αντικείμενο την επίλυση του προαναφερόμενου ζητήματος, στο οποίο περιέχεται η ουσία του ζητήματος αυτού.
Ένα υπόμνημα που είχε δημοσιευθεί αυτές τις μέρες πριν 5 χρόνια και που παραμένει και σήμερα επίκαιρο. Ένα υπόμνημα υποβοηθητικό αντίστοιχων Αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Θέρμου και πλήθους σχετικών έγγραφων αιτημάτων του εν λόγω Δήμου καθώς και πλήθους δημοσιευμάτων για το ζήτημα αυτό, ο σύνδεσμος δημοσίευσης του οποίου παρατίθεται στο τέλος του παρόντος άρθρου ως αναγνώριση των προσπαθειών της κοινωνίας των πολιτών. Των πολιτών που αγωνιούν και κινητοποιούνται για το κοινό καλό.
Παρότι σ’ αυτό το χρονικό διάστημα των 5 χρόνων έχει υπάρξει κάποια μικρή πρόοδος – για να είμαστε ακριβοδίκαιοι – στην προώθηση της επίλυσης του προβλήματος αυτού, καθώς χρηματοδοτήθηκαν κάποια έργα οδοποιίας στο εν λόγω οδικό δίκτυο, η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε πολύ μακριά ακόμη από την εκπλήρωση του στόχου, που δεν είναι άλλος από την ασφαλτόστρωση σε πρώτη φάση όλων των δρόμων που αποτελούν την κύρια σύνδεση όλων των Κοινοτήτων της ορεινής περιοχής του Δήμου Θέρμου, αυτή με το κέντρο.
Κι ακόμη, είναι αλήθεια πως δεν έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια – μάλλον δεν έχει υπάρξει η απαιτούμενη μέριμνα στον προσήκοντα βαθμό – για διεκδίκηση των αναγκαίων σχετικά πόρων από τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας, (με κύρια ευθύνη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, αυτή τη φορά), με αποτέλεσμα το πρόβλημα να παραμένει.
Με δεδομένο ότι έχουμε εισέλθει σε μια νέα αυτοδιοικητική περίοδο, με νέα μάλιστα πολιτική αρχή στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, και η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας είναι ασφαλώς βελτιωμένη σε σύγκριση με την προηγούμενη αντίστοιχη περίοδο και ειδικά σε σχέση με το πρώτο ήμισυ της χρονικής διάρκειας της περιόδου αυτής, το ορεινό Θέρμο ευελπιστεί ότι αυτή τη φορά θα υπάρξει η απαιτούμενη πολιτική βούληση τόσο σε περιφερειακό επίπεδο όσο και σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης – που η αλήθεια είναι ότι ουδέποτε υπήρξε ως τώρα, ή υπήρξε πολύ υποτονική – ώστε να οδηγηθεί επιτέλους στη λύση του αυτό το πρόβλημα.
Το ορεινό Θέρμο αγωνιά. Αγωνιά για ένα αυτονόητο δικαίωμα που στερείται από ανερμάτιστες πολιτικές όλα αυτά τα χρόνια. Για το δικαίωμα στην πρόσβαση. Αγωνιά και ευελπιστεί ότι οι ελπίδες του δεν θα διαψευστούν αυτή τη φορά. Ευελπιστεί ότι μαζί με τις πανηγυρικές εκδηλώσεις για την εθνική παλιγγενεσία του 1821, οι οποίες θα λειτουργήσουν ευεργετικά για την αναπτέρωση των ελπίδων για το μέλλον της χώρας μας, θα δοθεί η ευκαιρία και σ’ αυτή την περιοχή να γιορτάσει την αναπτέρωση της ελπίδας για το μέλλον της.
Της ελπίδας που συμπυκνώνεται σε μία λέξη!
Σε μία και μόνο λέξη, που στο άκουσμά της πονάει το ορεινό Θέρμο!!
Στη λέξη “ΔΡΟΜΟΣ”!!!
Το προαναφερόμενο υπόμνημα των Συλλόγων: https://www.agrinionews.gr/%CE%B8%CE%AD%CF%81%CE%BC%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CF%84%CE%BF%CF%83%CF%84/?fbclid=IwAR3tw668RU4l1_jDCh_zNHJ1lc05GJ8Ekib3mxF49UUyc5k9IzcjkFP6TKc
*εκπαιδευτικός – Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Θέρμου