Καθώς στο πολύπαθο Αγρίνιο για άλλη μια φορά θα αναλωθούμε σε καιροσκοπικές ανακοινώσεις και συναισθηματισμούς για την τύχη του ενός τουλάχιστον γεωπονικού τμήματος που μας παραχωρεί ευγενικά η Πάτρα ας αφήσουμε κανέναν ειδικό να μιλήσει.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η “κεντροαριστερά” να σήκωσε το τσεκούρι του πολέμου και να απάντησαν τα φουσάτα της κυβερνώσας αυτοδύναμα ΝΔ, αλλά τι λέει π.χ. κάποιος που η γεωπονία είναι η δουλειά του και την ασκεί στην πόλη του,έχοντας παράλληλα και βραβευμένες ερευνητικές προσπάθειες. Ο Αντώνης Γκριμότσης που είναι υπεύθυνος για τον χλοοτάπητα του γηπέδου του Παναιτωλικού -με τρομακτικές ευρωπαϊκές απαιτήσεις και προδιαγραφές -κι έχει και υπό την εποπτεία του γήπεδα όπως το “Γ. Καραϊσκάκης”, αναρωτήθηκε με ανάρτησή του στο facebook:
“Το Γεωπονικό τμήμα του Πανεπιστημίου του Βόλου έχει αγρόκτημα 150 στρεμμάτων, το αγρόκτημα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθήνας είναι 300 στρέμματα, του ΤΕΙ Κρήτης 350 στρέμματα, ενώ το Γεωπονικό τμήμα του Αριστοτελείου της Θεσσαλονίκης έχει καλλιεργούμενο αγρόκτημα 800 στρεμμάτων. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι μπορεί το Πανεπιστήμιο στην πόλη μας να έχει Γεωπονικό τμήμα χωρίς πλήρως λειτουργικό αγρόκτημα και πανάκριβα, σύγχρονα εργαστήρια; Θα είναι ανταγωνιστικό έναντι των ελληνικών ή ξένων ιδρυμάτων; Θα μπορούσε να παράγει αποφοίτους με εξοικείωση στο πεδίο;”
Ειλικρινά τώρα, ποια είναι η απάντησή μας, ως Αγρίνιο; Οι αρχές μας τι λένε γι’ αυτό; Ότι “θα δούμε”; Ότι “έχουμε έναν χώρο στα υπόψη”; Ότι “ήταν κάτι στρέμματα παλιά και τα αφήσαμε αναξιοποίητα και τώρα ίσως… και αν και εφόσον”;
Ένας συνομιλητής στο συγκεκριμένο ποστ έγραψε ακόμη: “Να συμπληρώσω ότι το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο έχει 1000 στρέμματα στην Κωπαΐδα, 375 στρέμματα στα Σπάτα και 27 στρέμματα στον Ωρωπό. Έχει εργαστήρια θερμοκήπια εξοπλισμό, εκπαιδευτικό προσωπικό τεχνικό προσωπικό κλπ. Έχει ιστορία 100 ετών. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια με τις περικοπές και την αύξηση των εισακτέων εκπαίδευση δεν είναι ανάλογη του κύρους του όπως και στα περισσότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η προηγούμενη κυβέρνηση ίδρυσε σε κάθε πόλη και χωριό Γεωπονικά( και όχι μόνο) Πανεπιστήμια-ταμπέλες που σε μερικά χρόνια οι πτυχιούχοι θα είναι περισσότεροι από τους αγρότες. Αντί να ζητάμε αναβάθμιση του επιπέδου σπουδών στα υπάρχοντα Πανεπιστήμια, κάθε πόλη θέλει και το δικό της, αλλά τα παιδιά μας θέλουμε να πάνε για σπουδές στην Αθήνα ή Θεσσαλονίκη”.
Έχουμε καμιά απάντηση σε όλα αυτά ή θα συνεχίσουμε να… οραματιζόμαστε και να προτείνουμε ο καθένας και κάτι διαφορετικό;
Γ.Σ.