Έμεινε στο μηδέν με τη Λαμία ο Παναιτωλικός και τώρα… τρέχει
Ως πρόωρος τελικός παραμονής λογιζόταν από τον Παναιτωλικο το παιχνίδι με τη Λαμία στο Αγρίνιο κι όχι άδικα. Η ομάδα του Αγρινίου ήθελε όσο τίποτε άλλο τη νίκη για να αποσπαστεί σημαντικά από την τελευταία Λαμία στο βαθμολογικό πίνακα (αποκτώντας ταυτόχρονα και το πλεονέκτημα της ισοβαθμίας μετά την ισοπαλία στο ματς του πρώτου γύρου), ενώ σε αντίθετη περίπτωση η κατάσταση περιπλέκονταν για τα καλά.
Ο νέος τραυματισμός του Ματσόλα στο πρόσφατο ματς κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, στερούσε από τον Τραϊανό Δέλλα την παρουσία του ποιοτικού αργεντινού στην κορυφή της επίθεσης, σε μια ενδεκάδα που είχε στο αρχικό της σχήμα τα δύο καινούργια μεταγραφικά αποκτήματα των αγρινιωτών Μπαρμπόσα και Τσότσαλιτς.
Με δοκάρι για τον Παναιτωλικό ξεκίνησε το ματς! Μόλις στο δεύτερο λεπτό ο Μπαρμπόσα βρήκε τον Βέργο που με πλασέ στην κίνηση έστειλε τη μπάλα στην εξωτερική πλευρά του κάθετου δοκαριού του Επασί.
Η φάση αυτή μάλλον αφύπνισε την ομάδα της Λαμίας που σταδιακά ανέλαβε την πρωτοβουλία των κινήσεων και στο 9’ ανταπόδωσε τα δοκάρια!
Ήταν ένα ανόητο φάουλ του Κωνσταντόπουλου στον Αραμπούλι που έδωσε την ευκαιρία στον Μπα να εκτελέσει από πλάγια και τη μπάλα αυτή τη φορά να κάνει το χατίρι στον Παναιτωλικό καθώς βρήκε πρώτα στο δοκάρι και μετά στην πλάτη του Κνετ καταλήγοντας σε κόρνερ.
Ήταν όμως ξεκάθαρο στο τερέν πως οι παίκτες του Γρηγορίου πατούσαν καλύτερα, κρατώντας τον φλύαρο Παναιτωλικό μακριά από την περιοχή τους και ελέγχοντας το χώρο του κέντρου έβγαιναν πιο συχνά μπροστά για να απειλήσουν.
Στον αντίποδα ο Παναιτωλικός είχε εγκλωβιστεί, μη έχοντας τρόπους να διασπάσει την καλά οργανωμένη άμυνα της Λαμίας με απονευρωμένη εντελώς την επιθετική του δύναμη καθώς από τον άξονα δύσκολα περνούσαν οι κατάλληλες πάσες.
Η ομάδα του Αγρινίου αναλώθηκε περισσότερο σε ένα παιχνίδι με μακρινές μπαλιές χωρίς κάποιο αποτέλεσμα σε αντίθεση με τους αντιπάλους που παίζοντας πιο συνδυαστικό ποδόσφαιρο έδειχναν πιο ομάδα μέσα στον (πολύ βαρύ από τη βροχή) αγωνιστικό χώρο.
Μία από τις ελάχιστες φορές που η ομάδα του Αγρινίου κατάφερε να κυκλοφορήσει σωστά τη μπάλα κατέληξε σε δυνατό σουτ του Ντίας που έβγαλε με υπερένταση ο Επασί (33’) στη δεύτερη μεγάλη ευκαιρία του Παναιτωλικού στο πρώτο μέρος, την πραγματικά τεράστια όμως ευκαιρία για να ανοίξει το σκορ την είχε η Λαμία.
Στο 37’ μετά από πολύ ωραίο συνδυασμό των φιλοξενούμενων από τα πλάγια, η μπάλα έφτασε στον Καραμάνο που σούταρε σε κενή εστία με τον Τσότσαλιτς να εμφανίζεται ως από μηχανής θεός και να γλιτώνει τον Παναιτωλικό από το γκολ διώχνοντας μισό μέτρο πριν τη γραμμή και τον Λιάβα να απομακρύνει στη συνέχεια σε κόρνερ, σε μια φάση που αναμφίβολα σημάδεψε το πρώτο μέρος καθώς έγινε σε κομβικό σημείο (λίγο πριν το φινάλε) και θα μπορούσε να αλλάξει άρδην τα δεδομένα.
Άλλη μια καλή φάση είχαμε πριν το τέλος του ημιχρόνου η οποία ανήκε και αυτή για τους φιλοξενούμενους με τον Ρόμανιτς να σουτάρει υπό πίεση και να μη βρίσκει στόχο (43’), σε ένα ημίχρονο που ολοκληρώθηκε με την Λαμία να έχει καλύτερη κυκλοφορία μπάλας, περισσότερες κερδισμένες δεύτερες μπάλες και περισσότερη κατοχή, αλλά και περισσότερες καλές φάσεις μπροστά στην εστία του Κνετ απέναντι σε ένα νωθρό και εγκλωβισμένο Παναιτωλικό που δεν πατούσε καθόλου καλά στο χόρτο και οι παίκτες του πολλές φορές έδειχναν να μη λειτουργούν με καθαρό μυαλό.
Όπως τελείωσε το πρώτο μέρος, έτσι ξεκίνησε και το δεύτερο. Με τη Λαμία να δείχνει ότι πατάει καλύτερα στο τερέν και τον Παναιτωλικό να παρουσιάζει τη νωθρή εικόνα του πρώτου ημιχρόνου. Η ομάδα της Λαμίας μάλιστα θα μπορούσε να πάρει το προβάδισμα στο σκορ σε μια φάση (53’) όπου η τύχη έπαιξε καταλυτικό ρόλο υπέρ του Παναιτωλικού μιας και στο πλασέ που επιχείρησε ο Τζανετόπουλος η μπάλα βρήκε στο κάθετο δοκάρι του Κνετ και στην πορεία κινήθηκε…σαδιστικά παράλληλα με τη γραμμή του τέρματος πριν προλάβουν και διώξουν οι αμυντικοί του Παναιτωλικού!
Η φάση αυτή ξύπνησε τους παίκτες του Δέλλα που στο αμέσως επόμενο λεπτό (54’) απάντησαν στα… δοκάρια με τον Μάζουρεκ σε ατομική προσπάθεια του αργεντινού και σουτ στο πάνω οριζόντιο δοκάρι
του Επασί, με το ματς να έχει πάρει γρήγορο ρυθμό και τη μπάλα να πηγαίνει πάνω κάτω, με τον Παναιτωλικό πάντως να έχει πάρει τα ηνία και τη Λαμία να έχει οπισθοχωρήσει.
Η ομάδα του Αγρινίου φαινόταν πιο συμπαγής αμυντικά μη επιτρέποντας κινδύνους, επιθετικά όμως και πάλι είχε πρόβλημα στη δημιουργία φάσεων και έπρεπε να φτάσουμε στο 74’ για να απειλήσει ξανά ο Παναιτωλικός αλλά η κεφαλιά του Αζάντι βρήκε ξανά (!) το δοκάρι του Επασί, στη μεγαλύτερη ευκαιρία του Παναιτωλικού στην επανάληψη.
Όσο ο χρόνος περνούσε τόσο περισσότερη έμφαση έδινε στην άμυνά της η ομάδα της Λαμίας με τον Παναιτωλικό να συνεχίζει να έχει μια ανούσια κατοχή καθώς δε μπορούσε επί της ουσίας να απειλήσει.
Φτάνοντας στο φινάλε έγιναν τρεις φάσεις που θα μπορούσαν να αλλάξουν τις εύθραυστες ισορροπίες στο παιχνίδι. Τόσο όμως η κεφαλιά του Κωνσταντόπουλου (87’) όσο και αυτή του Αζάντι (90’+3’) δε βρήκαν στόχο ενώ προηγουμένως (90’+1’) ο Ρόμανιτς λίγο έλλειψε να γίνει ο δήμιος του Παναιτωλικού με ατομική προσπάθεια και σουτ που κοντραρίστηκε την τελευταία στιγμή.
Το τελικό μηδέν – μηδέν απέδωσε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη όσον αφορά την εικόνα που είχαν οι δύο ομάδες σήμερα στο παιχνίδι, με τη Λαμία να είναι σαφώς καλύτερη στο πρώτο μέρος και τον Παναιτωλικό να ανακτά τα ηνία στην επανάληψη.
Σε ένα ματς – τελικό παραμονής, οι αγρινιώτες σαφώς και δεν δικαιούταν κάτι περισσότερο δείχνοντας για ένα ακόμη παιχνίδι σοβαρό έλλειμα στην παραγωγή φάσεων (σε ροή παιχνιδιού) αλλά και στο σκοράρισμα μιας και περισσότερο από στατικές φάσεις απείλησαν, ενώ αν δεν υπήρχε η αρχοντική παρουσία του Τσότσαλιτς στην άμυνα (που μαζί με τον Ντίας ήταν οι καλύτεροι απόψε), ίσως τα πράγματα να ήταν ακόμη χειρότερα μιας και η Λαμία ήταν η ομάδα που επί της ουσίας δημιούργησε τις δύο «κραχτές» ευκαιρίες στο παιχνίδι, μια στο πρώτο και μια στο δεύτερο μέρος.
Στο διά ταύτα η ομάδα του Αγρινίου έχει μπλέξει πλέον για τα καλά όσον αφορά την υπόθεση παραμονής καθώς δεν μπόρεσε να πάρει το πλεονέκτημα από το σημερινό της αντίπαλο και θα χρειαστεί οι παίκτες του Παναιτωλικού να υπερβάλλουν εαυτούς κερδίζοντας βαθμούς σε παιχνίδια «εκτός προγράμματος» αν θέλουν να σώσουν και τη φετινή χρονιά…
Συνθέσεις:
Παναιτωλικός: Κνετ, Περέϊρα (84’ Ντάλσιο), Κωνσταντόπουλος, Τσιγγάρας (70’ Αρσούρα), Τσότσαλιτς (κιτρ.), Λιάβας, Ντίας, Ταχάρ (84’ Γιάκολις), Μπαρμπόσα, Μάζουρεκ (77’ Αριγίμπι), Βέργος (69’ Αζάντι)
Λαμία: Επασί, Τζανετόπουλος, Αντέτζο, Μαρτίνεθ, Σκόνδρας (κιτρ.), Μπεχαράνο (κιτρ.), Τζανδάρης (κιτρ. 68’ Μπιάρνασον κιτρ.), Τιρόνε (79’ Πίτι), Ρόμανιτς, Μπα (33΄λ.τ. Καραμάνος), Αραμπούλι (78’ Προβιδάκης)
Π.Κ.
2 Σχόλια
Είπαμε,η ομάδα χρειάζεται μεγάλο αγώνα για να παραμείνει στην κατηγορία.Ακόμα και σε μπαράζ να πάει,στη δεύτερη κατηγορία υπάρχουν πολύ καλές ομάδες και ενδεχομένως και καλύτερες από εμάς.Και φυσικά η Λαμία είναι καλύτερη απο εμάς αυτή τη στιγμή.Δεν μπορεί η ομάδα να πάρει αποτέλεσμα.Δεν μπορεί να δημιουργήσει φάσεις.Να κάνουν ένα συνδυασμό,να βρεθούν,να προβληματίσουν μία άμυνα.Ένας Ντίας παλεύει.Νομίζω ότι ο Δέλλας δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση.Άλλο να έχεις 6-7 αρκετά καλούς παίκτες κι άλλο 1-2. Άλλωστε δεν είναι προπονητής να δουλεύει στα δύσκολα.Για μένα είναι ένας πρώην πολύ μεγάλος αμυντικός και ένας μέτριος και κάτω προπονητής.Νομίζω ότι η χρονιά φέτος είναι αποτυχημένη.Από υλικό κυρίως και κακών επιλογών των προπονητών.Θέλει φορ – λένε- η ομάδα.Μακάρι να ήτανε ο φορ το πρόβλημα.Δεν είναι όμως.Δεν υπάρχει,εκτός του Ντίας,παίκτης να εμπνεύσει.Ποιός Μάζουρεκ,Γιάκολις,Ταχάρ και δεν συμμαζεύεται.Και ο Μπαρμπόσα,αν προλάβει και μπορέσει να προσφέρει-δύσκολο το βλέπω-με ποιούς?Ευτυχώς ο Τσότσαλιτς είναι κάτι διαφορετικό στην άμυνα.Ούτε δεξιά και αριστερά έχεις επιθετικά μπακ.Και ο Λιάβας και ο Περέιρα είναι μέτριοι παίκτες.Ο Τζανακάκης τεχνίτης,αλλά σε κακό φεγγάρι,ο Βάντερσον όσο μπορεί παίζει,ο Ντάλτσιο επιπόλαιος και για ποδόσφαιρο σάλας. Ο Βέργος προσπαθεί όσο μπορεί,αλλά αυτό μπορεί και ο Ιρανός δυνατός,αλλά παίκτης για μικρότερες κατηγορίες προς το παρόν.Ο Αρσούρα είναι καλύτερος του Τσιγγάρα και κυρίως πιο έμπειρος.Όταν θέλεις να σώσεις την παρτίδα,βάζεις ότι καλύτερο-αντικειμενικά-υπάρχει και δυστυχώς βάζεις στην άκρη τα δικά σου παιδιά.Τέλος πάντων.Η ομάδα είναι απογοήτευση,κοινώς δεν βλέπεται…Ευτυχώς δεν υπάρχει γήπεδο να πάμε και γκρινιάζουμε ή στεναχωριόμαστε μπροστά στις τηλεοράσεις.Υπομονή.
.
ΚΑΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΗΤΤΑ.ΚΑΝΕΝΑ ΜΠΛΕΞΙΜΟ.Ο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΛΟ ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΙΣΩ ΤΟΥ.