Μετά από βραχεία διακοπή, επανερχομάστε, δημοσιεύοντας αυτή τη φορά ένα άρθρο που μας εστάλη, σχετικά με το ζήτημα τουΕφετείου.Στο άρθρο αυτό παρατίθεται η άλλη άποψη σχετικά με το ζήτημα αυτό.Τόσο εμείς, όσο και η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών μας έχουμε αντίθετη θέση πάνω στο ζήτημα αυτό.Οφείλουμε όμως να παρουσιάζουμε όλες τις απόψεις.Το τι είναι σωστό και το τι λάθος θα προκύψει μέσα από το διάλογο που θα ακολουθήσει.
(Μετριοπαθής εκδοχή για μεσολογγίζοντες φούληδες ή φουλίζοντες Μεσολογγίτες)
Με αφορμή την πρόθεση της πολιτείας να ιδρύσει Εφετείο στη Αιτωλοακαρνανία και τις φήμες που φέρνουν την κυβέρνηση να επιλέγει ως τόπο εγκατάστασης το Αγρίνιο, αντί του Μεσολογγίου, έκανα κάποιες σκέψεις, από πικρές έως …πικρόχολες, που θα ήθελα να τις μοιραστώ μαζί σας. Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που μια υπηρεσία, δικαιωματικά ανήκουσα στη πρωτεύουσα του νομού μας, την Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου, παίρνει την άγουσα προς τη γείτονα, ακολουθούσα την …κατηφόρα της αδικίας, της αγνωμοσύνης και της ασέβειας της σημερινής Ελλάδας προς την ίδια την ιστορία της και τους θεσμούς.
Ας δεχτούμε πως και οι «γείτονές» μας πάσχουν, όπως ενδεχομένως κι εμείς, από τοπικιστικό σύνδρομο και δε δίνουν δεκάρα για Εξόδους, θυσίες, αγώνες, αίματα και ιδέες! Με γειά τους και χαρά τους! Το ζήτημα είναι τι κάνει και πως η συντεταγμένη πολιτεία συμπεριφέρεται και εκπληρώνει το χρέος της προς το Μεσολόγγι! Κάποιες μεγαλοστομίες σε κάποιους πανηγυρικούς, κάποιες επαναλαμβανόμενες υποσχέσεις σε προεκλογικά κρεσέντο, κάποιες παπαρολογίες σε διαγγέλματα και κατά τα λοιπά …μην την είδατε! Η σημερινή Ελλάδα συμπεριφέρεται σαν να αισθάνεται τύψεις για το παρελθόν της. Τρώει σφαλιάρες και λέει ευχαριστώ! Την ακρωτηριάζουν και είναι ευτυχισμένη με την ποιότητα της τομής! Όταν η Μικρασιατική Καταστροφή μεταφέρεται στη μαθητιώσα νεολαία σαν …συνωστισμός στο λιμάνι της Σμύρνης, τότε είναι πολύ λογικό η Έξοδος του Μεσολογγίου να έχει προ πολλού αποτυπωθεί στη συνείδηση των Ταγών μας σαν …έξοδος αδειούχων αγωνιστών για ένα …χαλαρωτικό τριήμερο στα …σαλέ του Άϊ-Συμιού! Υπ’ αυτό το πρίσμα είναι προφανές πως το όνομα «Μεσολόγγι» δεν τους λέει και δεν τους θυμίζει τίποτα! Δεν προτίθεμαι να συνεχίσω γιατί φοβάμαι πως θα εκτραπώ σε ακρότητες ή θα αρχίσω τα μπινελίκια. Μιλώντας συνεχώς για τα αυτονόητα και τα αυτοδίκαια, φτάνεις κάποια στιγμή σε ένα σημείο που θεωρείς πλέον την επιχειρηματολογία άσκοπη!
Με ενόχλησε αφάνταστα η πληροφορία πως ο εκ Τρικάλων υπουργός Δικαιοσύνης δεν καταδέχτηκε να δει τον δήμαρχο Μεσολογγίου ο οποίος θα τον ενημέρωνε για τις θέσεις της πόλης μας πάνω στο θέμα του Εφετείου. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, που θα σεβόταν τον εαυτό της και την ιστορία της, ο αντίστοιχος Υπουργός, δεν ισχυρίζομαι πως θα έπρεπε να στέκεται σούζα, θα ήταν όμως σεμνός, ευπροσήγορος και κυρίως, ευήκοος! Δεν ξέρω πόσων …κάλων είναι το βεληνεκές της «διάνοιας» της αυτού υψηλότητάς του ή εάν το μυαλό του έχει σαλτάρει από τα DVD του ερωτύλου ομοϊδεάτη του, τέως Γ.Γ. του οιονεί υπουργείου Πολιτισμού. Δεν ξέρω επίσης, εάν ο Ληθαίος ποταμός, πλην του χωριού του, διασχίζει και το κέντρο της μνήμης του! Εάν, παρ’ ελπίδα, διατηρεί υπόλοιπα μνήμης, ας κάνει μια βόλτα ως τη γέφυρα «Χαρίλαος Τρικούπης» και αφού βγάλει τα τσαρούχια του, ας κάνει ένα μακροβούτι στον Πατραϊκό για να την φρεσκάρει, μπας και καταλάβει ποια πόλη εκπροσωπεί ο συγκεκριμένος Δήμαρχος! Τέτοιοι επιλήσμονες, αγνώμονες, ανιστόρητοι, ασεβείς και ανήνορες πολιτικοί διαφεντεύουν τις τύχες της χώρας μας! Βγαλμένοι μέσα από τις στρούγκες των χωριών τους και κλεισμένοι μέσα στις στρούγκες των κομμάτων τους, νοιάζονται μόνο για το κομματικό και προσωπικό τους συμφέρον!
Αγρίνιο ή Μεσολόγγι; Ποιο έχει περισσότερες ψήφους; Το Αγρίνιο. ΑΓΡΙΝΙΟ, λοιπόν!!! Κομματική διαταγή και τα κομματόσκυλα δεμένα! Μπακάληδες της κακιάς ώρας! Λες και χειρίζονται μπακαλιάρους, ρεβύθια και σκουράτζους! Μια χώρα που τείνει να καταντήσει …ΕΒΓΑ! Με κάτι τέτοιες νοοτροπίες μας έχει πάρει στο «ψιλό» Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλλοι, Τούρκοι και Αμερικάνοι. Μας λοιδωρεί ακόμα κι εκείνο το αλβανογυφτοσλάβικο συνονθύλευμα των Σκοπίων! Ευτυχώς που οι Τούρκοι άρχισαν να ψιλοσέβονται το διεθνές …δίκαιο, γιατί αλλιώς η …υφαλοκρηπίδα μας θα είχε φτάσει στη …Δεξαμενή του Κωλονακίου!
Κύμβαλα αλαλάζοντα και κνώδαλα δυσειδή κοτταβίζουν τις τύχες μας. Άβουλοι πολιτικοί που γίνονται αισθητοί μόνο με την απροσμέτρητη μικρότητά τους και που όταν κλείσει ο κύκλος τους δεν θα τους θυμούνται ούτε τα εγγόνια τους! Εκ των υστέρων βέβαια τους θα κοτσάρουν και τον τίτλο του …«Ευπατρίδη»! [Δεν θυμάμαι το ακριβές νόημα του τίτλου, αλλά έχω την εντύπωση πως, στη νεώτερη παράδοση, περιλαμβάνει και την ιδιότητα του «αδερφίζειν»! Υπό την …καλή έννοια, φυσικά!]
Στη συγκέντρωση που έγινε τις 24/01/2008 σε αίθουσα της «Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου», όπου ο δήμαρχος της Ι.Π. Μεσολογγίου Γιάννης Αναγνωστόπουλος και άλλοι παράγοντες της πόλης μας έδωσαν συνέντευξη τύπου για το θέμα του εφετείου, παρατήρησα δύο απουσίες. Εκείνη των δημοσιογράφων και την άλλη των βουλευτών του νομού μας και ιδιαίτερα εκείνων που στηρίζουν την εκλογή τους στο εκτός Βραχωρίου εκλογικό σώμα. Ως προς την πρώτη περίπτωση, των δημοσιογράφων δηλαδή, το πράγμα μου φάνηκε ιδιαίτερα φυσιολογικό, κρίνοντας από την ποιότητα του τύπου σήμερα, έντυπου και ηλεκτρονικού. Καταλαβαίνω πως αν το θέμα δεν αναφέρεται σε …κλειδαρότρυπα, …DVD, χρηματισμό, αιμομειξία, πασαρέλα, ομοφιλοφιλία, βιασμό, γκλαμουριά και άλλες «αβανταδόρικες» και «δημοφιλείς» πλευρές του ελληνικού «γίγνεσθαι», τους είναι – κατά το μάλλον ή ήττον – αδιάφορο! Ιδιαίτερα, αυτή την εποχή, με την περιβόητη «Ζαχοπουλιάδα», έχουν απλωμένο τραχανά για μπόλικες μέρες ακόμα. Δυστυχώς, στα μέσα ενημέρωσης διαθέτουμε ελάχιστους συμπολίτες (ή της ευρύτερης περιοχής) δημοσιογράφους που ενδεχομένως θα μπορούσαν να προωθήσουν τα θέματα της πόλης μας. Επίσης μέχρι σήμερα δεν φροντίσαμε να δημιουργήσουμε τέτοιου είδους δημόσιες σχέσεις, ώστε όποτε χρειάζεται να έχουμε πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης. Λυπάμαι που ακόμα και σήμερα, μετά από μισό αιώνα, αναγκαζόμαστε να ανατρέχουμε ξανά στον Ευαγγελάτο που είχε βρει τους τρόπους να κάνει τον τίτλο του δημάρχου Μεσολογγίου αξιοσέβαστο στα κέντρα των αποφάσεων. Μετά από αλλεπάλληλες περιόδους αδράνειας και αδιαφορίας, όπου μια σειρά δημάρχων είχε διακοσμητικό χαρακτήρα, σε συνδυασμό με την ανυπαρξία εμπνευσμένων πολιτικών, η πόλη απογυμνώθηκε σε σημαντικό βαθμό από την αίγλη που της είχε κληρονομήσει το ιστορικό της παρελθόν. Η σημερινή δημοτική αρχή πρέπει να κάνει κυκλώπειο έργο προς αυτή την κατεύθυνση για να φέρει τα πράγματα σε ένα υποφερτό επίπεδο.
Δυστυχώς, όταν τα δίκαια και τα αυτονόητα καταντούν να μετατρέπονται σε «αιτήματα», τότε δεν μιλάμε πια για κράτος δικαίου αλλά για κράτος χάρβαλο. Μια και κάνατε τον κόπο να διαβάσετε ως εδώ, δείτε και τους λόγους που στοιχειοθετούν το δίκαιο του υπόθεσης, όπως επιγραμματικά και σταράτα τους εξέθεσε ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου, Κώστας Ράπτης:
Λόγοι ιστορικοί: Στο Μεσολόγγι είχε ιδρυθεί ένα από τα τρία Εφετεία, αμέσως μετά την απελευθέρωση της χώρας. Συνεπώς, εν προκειμένω, πρόκειται για επανίδρυση.
Λόγοι διοικητικοί: Σε όλη την Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο αυτού του είδους οι υπηρεσίες ιδρύονται στις πρωτεύουσες των νομών και όχι στις μεγαλύτερες πόλεις. Το αντίθετο θα αποτελούσε μοναδική πρωτοτυπία.
Λόγοι χωροταξικοί: Η ίδρυση του Εφετείου στο Μεσολόγγι εξυπηρετεί την Αχαϊα, Ναυπακτία, την Αιτωλία, ακόμα δε και την Λευκάδα.
Λόγοι ηθικής τάξεως: Λίγος σεβασμός προς την μόνη Ιερή Πόλη της χώρας μας δεν θά έρριχνε τη μύτη κανενός.
Το Εφετείο λοιπόν, μας ανήκει! Και για έναν επι πλέον λόγο. Όταν ένας εφέτης θα κάνει μια βόλτα στη λιμνοθάλασσα θα …ξελαμπικάρει το μυαλό του και θα μπορεί να παίρνει τις σωστές αποφάσεις! Αντίθετα, εγκλωβισμένος μέσα στα τσιμέντα του Αγρινίου, θα …αγρίευε!