Του Λίνου Υφαντή,
Ο σιδηρόδρομος Βορειοδυτικής Ελλάδος που συνέδεε το Αγρίνιο με το Κρυονέρι ήταν πράγματι μια επανάσταση στις μεταφορές της εποχές. Ωστόσο δε μπορούσε να συγκριθεί με τα Ευρωπαϊκά αντίστοιχα δίκτυα και σε καιρό πολέμου μπορούσε πολύ εύκολα το σιδηροδρομικό δίκτυο να τίθονταν εκτός λειτουργίας αν βομβαρδίζονταν από εχθρικές δυνάμεις.
Μια χαρακτηριστική μαρτυρία για τους Α΄Βαλκανικούς πολέμους μας δίνει ο Άγγλος Δημοσιογράφος Albert Trapmann “ στο βιβλίο του “The Greeks Triumphant – Balkan War 1912 -13”. Ο σιδηρόδρομος Αγρίνιο-Κρυονέρι ουσιαστικά ήταν μέρος του δικτύου ανεφοδιασμού των Ελληνικών δυνάμεων που έφτανε οδικά ως την Αμφιλοχία και από εκεί με ατμόπλοια όπως τον επονομαζόμενο “Αχελώο” απέναντι στην Κόπραινα της Άρτας.
Περιγράφει το σιδηροδρομικό δίκτυο ως μια “στενού εύρους μονή γραμμή μεταφοράς ανίκανη να διεκπαιρεώσει μεγάλο όγκο μεταφοράς” ενώ αναφέρθηκε στον απογοητευτικό χρόνο μεταφοράς για 30 μόλις μίλια σιδηροδρομικού δικτύου που ήταν κατά τον Trapman
τέσσερις ώρες. ” narrow-gauge single-track line, quite incapable of dealing with any volume of traffic, and even the passenger trains take four hours to accomplish the thirty-odd miles.”
Θεωρούσε ότι αν οι Τούρκοι εξόπλιζαν τα σκάφη τους θα μπορούσαν να δημιουργήσουν πρόβλημα στις γραμμές ανεφοδιασμού, πράγμα όμως που δεν έκαναν.
Ο Trapmann ήταν ποδηλάτης και άνηκε Λοχαγός στο 25ο Ποδηλατικό Τάγμα
της Κομητείας του Λονδίνου. Ως ανταποκριτής της Daily Telegraph πήρε το ποδήλατο του από την Πάτρα και πήγε στο Κρυονέρι. Είχε όμως ξεχάσει να το φορτώσει με το τρένο ο υπεύθυνος και το έφερε με το επόμενο δρομολόγιο. Στο μεσοδιάστημα πέρασε όπως λέει “πολλές μισητές ώρες στο Αγρίνιο το οποίο χαρακτήρισε “μικρό χωριό” δροσίζοντας τα πόδια του αλλά γνωρίζοντας τους αξιωματικούς που περίμεναν στο σταθμό με τους οποίους έγινε φίλος. Τελικά το ποδήλατο έφτασε στις 20:00 το βράδυ με ένα λαμπερό φεγγάρι.
Με πληροφορίες από:
Albert Trapmann “The Greeks Triumphant – Balkan War 1912 -13” London, Forster Groom & Co LTD, Military Publisher, 1915.