Του Λίνου Υφαντή,
Αν αναζητούμε πως ήταν το παλιό Αγρίνιο ή αν επιχειρήσουμε να το φανταστούμε, η αναπαράσταση του δεν είναι πολύ μακριά. Είναι μόλις 4 χμ από το κέντρο της πόλης, αμέσως μετά τον Άγιο Κωνσταντίνο στα παλιά “Διαμανταίκα.” Όπως μπορείτε να δείτε στις εικόνες αμέσως μετά το τέλος του νέου οικισμού ακολουθεί μια παλιά γειτονιά με πετρόχτιστα. Τα οικόσημα τους μαρτυρούν την ηλικία τους 1928, 1932 και άλλες τέτοιες χρονολογίες φαίνονται ξεθωριασμένες από το χρόνο στο σημείο όπου αναγράφεται το σημείο κατασκευή τους. Το ευτύχημα είναι ότι πολλά από αυτά τα σπίτια έχουν διατηρηθεί σε καλή κατάσταση και συνθέτουν ένα περιβάλλον που προσφέρει ένα μοναδικό ταξίδι στο χρόνο. Η υπερηψωμένη θέση που βρίσκεται ο οικισμός σε λόφο της Αιτωλικής πεδιάδας, η ωραία θέα αλλά και η αποφυγή ανεπιθύμητων επιπτώσεων από καιρικά φαινόμενα όπως η πλημμύρες δίνει ίσως και την εξήγηση γιατί αυτά τα ωραία σπίτια φτιάχτηκαν στη θέση αυτή στο Μεσοπόλεμο, όταν ο Αχελώος δε συγκρατούνταν από φράγματα και πλημμύριζε πολλές φορές τον κάμπο. Ανάλογη περίπτωση είναι και ο παλαιός οικισμός του Ελαιοφύτου ( Σμόλιανα) στον οποίο συναντιώνται αντίστοιχα πετρόχτιστα με παρόμοια χαρακτηριστικά.
Για τα Διαμανταίικα και τον παλιό οικισμό αξίζει να παραθέσουμε ένα παλαιότερο τηλεοπτικό αφιέρωμα του Γιάννη Γιαννακόπουλου, στο οποίο παρουσιάζονταν τα Διαμανταίκα ως χωριό που δεν είχε καφενείο τη δεκαετία του ’90. Δείτε το γιατί:
4 Σχόλια
Έτσι ζουζαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας απλά οικογενειακά, αγαπημένα, με τα λίγα, χωρίς θέρμανση και ζεστά νερά αλλά με τόση ζεστασιά μέσα από την ψυχή τους!!! Ψήνωνταν το φαγητό και οι πίτες στον ξυλοφουρνο ή στην Μασίνα, και το τζάκι έκαιγε από τα χαράματα ως τα μεσάνυχτα. Τώρα τα έχουμε όλα και δεν από λαμβάνουμε ΤΊΠΟΤΑ!!!!! ΕΠΟΧΕΣ ΟΜΟΡΦΕΣ οι παλιές οι Απλές, οι γειτονικές, οι Αληθινή Ζωή.
Τώρα ώρα καλπικα, χωρίς Αγάπη! Πλήρης κακία και Μαρασμός. Μόνο φόροι, απαγορεύσεις, φυλακίσεις μέσα στην ίδια σου την χώρα. Διχασμός Δυστυχώς στον κόσμο του Θεού και του 😈
Anonimos έτσι μπορεί να ζούσαν αλλά ζούσαν πολύ λιγότερο. Ειδικά η ελονοσία «θέριζε» στη περιοχή μας μέχρι να βγουν τα φάρμακα, τα οποία εσύ (πιθανολογώ από το σχόλιο που έκανες) θεωρείς ότι σου δημιουργούν απαγορεύσεις και διχάζουν την κοινωνία.
Ο Παππούς μου και η γιαγιά μου πέθαναν 98 και 92 χρονών ο προπαππους 105 για την προγιαγια δεν θυμάμαι! Γείτονες τότε που ήμουν παιδί εν έτη 1960 πέθαιναν 88με90 +. Σήμερα πεθαίνουν σαν τα κοτόπουλα όλοι από Ανακοπες, εγγεφαλικα, κλπ. Τότε η τροφές ήταν από τον κήπο με κοπριά χωνεμενη, φρούτα πολλά, πίτες, και κρέας σε γιορτές και Κυριακές. (Τα οικόσιτα ζώα μεγαλωναν μοναχοί με τρόγαλα, κούμαρα, βελανιδιά, και ΟΧΙ με φυράματ, ζωοτροφές και ότι άλλο μεταλλαγμένα τα ταϊζουν. Η τροφική αλυσίδα σήμερα είναι ☠️☠️☠️☠️☠️. Τότε δεν υπήρχε Άγχος, φόρων, φόρων, φόρων, φόρων, και τότε οι Παλαιοί έκαναν και τον Σταύρο τους!!!! Όχι όπως σήμερα! Αλλά από την καρδιά τους.
Αντι να ..παπαρολογεις,ριξε μια ματια στα στατιστικα στοιχεία και θα πειστεις αν ανέβηκε η έπεσε ο μεσος ορος επιβιωσης
Ο παππούς σου και η γιαγιά σου μπορεί να εζησαν 100 χρόνια αλλά πόσοι πεθαιναν στα 30;
Σαν τα κοτόπουλα πηγαινε ο κοσμος,με κεραμιδια και βεντούζες προσπαθουσαν να καταπολεμησουν τις πνευμονιες.
Α,και με … ευχέλαια!