Του Λίνου Υφαντή,
Ένας αποκαλυπτικό για την ανθρωπογεωγραφία και την επικοινωνία της Αιτωλοακαρνανίας από άλλες περιοχές δημοσιευτηκε στο άρθρο του Δ. Ψυχογιού και Γ. Παπαπέτρου στον 53ο τόμο του περιοδικού “Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών” του έτους 1984. Πρόκειται για τις μετακινήσεις των κτηνοτρόφων προς και από την Αιτωλοακαρνανία. Σημειωτέον ότι τα πεδινά μέρη επέλεγαν οι κτηνοτρόφοι για να διαχειμάσουν ενώ τα ορεινά για να μεταφερθούν τους καλοκαιρινούς μήνες. Σε κάθε περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας βλέπετε το πλήθος των προβάτων ενώ σε παρέθενση τον αριθμό των κοπαδιών δηλαδή των οικογενειών που τα συνόδευαν.
Στην πεδινή περιοχή του Αγρινίου διαχείμαζαν 70 οικογένειες που μετακινούνταν προερχόμενες ιδίως από την περιοχή των Αγράφων και άλλες μικρότερες ομάδες από Τζουμέρκα, Καλλιακούδα-Τυμφρηστό και αλλού. Η μερίδα του λέοντος βέβαια ήταν Αμφιλοχία-Βόνιτσα (120 οικογένειες) και Ξηρομέρο (95 οικογένειες), οι οποίοι μετακινούνταν από και προς Τζουμέρκα και Νότια Πίνδο κυρίως. Στην περιοχή Μεσολογγίου αντίστοιχα διαχείμαζαν 45, 10 εκ των οποίων από την περιοχή Τυμφρηστού, 15 από και προς Τζουμέρκα και 10 από και προς Βάλτο.
Το κυριότερο είναι ότι η Ευρυτανία δηλαδή η περιοχή των Αγράφων, της Καλλιακούδας-Τυμφρηστού επικοινωνούσε οικονομικά με την Αιτωλοακαρνανία στη βάση της κτηνοτροφίας βέβαια όπως η περιοχή των Τζουμέρκων και Νότιας Πίνδου που συμπεριλάμβανε κυρίως Άρτα, Καρδίτσα και Τρίκαλα. Μάλιστα μέχρι και τη δεκαετία του ’60 η ίδια δημοσίευση αναφέρει ότι διαχείμαζαν στην Αιτωλοακαρνανία και από τους Καλαρρύτες Ιωαννίνων και ότι το πλήθος αιγοπροβάτων-κτηνοτρόφων αυξήθηκε την δεκαετία του ’80. Δυστυχώς σήμερα η οικονομική αυτή επικοινωνία με τις περιοχές αυτές δεν υπάρχει και ο νομός μας με χαμηλή πλέον οικονομική δραστηριότητα δεν έχει πλέον περιφερειακή επικοινωνία με την Ευρυτανία ή την Άρτα όπως παλαιότερες εποχές. Εϊναι και αυτό ένα σημάδι της οικονομικής παρακμής που βιώνουμε-δυστυχώς-διπλά για τον τόπο μας.
Με πληροφορίες από:
Ψυχογιός Δημήτρης, Παπαπέτρου Γεωργία, Οι μετακινήσεις των νομάδων κτηνοτρόφων, περιοδικό “Επιθεώρηση Ερευνών”, 53ο τόμος, 1984.σ.1-24.
https://doi.org/10.12681/grsr.9958