Απότμημα ιερού λειψάνου του Αγίου νεομάρτυρος Γεωργίου εξ Ιωαννίνων υποδέχθηκε το απόγευμα του Σαββάτου η πόλη του Αγρινίου και πιο συγκεκριμένα ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου . Με αυτή την αφορμή διαβάστε αφιέρωμα στον Ιερό Ναός προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων στο Αργυρό Πηγάδι του Δήμου Θέρμου. Τον πρώτο Ναό που κτίστηκε προς τιμήν του Αγίου (1841-1847).
Ο Ιερός Ναός προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου του Νεομάρτυρα βρίσκεται κτισμένος σε μια πανέμορφη τοποθεσία με υπέροχη θέα, πάνω στο λόφο που ενώνει τα χωριά Αργυρό Πηγάδι και Αμβρακιά.
Η θέση αυτή είχε και στρατηγική σημασία για τη φύλαξη της γύρω περιοχής και είχε πιθανώς επιλεγείγι’ αυτό.
Στη θέση αυτή προϋπήρχε αρχαίο φρούριο ή κάποια φρυκτορία της κλασσικής περιόδου, της Αιτωλικής Συμπολιτείας. Αυτό συμπεραίνεται από το ότι στο χώρο εντοπίζονται τμήματα θεμελίων προηγουμένων κτισμάτων και είναι φανερό ότι υλικά από τα κτίσματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν στο κτίσιμο του Ναού.
Αρχιτεκτονική
Ο πεντάτρουλος ναός φέρει σε κάθε τρούλο του μεταλλικό σταυρό σε σχήμα στιλέτου.
Η ανέγερση του ναού άρχισε το 1841, 3 μόλις χρόνια μετά το μαρτύριο του Αγίου, το 1838. και ολοκληρώθηκε το 1847. Είναι δε ο πρώτος που κτίζεται προς τιμήν του Αγίου.
Στην κτητορική επιγραφή που υπάρχει στο εξωτερικό του κεντρικού τρούλου αναγράφεται:
ΚΤΗΤΟΡΑΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΑΛΑΓΑΝΗΣ
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση ο Βασίλειος Ταλαγάνης πήρε στον ύπνο του εντολή και οδηγίες από τον ίδιο τον Άγιο για την ανέγερση του ναού. Το σίγουρο είναι ότι ο Ταλαγάνης πρωτοστάτησε στην προσπάθεια συγκέντρωσης χρημάτων και την κινητοποίηση των κατοίκων των γειτονικών χωριών, εμφανιζόμενος τελικά σαν κτήτορας του ναού.
Πέρα από τη θαυματουργική πλευρά, φαίνεται πως οι Ηπειρώτες αγωνιστές που βρήκαν εκείνη την εποχή καταφύγιο στα ορεινά χωριά του Απόκουρου και ειδικά στο Αργυρό Πηγάδι είναι αυτοί που μετέφεραν το μήνυμα για το μαρτύριο του Αγίου.
Ο ίδιος ο Βασίλειος Ταλαγάνης με το επώνυμο Θανασόπουλος είχε φτάσει διωκόμενος και εγκαταστάθηκε στο Αργυρό Πηγάδι λίγα χρόνια πριν, καταγόμενος αό τους Χαλκιάδες της Άρτας. Σίγουρα είχε διασυνδέσεις με άλλος διωκόμενους Ηπειρώτες. Η είδηση για το μαρτύριο του Αγίου Γεωργίου τον συνεκίνησε και πήρε την απόφαση να πρωτοστατήσει για το κτίσιμο Ναού προς τιμήν του Αγίου. Συγκρότησε Επιτροπή για τη συγκέντρωση χρημάτων σε όλο το νομό.
Γράφει ο γνωστός συμβολαιογράφος και συγγραφέας Κ.Δ. Μαραγιάννης στο βιβλίο του ” Το Αργυρό Πηγάδι (Γκιρτοβός) και ο ναός του Αγίου Γεωργίου” :
« Από έρευνά μου προέκυψε ότι μετά την έξοδο του Μεσολογγίου το 1826 ήλθαν εδώ πολλοί Σουλιώτες να κρυφτούν από τους Τούρκους και να επιζήσουν. Εδώ ήτανε τότε και οι άλλοι Ηπειρώτες και σε αυτούς εδώ, όπως διάβασα παλαιά σε κείμενα του Ηπειρώτη ιστορικού Β. Κραψίτη, πολλοί αγωνιστές του ’21 του Μεσολογγίου ξένοι και Ηπειρώτες Σουλιώτες άφησαν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους στα χωριά του Απόκουρου, τα οποία χωριά ήταν άσυλο και απόρθητο φρούριο της Αιτωλίας Τα χωριά Τζιωρνόκος του Αργροπηγαδίου και το χωριό Δερμάτι Ευρυτανίας, ήταν τα πλέον αποκλεισμένα και απροσπέλαστα με κάθε μέσο χωριά της Ρούμελης στη Νεότερη Ελλάδα…».Στο βιβλίο του “Το Αγρίνιο. Μια περιδιάβαση στον τόπο.Μια προσέγγιση σε πρόσωπα και γεγονότα» γράφει ο Κώστας Δ. Μαραγιάννης για το Νικόλαο Κάσκαρη: “Οπλαρχηγός του 1821. Καταγόταν από το Σούλι, αλλά η οικογένεια αυτή κατ’ομολογία του αείμνηστου Δικηγόρου και Εθνοσυμβούλου Τάσου Γ.Ακρίδα εγκαταστάθηκε καταδιωκόμενη από του Τούρκους στο Αργυρό Πηγάδι (Γκιρτοβός) Θέρμου. Από εκεί κατέβηκε στο Αγρίνιο μετά την απελευθέρωση του 1821.”
Οι περισσότερες από τις οικογένειες που ζουν και σήμερα στο Αργυρό Πηγάδι ή κατάγονται από αυτό έχουν ηπειρώτικη καταγωγή.
Στο κέντρο του δαπέδου του ναού υπάρχει ανάγλυφη παράσταση με κεντρικό της θέμα ένα δικέφαλο αετό.

Στο χώρο δυτικά ναού βρίσκονται κατεστραμένα δυο κελιά στα οποία είχε μονάσει για κάποια χρόνια, στις αρχές του 1900, o μοναχός Παρθένιος Κότσαλος από το Αργυρό Πηγάδι.Ο Ναός έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Πολιτισμού ως μνημείο που χρήζει ειδικής κρατικής προστασίας.
Με το πέρασμα των χρόνων και ιδιαίτερα με τους σεισμούς των ετών 2007 και 2008 που έπληξαν την περιοχή υπέστη σοβαρές ζημιές. Με χρηματοδότηση του Δήμου Θέρμου εκπονήθηκε από τους Αρχιτέκτονες Χρήστο Κατσιμπίνη και Δημήτρη Παπακωνσταντίνου μελέτη για τη συντήρηση και την αποκατάσταση του Ναού η οποία εγκρίθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Η προσπάθεια αυτή τα χρόνια 2011 και 2012, με την επίβλεψη των μελετητών αρχιτεκτόνων και υπό την εποπτεία της Εφορίας Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων με έδρα τη Ναύπακτο, σχεδόν ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία.
O Ναός εορτάζει στις 17 Ιανουαρίου.Εδώ και λίγα χρόνια πραγματοποιείται εορταστική λειτουργία και κάθε Αύγουστο, το Σάββατο πριν το Δεκαπεντάυγουστο, και ο Ναός γίνεται σημείο συνάντησης.
H καμπάνα του Αγίου Γεωργίου.Φέρει την επιγραφή:”ΔΑΠΑΝΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΟΝ ΙΑ Δ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΥΣΣΟΣ 1868″