Άδοξη ήττα 3-1 από Ολυμπιακό για τον πολύ καλό Παναιτωλικό. Έχασε τα… άχαστα, προηγήθηκε και… χάρισε δικό του ματς!
Στο Γ. Καραϊσκάκης, την πιο δύσκολη έδρα του πρωταθλήματος, και απέναντι στον πρωταθλητή Ολυμπιακό έκλεινε τις υποχρεώσεις του για τον πρώτο γύρο απόψε ο Παναιτωλικός καλούμενος να πάρει αποτέλεσμα σε μια έδρα όπου τα προηγούμενα χρόνια μετρούσε μόνο ήττες.
Με δυο αλλαγές σε σχέση με το προηγούμενο ματς απέναντι στον Ηρακλή παρέταξε την ομάδα του στο τερέν ο Γ. Ματζουράκης (Ρόσα αντί Φερέιρα και Μαρκόβσκι αντί Τομανέ), περιμένοντας από τους παίκτες του να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό και να βάλουν δύσκολα στην ομάδα του Πειραιά, κάτι που είχε κάνει και τα προηγούμενα χρόνια ο Παναιτωλικός, ο οποίος πάντα δυσκόλευε τον Ολυμπιακό στην έδρα του και στο τέλος έχανε τα παιχνίδια είτε στις λεπτομέρειες είτε από κακές διαιτητικές αποφάσεις.
Αναμενόμενα δυνατά μπήκε ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό από τη μεριά του να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην άμυνα προσπαθώντας να χτυπήσει στην κόντρα. Η πρώτη καλή στιγμή (5’) των γηπεδούχων που ανάγκασε τον Κυριακίδη να… πιάσει δουλειά από νωρίς αποκρούοντας εντυπωσιακά την κεφαλιά του Μιλιβόγεβιτς, προμήνυε πολύ δύσκολο απόγευμα για τους αγρινιώτες.
Κάτι τέτοιο όμως δε συνέβη μιας και ο Παναιτωλικός πολύ σωστά στημένος όχι μόνο έκλεισε τους χώρους στην περιοχή του εγκλωβίζοντας τον Ολυμπιακό, αλλά ήταν εκείνος που απείλησε και σπατάλησε δυο τεράστιες ευκαιρίες να πάρει κεφάλι στο σκορ με τους Ρόσα (10’) και Μάρκος Πάουλο (43’) να αστοχούν στα μοναδικά τετ – α – τετ απέναντι στον Λεάλι, την ίδια στιγμή που ο Ολυμπιακός μάλλον ψαχνόταν στο τερέν και δεν έβρισκε τις λύσεις να απειλήσει (μετά την ευκαιρία του 5’) την εστία του Κυριακίδη.
Η τύχη πάντως ήταν με το μέρος του Παναιτωλικού στην τελευταία φάση του πρώτου μέρους, μιας και ο Καρντόσο που… ξεχάστηκε στην άμυνα των κιτρινομπλέ έστειλε τη μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι (στη δεύτερη ευκαιρία των Πειραιωτών) σε ένα πρώτο ημίχρονο που, αν μη τι άλλο, οι εντυπώσεις ανήκαν στην ομάδα του Αγρινίου, η οποία κάνοντας ένα εξαιρετικά μεστό και ώριμο παιχνίδι είχε φέρει το ματς στα μέτρα της και ήταν εκείνη που είχε χάσει τις δυο μεγαλύτερες ευκαιρίες για να προηγηθεί στο ματς.
Στο ίδιο ακριβώς μοτίβο ξεκίνησε και το δεύτερο μέρος με τον Ολυμπιακό να ψάχνει ανεπιτυχώς τους διαδρόμους για να απειλήσει και τον Παναιτωλικό την κόντρα επίθεση για να πάρει κεφάλι στο σκορ.
Η στημένη φάση του 52΄ήταν εκείνη που έβαλε… φωτιά στο ματς με τον Κούσα να τρυπώνει στην αντίπαλη άμυνα και από κοντά να σκοράρει με ψαράκι κάνοντας το 0-1 παγώνοντας παράλληλα το ούτως ή άλλως υποτονικό Καραϊσκάκη και κάνοντας τη δυσαρέσκεια των φίλων της ακόμη μεγαλύτερη προς την ομάδα τους.
Τα πολύ δύσκολα είχαν ήδη μπει στους γηπεδούχους που καλούνταν πλέον να ανατρέψουν το παιχνίδι στο χρόνο που απέμενε με τον Παναιτωλικό από τη μεριά του να συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο (σφιχτή άμυνα και κόντρα επιθέσεις).
Η ισοφάριση που ήρθε σχετικά γρήγορα για τον Ολυμπιακό (61΄Σεμπά), ουδόλως αποσυντόνισε τους αγρινιώτες που δεν πανικοβλήθηκαν και ακολουθώντας την ίδια συνταγή ήταν εκείνοι που έφτασαν κοντά στο δεύτερο γκολ.
Τη μια φορά όμως ο Βιάνα πρόλαβε το πλασέ του Ρόσα (71’) επεμβαίνοντας σωτήρια και την άλλη ο Κλέσιο δεν μπόρεσε να βρει δίχτυα από τα πλάγια (78’).
Μπαίνοντας στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού ο Γ. Ματζουράκης είχε ήδη αποφασίσει να προστατέψει περισσότερο ακόμη τα νώτα του αποσύροντας από το παιχνίδι τους Ουάρντα και Ρόσα που βοηθούσαν πολύ στον άξονα και στις κόντρα επιθέσεις του Παναιτωλικού, δίνοντας ταυτόχρονα ακόμη περισσότερο γήπεδο στον Ολυμπιακό που άρχισε να πιέζει ασφυκτικά.
Το… μοιραίο τελικά δεν άργησε να συμβεί με τον Καρντόσο (83’) να… λύνει το γόρδιο δεσμό και δυο λεπτά μετά ο Φιγκέιρας να διαμορφώνει το τελικό 3-1.
Συμπερασματικά ο καλύτερος φετινός εκτός έδρας Παναιτωλικός αδίκησε κατάφωρα τον εαυτό του μιας και πέταξε μια χρυσή ευκαιρία να φύγει ακόμη και νικητής από το «Γ. Καραϊσκάκης» μιας και εκείνος ήταν η ομάδα που έχασε τις πιο κραυγαλέες ευκαιρίες, εκείνος ήταν η ομάδα που έπαιξε άριστα την κόντρα επίθεση και εν τέλει η τακτική που ακολουθήθηκε έως το τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού ήταν άριστη. Στο φινάλε όμως οι δυο αλλαγές του Ματζουράκη διαμόρφωσαν μια άλλη κατάσταση στο τερέν, μιας και οι Ουάρντα και Ρόσα που απασχολούσαν διαρκώς την άμυνα του Ολυμπιακού δεν υπήρχαν, ο Ολυμπιακός το εκμεταλλεύτηκε ανεβάζοντας ακόμη πιο ψηλά τις γραμμές του και το φινάλε ήταν πικρό…
Το τελικό 3-1 σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει ούτε την πραγματική εικόνα του αγώνα ούτε το δίκαιο του αποτελέσματος και σε αυτό πέραν του ίδιου του Παναιτωλικού ρόλο έπαιξε και ο διαιτητής Κατσικογιάννης που χαρίστηκε σε Μιλιγόγεβιτς και Ντα Κόστα σε φάσεις – ορισμός της κίτρινης κκάρτας δείχνοντας παράλληλα σε όλο το παιχνίδι μια… ερυθρόλευκη διάθεση.
Ατομικά ουδείς που να υστέρησε υπήρξε. Αν θέλουμε να βάλουμε κάποιους ακόμη πιο πάνω στο κάδρο των διακριθέντων, τότε σίγουρα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη αναφορά στον σκόρερ Κούσα που ήταν πραγματικός ογκόλιθος και στον Μαρκόβσκι που έφαγε πολύ… ξύλο (με κάποια φάουλ που δεν του δόθηκαν επίσης) και βοήθησε πάρα πολύ επιθετικά. Εξαιρετικός (αλλά και… χασογκόλης) και ο Ρόσα με χάι – λάιτ την «ποδιά» στον Ντα Κόστα στη φάση του 10’, είχε και την ασίστ στο γκολ και η έξοδός του από το παιχνίδι φάνηκε πολύ…
Συνθέσεις:
Ολυμπιακός : Λεάλι, Φιγκέιρας, Βιάνα, Ντα Κόστα (κιτρ.), Ντε λα Μπέγια, Μιλιβόγεβιτς, Μάρτινς (κιτρ.), Πάρντο (57’ Μανθάτης), Φορτούνης (46’ Ανδρούτσος), Σεμπά, Καρντόσο.
Παναιτωλικός : Κυριακίδης, Μύγας (κιτρ.), Κούσας, Χαντάκιας, Τσοκάνης, Μάκος, Μάρκος Πάουλο, Κλέσιο (κιτρ. 89΄Μουνιός), Ρόσα (82΄Κουτρομάνος), Ουάρντα (73’ Ρότσα κιτρ.), Μαρκόβσκι.
Π.Κ.