Εδώ και λίγο καιρό μας έχει περιλάβει-για κάποιον ανεξιχνίαστο λόγο-και πάλι η Espresso και μας κοπανάει αλύπητα εδώ στην Αιτωλοακαρνανία. Όπως ακριβώς όμως σας το λέμε, στην Αιτωλοακαρνανία, διότι όσο και να προσπαθούμε δεν μπορούμε να καταλάβουμε για ποια πόλη μιλάει την μία φορά και για ποιο χωριό την άλλη.
Το…ρεπορτάζ δηλαδή για μια παντρεμένη 55χρονη που έπιασε τον 59χρονο γιατρό άντρα της με μια βαρβάτη χήρα με ψηλά τακούνια κάπου, κάποτε, σε μια πόλη, είναι τόσο εμπεριστατωμένο που δεν ξέρεις από που να αρχίσεις και που να…τελειώσεις.
“Χήρα με δυο παιδιά και κόρη παπά”, σημαίνει κάτι σαν το “η χήρα με τα πέντε ορφανά”, για να ξέρουμε τι λέμε. “Οι συμπολίτες του αδυνατούσαν να πιστέψουν ότι έπεσε σε τέτοιο ολίσθημα”(!), “είχε υποψιαστεί γιατί έβγαινε να μιλήσει στο τηλέφωνο στο μπαλκόνι”(σ.σ. γνωστά πράγματα), “το αίμα στράγγιξε από πάνω της(;) όταν άκουσε τους υπόκωφους θορύβους που φοβόταν ότι θα άκουγε”, είναι γραφικότητες μεταμφιεσμένες σε γλαφυρότητες.
Και μια αλήθεια που ίσως να οδηγεί στην Espresso από σπόντα: Το όλο σκηνικό θυμίζει κάπως τα γνωστά πατρινά ρεπορτάζ σαν εκείνο που έλεγε για μια τύπισσα που έκανε σεξ σε ένα καμπαναριό και κάτι παρόμοια ανήκουστα. Διότι το ξεκαρδιστικό “οπλίστηκε με θάρρος και άνοιξε την πόρτα, για να έρθει αντιμέτωπη με τον ξαναμμένο άντρα της πάνω από μία νεαρή γυμνή γυναίκα που φορούσε μαύρα δωδεκάποντα” (σ.σ. μόνο; χμμμ…) ή το “έσπρωξε τον εραστή της από πάνω της φωνάζοντας: «Πίσω σου!»”, κάτι τέτοια κουλά πατρινά μας θυμίζουν.
Είναι, άραγε, πιθανόν, όσο πλησιάζουν οι περιφερειακές εκλογές, διάφοροι κατάσκοποι από απέναντι(σ.σ. απέκει) να σπέρνουν τέτοια καινά δαιμόνια για τα όμορφα μέρη μας ώστε να αποκτήσουμε κι εμείς περιφερειακή συνείδηση, να γίνουμε σαν τους πατρινούς; Λέτε;
Αυτό βέβαια είναι αδύνατον κι έχει και τα καλά του και τα κακά του. Ούτε εμείς ούτε οι πατρινοί θα ήθελαν να μοιάζουμε, αυτό είναι βέβαιο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μια μέρα των ημερώνε θα μάθουμε ποιος παρουσιάζει την Αιτωλοακαρνανία(έτσι γενικά)ως ένα μεγάλο κρεβάτι, ενώ όλοι ξέρουμε πως ελάχιστοι στα μέρη μας περνάνε καλά!
ο (υ)περαστικός