Στιγμές της δεκαετίας του 2000 έζησαν όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο το απόγευμα της Κυριακής. Η δυναμική παρουσία της θύρας 6 στο κέντρο της μικρής κερκίδας ξύπνησε μνήμες του ένδοξου οπαδικού παρελθόντος και το γήπεδο θύμισε πάλι «κλουβί».
Μπορεί οι κερκίδες να μην γέμισαν, αλλά τουλάχιστον απέκτησαν παλμό, χρώμα κι ένταση. Οι οργανωμένοι «έφτιαξαν» τους ποδοσφαιριστές της ομάδας, που τα έδωσαν όλα και πήραν ένα σημαντικό «τρίποντο» για τη δύσκολη συνέχεια. Από κοντά και οι «μικροί» οπαδοί της μαθητικής εξέδρας, που με τις σημαίες και τον ενθουσιασμό τους έδωσαν μια διαφορετική, πλην αναγκαία νότα στην «Προυσιωτίσσης».
Όσον αφορά το καθάρα αγωνιστικό σκέλος, ο Παναιτωλικός παρουσιάστηκε «διπρόσωπος». Προβλημάτισε με την εικόνα του στο πρώτο μέρος, αλλά η θέληση για νίκη στην επανάληψη μετουσιώθηκε σε αρκετά καλή εμφάνιση.
Πολύ καλός ανασταλτικά, με εξαίρεση τα στημένα κι ένα «κενό» πεντάλεπτο
Η μεσοαμυντική λειτουργία του Παναιτωλικού κόντρα στον Απόλλωνα ήταν σχεδόν άρτια. Η μοναδική φορά που κινδύνεψε η ομάδα σε κανονική ροή αγώνα ήταν στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους, όταν δέχθηκε φάση από λάθος του Ντουάρτε στο χώρο του κέντρου κι αντεπίθεση του αντιπάλου. Στο δεύτερο μισό δεν απειλήθηκε καθόλου, κάνοντας το τέλειο παιχνίδι ανασταλτικά.
Στα κόρνερ του πρώτου μέρους, όμως, προβλημάτισε και πάλι, καθώς δέχθηκε κλασικότατες ευκαιρίες και στάθηκε τυχερός που δεν βρέθηκε πίσω στο σκορ. Ο κίπερ Μελίσσας δεν μπορούσε να επέμβει σε κάποια περίπτωση, έχοντας ένα ήσυχο βράδυ.
Καλή παρουσία από το δίδυμο Μαλή-Κορνέλιους, που περιόρισαν τους επικίνδυνους Ιωαννίδη και Ντάουντα. Πειστικοί και οι Χουχούμης-Αποστολάκης, που δεν είχαν ιδιαίτερα προβλήματα, ενώ ο Αποστολάκης συμμετείχε και σε ορισμένες αξιόλογες επιθετικές ενέργειες της ομάδας.
Καταλυτική ήταν η παρουσία των χαφ Αντούνες και Φλόρες. Πολλά χιλιόμετρα κι από τους δυο, με σωστές τοποθετήσεις, σωτήρια κοψίματα και ψύχραιμες μεταβιβάσεις. Ο Ονδουριανός, βέβαια, έκανε τη διαφορά με το εξαιρετικό γκολ που πέτυχε, δείχνοντας ότι δεν δοκιμάζει τυχαία το πόδι του όταν βρίσκει χώρο.
Εγκλωβισμένος στο πρώτο μέρος, εκμεταλλεύτηκε την επιθετικότητά του στην επανάληψη
Από τη μέση και μπροστά ο Παναιτωλικός παρουσίασε δυο πρόσωπα. Αρκετά νευρικός στο πρώτο ημίχρονο, δεν μπορούσε να διασπάσει τον συμπαγή Απόλλωνα με αποτέλεσμα να έχει μόλις μια αξιόλογη στιγμή με τον Καρέλη. Ο Έλληνας φορ πάλψε για ακόμα ένα παιχνίδι, είχε τρεις τελικές (όλες στο πρώτο μισό), αλλά δεν μπόρεσε να σκοράρει.
Ο Ντουάρτε ήταν κακός, αλλά μετά την ανάπαυλα πήρε μπρος. Ενεργοποιήθηκε παίρνοντας μεσοεπιθετικές πρωτοβουλίες, έβγαλε υπέροχη μπαλιά στη μεγάλη ευκαιρία του Μπαρμπόσα, ενώ συμμετείχε και στη φάση του γκολ. Ο έμπειρος Πορτογάλος εξτρέμ, επέστρεψε μετά από καιρό στο γήπεδο ως αρχηγός. Ήταν από τους πιο κινητικούς στο κακό ημίχρονο της ομάδας, ενώ θα μπορούσε να σκοράρει στο τετ-α-τετ με τον Κότσαρη.
Όσον αφορά τον Μόρσεϊ, ταλαιπώρησε αρκετά τους αντιπάλους του, αλλά πολλές φορές ταλαιπωρούσε και την μπάλα. Παρ’όλα αυτά, η συνεισφορά του στη νίκη ήταν σημαντική, καθώς από την επικίνδυνη μπαλιά του και το ασταθές διώξιμο του Μπρούνο Άλβες ήρθε το γκολ της νίκης. Κέρδισε και την κόκκινη κάρτα από τον Μπαξεβανίδη.
Άκρως ενθαρρυντική ήταν και η επιστροφή του Μεντόζα. Γύρισε αρκετά νωρίτερα από το προβλεπόμενο και μακάρι να παραμείνει υγιής καθώς η ομάδα έχει ανάγκη την ποιότητα του.
Με την ίδια συνταγή να διεκδικήσει νίκες
Μετά από πέντε σερί ήττες, λοιπόν, ο Παναιτωλικός πήρε το «εξάποντο» από τον Απόλλωνα. Οφείλει να πορευθεί με τον ίδιο τρόπο, εκμεταλλευόμενος την έδρα του και τη δύναμη που του δίνει ο κόσμος του.
Το φετινό πρωτάθλημα αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολο, με δυνατές επαρχιακές ομάδες (Αστέρας, ΟΦΗ, ΠΑΣ, Βόλος) από τις οποίες ο Τίτορμος δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Αντιθέτως, με τις κατάλληλες κινήσεις στην αγορά του Ιανουαρίου και τις επιστροφές κρίσιμων ποδοσφαιριστών, μπορεί να γίνει άκρως ανταγωνιστικός απέναντι σε κάθε αντίπαλο.
*κεντρική φώτο: Γιώργος Ντάικος
Νικόλας Δρέλλιας