Η είδηση έχει κάνει τον γύρο της Ελλάδας. Άγνωστοι στην Ναύπακτο έφτιαξαν ένα ανδρικό μόριο με πέτρες που προορίζονται για την ανάπλαση της πόλης.
Πρέπει να το βρήκαν πολλοί…χαριτωμένο, έως και “εικαστική παρέμβαση”(ή μήπως “νεανική ανάγκη για έκφραση”;) διότι δεν εξηγείται αλλιώς το πως αμέσως στους τίτλους έπαιξε η λέξη “πιτσιρικάδες” και δόθηκε μια χροιά ολίγον…χαχαμπούχα!
Κάπως σαν, “εντάξει μωρέ, παιδιά είναι, σιγά τώρα”. Σίγουρα “σιγά τώρα” δεν έγινε και κανένα έγκλημα. Αλλά πως το ξέρουμε σίγουρα ότι ήταν πιτσιρικάδες αλήθεια;
Δεν μπορεί κάποιοι να άφησαν ένα μήνυμα ενάντια στην… “εμπορευματοποίηση του αστικού τοπίου”; Αν ήταν τίποτε 50ρηδες μαντράχαλοι δεν θα ήταν το ίδιο μήνυμα, σωστά;
Άρα γιατί το να είναι “πιτσιρικάδες” τους απαλλάσσει από την άκομψη πράξη; Αν οι τίτλοι έγραφαν όχι “πιτσιρικάδες” αλλά, για παράδειγμα, “βάνδαλοι” ή “ασεβείς νεαροί” θα ήταν το ίδιο;
Τα έχουμε ξαναπεί. Οι λέξεις έχουν σημασία. Το πως περιγράφεις μια πράξη δίνει και το πλεονέκτημα ή το μειονέκτημα σε αυτόν που την κάνει…
Γ.Σ.