“Η χούντα δεν ήταν χούντα αλλά “Επανάστασις“: Οι επαναστάσεις γίνονται μέρα και όχι σούρουπο αιφνιάζοντας τους πάντες και με τον κόσμο στο δρόμο. Οι επαναστάσεις ανήκουν ( και μόνο) στους λαούς.
“Στη Χούντα ζούσαμε καλύτερα”. Η χούντα ήταν απλά ένα κομμάτι της μακροοικονομικής περιόδου όπου όλοι δούλευαν 2 και 3 δουλειές για να τα βγάλουν πέρα. Η αγοραστική αξία των εισοδημάτων δεν συγκρίνεται ούτε καν με το τώρα, έφτανε για τα είδη πρώτης ανάγκης.
Για να σπουδάσει κανείς πήγαινε στο θείο του ή συγγενή του στην Αθήνα ¨οικότροφος” ή σε οικοτροφεία.
Τα σπίτια ειδικά στην ύπαιθρο ήταν χαμηλά με 40τμ όπου ζούσε όλη η οικογένεια σε ΕΝΑ δωμάτιο ( και φυσικά η τουαλέτα έξω από αυτό.
Η Χούντα ΔΕΝ ανέτρεψε τους όρους αυτούς οικονομικής διαβίωσης.
“Η Χούντα διέγραψε τα χρέη των αγροτών”: Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.
“Στη Χούντα δεν σε ενοχλούσε λόγω πολίτικών φρονημάτων”: Συχνές οι επισκέψεις και οι κλήσεις στην ασφάλεια για τους μη νομιμόφρονες. Νομίμοφρων δεν ήσουν ούτε για κάποια πολιτικά πιστεύω που χρέωνες στον εαυτό σου ούτε για εκείνα που σου χρέωναν “καλοθελητές”. Φυσικά υπήρχε και η Γυάρος…
“Η Χούντα ήταν αξιοκρατική”: Οι απολύσεις στο Δημόσιο μέσω ελέγχου της νομιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, που στην πραγματικότητα αφορούσε στον έλεγχο της «νομιμοφροσύνης» των υπαλλήλων. Όλοι οι υπάλληλοι καλούνταν να απαντήσουν σε ορισμένες ερωτήσεις και βάσει των απαντήσεών τους κρινόταν αν θα παρέμεναν στη θέση τους ή όχι. Λόγοι απολύσεως πολιτικοί ούτε καν δημοσιονομικοί.
“Η Χούντα έκανε έργα”: Έγιναν και πριν και μετά. Και ας άλλαζαν οι κυβερνήσεις με εκλογές. Π.χ το Φράγμα των Κρεμαστών ( που ήταν και το μεγαλύτερο ολοκληρώθηκε το 1965 πριν τη Χούντα. Ο Παττακός εγκαινίαζε αργότερα το Φράγμα του Καστρακίου. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να θυμόμαστε μόνο το τελευταίο.
“Στη Χούντα υπήρχε ασφάλεια” Τα σώματα ασφαλείας έδωσαν έμφαση στην οργάνωση τους από τη λήξη του εμφυλίου πολέμου για το κυνήγι αντιφρονούντων. Ενώ αυτό “χαλάρωσε” προς στιγμήν, ( εξαιρέσεις οι παρακρατικές επιθέσεις π.χ. σε Λαμπράκη) η Χούντα το ξαναέφερε σε όρους δεκαετίας 50. Εύκολο το αντίδωρο της ασφάλειας στην κοινωνία μιας αναπτυσσόμενης χώρας.
Επίσης:
– Ίσχυαν στο ακέραιο παιδαγωγικές μέθοδοι φάπας και τύπου νόμου 4000 (χαρακτηριστικά της μεταπολεμικής Ελλάδας). Φάπα και εκτός σχολείου για μαθητούδια που πηγαίναν Cinema.
– Ο περιπτεράς και ο θυρωρός της πολυκατοικίας ( όσες υπήρχαν) ήξερε τα πάντα για σένα.
Συμπέρασμα: Η Χούντα δεν ανέτρεψε την καθημερινή ζωή της μεταπολεμικής Ελλάδας του Εμφυλίου σε κανένα επίπεδο. Ίσα ίσα επανέφερε την αυταρχική της πλευρά. Για αυτό και η Χούντα …δεν είναι “Επανάστασις” γιατί επανάσταση σημαίνει ουσιαστική ανατροπή…
Άγριος